Alle inzendingen over vertedering OR lust OR afscheid

Voor de aandacht en de lust. Het was een prachtige tijd. ‘ Vol romantiek en zaligheid. Dat het afscheid nadert Voelt als een rouwe druppel. Pijnlijk. Die mooie blonde haren. Waren wel heel bijzonder. Het kwam tot een hoogtepunt. Maar nu is de tijd gekomen. Voor het afscheid. Voordat het uit de hand loopt.…

Hoe krijg ik nog rust Met een kruis van tederheid en lust…

toestand tussen waken en slapen soms vertederend soms verklarend ... meestal verwarrend tussen waken en slapen complete verhalen heel veel mensen oude bekenden tussen waken en slapen enge situaties fijne momenten niet te programmeren dromen even ontsnapping uit de werkelijkheid soms vertederend soms verklarend ...…

Hij schoffelt door z’n groentetuin Mijn kromme grijze pa Zo oud oogt hij Vertederend Gelijk zijn jonge sla…

Het diep gesnerp van loden remmen Vertraagt de pas, omklemt het hoofd Zal dan weldra het waken stollen En heeft, tot slot, mijn ziel gekloofd Dan heeft de kim, de gewisse verte, De dood gezalfd met mijn geduld Wanneer mijn lust in ochtendmist, Als in een rouwgewaad gehuld, Afscheid neemt van vrije dagen En ik ook dan fortuin verloor Aan Charon…

Het pasgeboren kind met vouwen is een gruwel om te zien gelijkt zijn moeder en zijn vader met kennelijk trots iets bijzonders te hebben volbracht een vertederende lelijkerd van het zuiverste afwaswater…

daar lag hij in mijn armen een klein hoopje mens grote grijze kijkers vertedering en liefde dat is wat het dan met je doet het borrelt over in je hart zijn naam is Joep en ik hou van hem…

Kruimels rond haar mond ogen vertederend er groeit iets groots en chaotisch boven haar terwijl in haar de gekte zich stapelt steunt zij haar hoofd bang dat het breken zal.…

Ik rook; drink; lijd met je mee op jouw golven; te pletter waarschuwen ze voor de vloed. Als jij er niet meer bent in de nacht; dan eet ik nooit meer een hamburger met uienringen want dat doet zeer.…

Vroeger op zondag, Met je ouders naar het strand. Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand. Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen. De toekomst nog lang niet vervlogen. Je hoofd nog vol van het heden. Dat is nu lang geleden.... Het is nu raar...en denk telkens... Ik hier jij daar. Dag lief mens.…

In een wereld zoals deze Zal ik bij het sterven Geen tijd meer hebben Om te denken Aan de dingen Waar ik zoveel van hou Amen!…

Vanmorgen vroeg liep ik op straat en hoorde plots een stem Een lief klein meisje riep mijn naam een meisje dat ik ken Ze zag er echt heel schattig uit ze zwaaide hard naar mij Ik vond haar lief en lachte terug het maakte me heel blij Haar papa zag ik gister nog het meisje weet van niets Een geheimpje tussen hem en mij we hebben…

(bij een kunstfoto van Cindy Sherman) Niet dat ik ze aan wil raken, kneden, verlebberen, opzuigen, tegen mijn wangen drukken, nee, niets daarvan, ze mogen zijn wat ze zijn, adellijke eruditie in chique, duurzame, betoverende, stoere wijvenkledij. Cindy kiekt Cindy in allerlei posen en in allerlei gewaden. Ze is steeds een ander, maar toch…

Verwarrende schreden Vertederend verwoordt Stamelend zonder reden Voor het eerst gehoord Zoekt hij naar woorden Treft mij een diep verdriet Nerveus friemelende handjes Praten wil en kan ik niet…

of lust geen rivieren lokken ons, geen romantische visioenen geen noodzaak kan ons binden, geen enkel sentiment we zullen eigen zoenen neerleggen op gras en zee we zullen praten over de dagen voor ons eiland en ergens in jouw diepste kosmos word ik gehoord…

Je lippen, bereid al mijn kussen te grijpen en je haren Wild als je onbevredigende Lust…

De dagen vlieden, de vrouwen wiegelen voorbij: jonken op een blinkende zee van begeerte.…

ik houd het niet meer uit een lichaam vol verlangen in zijn ogen lees ik lust raak door zijn blik gevangen als hij me innig kust hij wil dat anderen kijken naar hoe hij mij verleidt in de hoop dat ik zal bezwijken voor zijn seksualiteit hij streelt me langdurig hijgt zachtjes in mijn nek zijn kussen meer dan vurig aan passie geen gebrek…

bouwlust is nu in maar wat gezegd van trouwlust…

Teder streelt hij haar geslacht, waarbij ze zachtjes lacht Hij kijkt naar haar gezicht, een warme blik op hem gericht Dan de ultieme daad en, voorafgegaan door haar schel gegil, het lozen van zijn zaad…

Ook mijn schaduw is verdwenen opgegaan in het eeuwige licht het is de lieve lieve lente die alles overwint en ja ja de eeuwige diepe diepe lust waar het waarschijnlijk opnieuw mee begint Het wordt groener en groener in jouw ogen o zo vol met lust gevulde wind dit wilde kind ik zo wild en gek van dat in de wind getinte kind wild van jou…

ogen glimmen huid smaakt lippen handen wrijven kippenvel we dalen en klimmen slokken en nippen ja, we lusten wel…

Passie als drijfveer tongen nat en heet Strelende handen bijna geheel ontkleed Wazige zwoele blikken trillend van genot Stotend en kreunend scheur je mijn string kapot Innig verstrengeld de lucht is vol lust Zwetend en zo geil als jij mijn zinnen blust…

u bent mij een toren van lust en luim verdiepingen van verrassing woedend teder banaal schoon ik zie u gaarne weder…

De lustbeleving, de levenslustbeleving, voor en na de dood. Het zijn die ik ben, op aarde en in hemel, in denken en doen.…

wil dat je komt in de stroom van schoonheid in een voortdurende vervoering van intense lust…

Jonge en oude kazen liggen er voor het grijpen en broodjes daarbij kopen als was het om te stelen…

Geeft u zich toch gerust Over aan een gevoel van lust. Het is toch uw lust en uw leven Om dat te willen beleven, Het is een hartstochtelijk overleven. Maar aan de andere kant, Houd uw lust wel in de hand.…

omdat ik als een oude bouwval staan blijf uit gewoonte zeg ik ja als een toevallig liefje midden in de nacht verbaasd mijn hardheid voelt en vraagt of ik nog lust heb lust is er inderdaad om vredig en bevredigd in te slapen en nooit meer te ontwaken want kan het mij wat schelen als zij morgen ontwaakt in de armen van een lijk bevrijd…

er komt verlangen in de zee van het verlangen, een draaikolk van lust in het golven van de lust: enkels vormen enkels in het water en het zand. het treiterkleedje deint omhoog, en valt nat neer. nog half aan land omrandt het maanlicht vals haar zachte lijnen, werpt vage schaduw scherp op algen, schelpen en botte ribbels in het zand.…