Alle inzendingen over verspilde

jaren verspild, zoals een vrouw haar schoonheid in een bar vol dronkenlappen verspilt in de nacht kan men denken over vage, nooit uitgevoerde plannen of over het verlangen naar lucht verterende liefde, potten met goud het verlangen om in één elektrische seconde de chaos te begrijpen leven, wat heb je met me gedaan?…

En op die schrille toonladder Van altijd gelijkhebbende ministeries Daar danst de dood steeds weer zijn pierlala Met volle teugen genietend van het thuisleed Het doel heiligt de offers Zij zouden niet anders hebben gewild Het kwaad moet alom daar bestreden worden Hun jonge levens niet voor niets verspild Bazuinen schallen op het Binnenhof…

De 19de eeuw en van de 20ste het begin was de havelock ontzet- tend in Toen gehangen over de schouders met armsgaten zonder zin, dus zonder mouwen maar mét bedekkend pelerine vaak als overmantel gedragen in een nacht die dan laat weten zon is gezakt een verspilde nacht; om te vergeten Desolaat landschap verwaait vrijheid dat in een…

Misschien heb ik niet veel bereikt, misschien verspilde ik talent en kracht en maakte veel te vaak verkeerde keuzes, was laf en lui en weerzinwekkend verkwanselde het kostbaarste, maar kijk!…

Zij zijn de wijn die, gerijpt en ongeschonden, Uit het boeket van de liefde is ontstaan Als jonge bloemen openden zij hun ogen Kelken die samen sluiten voor de maan Wat in hun vat zit zal nimmer verzuren Is niet verspild door een vreemde mond Hoewel instinct verleiding moet verduren En prille liefde door zonde wordt verwond Zij belichamen…

doorgegaan, omdat de neuroloog dat niet verantwoord vond' 'Geheugen zit nog middenin genezingsproces' 'k Ben blij dat ook zij er geen doekjes om wond Met haar ogen heeft gesproken Heeft gesproken met haar mond A posteriori ben ik weer gelukkig Maar tot mijn laatste adem Ook decennia getergd Vanwege aan-, ont- en van slag En veel verspilde…

zier mijn schrijven raakt wel andere mensen dus kom maar op hoor met die vier Mij zul je er echt niet meer mee raken het is en blijft toch echt mijn schrijven zelf zeker nog nooit iets op papier gezet zielig als je altijd zo zult blijven Een vier is een vier en blijft het ook maar een motivatie heb ik nooit gekregen eigelijk zijn het verspilde…

Voor elk verkeerd woord en alle verspilde tijd, wil ik dat je weet dat het me keer op keer spijt. Lieve mama je bent een mooie en lieve vrouw, mooie en lieve mama ik hou ziels veel van jou.…

Zijn jeugd heeft hij verspild. Hij schreef daar vaak iets over. Al schrijvend werd hij schrover. Hij had veel op zijn lever. Al schrijvend werd hij schrever. Hij schreef met steeds meer ijver. Al schrijvend werd hij schrijver.…

weet mijn vrijheid werd geroofd niet omdat ik in iets geloof maar omdat ik blind en doof politici vertrouwde die geschiedenis herkauwden tot een ondoorzichtige brij terwijl zij mijn "ik" verbouwden tot een onherkenbaar "wij" weet mijn stem werd verspild door ego's die onbezwaard en kil en blijkbaar zonder eigen wil als elkaar…

ooit zal ik een épos schrijven waarin ik magistraal arena's zal betreden u zal smeken om uw zegen voor mijn strijd u goddert al mijn krachten de torso zo gewild schouderspier en bovenbeen zijn aan wilde dieren echt verspild maar ik wil schrijven om uw gunst geef mij uw minnaar ik verander zo zijn kunst jengelbengel is altijd…

Het zwijgen is doorbroken Je bent totaal niet bang De rechter heeft gesproken Hij geeft je levenslang Nooit meer tussen mensen Alleen met je waanidee Vast tussen 4 muren De Koran neem je vast wel mee Zinloze idealen Brachten je tot deze daad De samenleving onwrichten Was het doel van al dit kwaad Eigenlijk verspilde moeite Iets wat…

een echte vent vol verhalen van orgasme tot fantasme en altijd bij de pinken als het over echte venten gaat zo met een fluisterstem traag vertellen over toen die keer dat hij den bak in vloog omdat hij had gelogen over iets waarover niet gezeverd wordt of toen die andere dag hij zijn ouwe vriend weer zag met geld dat niet meer kon verspild…

en twijfel Vogels verdwenen uit het luchtruim Terwijl wolken zich samenpakten En de grijze sluier ons allen omarmde In zijn kille barmhartigheid In het hart van deze grauwheid De eenzame zaal, een tombe Een troon van afgebladerd goud Verleden dat nauwelijks meer is Glazen spitsbeker In zijn houder gevangen De inhoud Lang geleden verspild…

in overpeinzing terwijl gedachten beuken met noorderslag botsen dukdalven verbittering en spijt vonden verspilde woorden toch hun weg in vrijheid in tragiek van leven lach na lach traan na traan het kan me niet schelen zolang ik jou maar heb want gisteren bestaat niet meer alleen nog maar de morgen nu de herfst door onze haren speelt…

Ik word wakker uit mijn fantasie, weer heb ik mijn tijd verspild. In mijn fantasie ben ik anders. Ik kan dingen doen die ik altijd al heb willen doen of kunnen. Ik voel me gelukkig met de mensen die mij wat gunnen. Die mensen zijn in werkelijkheid mijn tegenstanders. Maar dan slaat mijn stemming om.…

‘Dan dient geen tijd verspild; Ga dan maar vrij ter markt: want, als je 't weten wilt, Van boven hebben ze al een gaatje!’…

Geen tranen voor me liefste, die zijn aan me verspild. Maar kus me nog een laatste keer Mijn lichaam is nu schoon.…

De rest van zijn leven niet durven kiezen enkel doorspekt met leegte die tot degeneratie leidt zit hij voor de tv het bestaan verspild een muis in de val daar...waar de kaas was uitverkocht en hij niet leven mocht.…

verliest op een oever met haar knieafdruk en niemand vindt een zuiver geweten zo bijzonder zij telt de onderbroeken ziet bergen en klimt over de hoogste de hoop op beter het zit niet in haar genen maar morgen dragen alle vliegen tenminste schone sokken en weten verzacht het gevolg van iets teveel wie is dat waar ben ik en toen verspilde…

Met elke cel, met elke zenuwvezel met alle wakkerheid en energie niet als een papegaai of parodie en evenmin als woelrat of als wezel Wil ik mijn hele nucleaire wezen de hele firma mens en compagnie en zelfs de extra troepen der genie sommeren in het licht van mijn synthese Gespleten leven is verspilde tijd dit zal van nu af antithese…

In de auto In de kroeg Ze stoppen niet Tis nooit genoeg En zelfs op straat In volle drukte Geen moment Dat het mij lukte Ze in te tomen Te verdringen Machteloos Ze te bedwingen Soms is het te Slaan ze op hol Wil ik leeg Zit ik vol Zo gaat het al Mijn hele leven Geen dag rust Is mij gegeven Al mijn dagen Heel veel nachten Verspild…

en zij alleen maar verdrietige tijd aan jou verspilde. en dat ik gelukkig met jou kon zijn. maar de leugens die ze steeds verspreidde. deden mij het allermeest pijn ! dat was de weg die naar het tranendal leidde nu 2 jaar samen in ons bestaan. lief en leed gedeeld.... oude wonden geheeld. maar voor de rest van ons leven....…

Dromen vertellen een waarheid die je nog niet weten wilt, maar op een divan kun je vrijuit spreken tot een buitenstaander die jou begrijpt en jouw geheimen uitlegt die iedereen kan zien en velen fluisteren er schande van Rijkdom wordt verspild, en wie er iets van zegt, krijgt klappen in dubbeltaal en verdwijnt als straf voor zijn…

aan gene zijde staat een doos op mij te wachten vol onvoltooide zaken te veel verspilde krachten afgebroken gesprekken en steeds gemiste kansen nog nooit bezochte plekken en ongebroken lansen aan gene zijde staat een doos op mij te wachten vol onbestemd verlangen en zoekgeraakte nachten nog onvervulde wensen steeds niet gestelde vragen…

Voor elk verkeerd woord en alle verspilde tijd, Wil ik dat je weet dat het me elke dag meer en meer spijt. Ik word ouder en besef elk jaar, Dat we steeds verder weg groeien van elkaar. Maar mama, ik weet wat er ook nog zal gebeuren tussen mij en jou, Niets kan het feit veranderen dat ik voor eeuwig en altijd van je hou!…

Want je kunt proberen te negeren Dat ja en nee hetzelfde betekenen Wanneer het leven een zucht van de tijd is Die slechts door enkelen wordt gehoord Op een dag zal ik ook beseffen Dat zelfs wat ik hierboven schreef Onzin is die een mens uitzweet Wanneer hij wegrent voor de dood En op een dag blijken alle zinnen Nutteloos en verspilde…

Bombastisch rokende schouw kringelt nu de roetwalm naar de maan fluitend ronkende motor blaast nu het perron nieuw leven in Maar de oogkleppen zagen enkel ongeoorloofde vertraging en hij gaf levenslang het volle pond In zijn volgestouwde geest verkoos hij wind boven windstilte en stookte tot 'n vochtloze wolk van gensters de verspilde…

ik kom van jou geen afscheid nemen dat heb ik al te vaak gedaan met handen als vuisten met volle strot ongeslikt vergeef me ik wil je laatste woorden niet horen galmend door die hoge zaal het glas niet vrolijk heffen nu je van ons weggaat helemaal vergeef me ik trek liever naar die zomer de dwaze herinnering aan destijds zoek het verspilde…

Net verslaafd maar dan al lang Verspilde tijd die ik in mijn kamer hang Zie de zon, voel verwarming Zon door glas, schaduw op behang Elektronische energie die ik opvang Gemuteerd tot dit nieuwe ding Schijnt de zon? Is het nacht?…