Alle inzendingen over verwonderd

ik heb nog maar een keer geteld maar ik kom niet in de Quote 500 terwijl het me elke keer verwonderd hoe zwaar hij is, die sok met geld misschien dat ik de sok 500 ooit zal halen hoewel.. heb ik wat dan moet ik weer betalen…

in verbaasde ogenblikken kwam jij in ons leven verwonderd door het wonder toch werd jij aan ons gegeven jij gaf ons iets dat niet bestond totdat jij werd geboren wie waren wij dat jij zo lief en klein bij ons wilde horen.…

Op een begraafplaats van lang geleden ergens op de Drentse hei bekroop opeens mij de gedachte hier liggen voorouders van jou en mij een scraal moment van rust en vrede bij zo'n heuveltje op de grond heb ik verwonderd toen gebeden.…

In ochtendadem fronsen landerijen stil verwonderd om het lege van hun schoot aardedonker rust verkillend onder rijpen nevelsluiers drijven droef over de vorens van de velden dauw beroert haar ogen vol begrijpen…

Dat krijgt men toch al dacht ik licht verwonderd. Men wordt al jaren “structureel” bedonderd!…

Ik wrijf een open plek op de beslagen ruit die toekomst heet maar ook de buitenkant zit vol met druppels ik breek het glas de scherven kleuren verwonderd gewond ervaar ik de keuze die richting ruimte geeft…

Ik voel me zo tegentijds vandaag, zo tegendraads altijd, maar vooral verwonderd; Ik zocht je, zocht naar liefde doch vond, kon alleen dromen. het laat me verbijsterd; Ik pak de kansen die ik pakken kan voor ik verdwijnen moet, maar ik blijf verward; waarom al dat gedoe?…

Een vaal-rose rozenperk met wat hoog gras ervoor: zo saai als saai kan zijn, totdat het tegenlicht van winteravond zon het grassenpluim in rose verzweemt en elke roos verheft tot illusoire droom en mij verwonderd achterlaat.…

alsof een oog in een kijkdoos kijkt schoonheid ontbloot in kleine ogenblikken van verwonderd zijn appelkleuren en de dansende geur van het meisje dat kijkt mij nooit ziet als buitenstaander zoals ik haar alsof ik haar in dezelfde oogwenk ontmoet en verlies…

." Als u dit leest, denkt u beslist verwonderd: Verdraaid, dit is moderne poëzie! Nee, dit gedicht mist alle zin en vorm, want ook in uw pc woekert een worm.…

In gesprekken worden banden geschapen door eenzelfde ontdekken van een verwonderd begrijpen en betrachten. Onze vriendschap wordt een houden van, een beleven, een ontmoeten van een mens, een verrijking van mijn leven.…

Men luistert hier heus geen prinsesje af Zolang ze niets bijzonders kan vertellen; Vandaar dat ik verwonderd vast moet stellen: Irene's dochter is een beetje maf. Maar ook bij moeder zat een schroefje los. Die werd zelfs afgeluisterd in het bos.…

Men luistert hier heus geen prinsesje af Zolang zij niets bijzonders kan vertellen; Vandaar dat ik verwonderd vast moet stellen: Irene's dochter is een beetje maf. Maar ook bij moeder zat een schroefje los. Die werd zelfs afgeluisterd in het bos.…

Vraag me verwonderd af zou zoiets teers gelukkig wezen of zal het weten nog even dan heb ik het gehad.…

de seringen voor mijn raam beginnen spontaan te blozen verwonderd zie ik ze deinen op de wind alsof ze flirten en ik weet die leuke buurman loopt weer langs ik lach ze uit, hou stoer mijn eigen wangen in bedwang ~~~…

Het voelt dan zacht als een jonge vogel pas uit het ei en is verwonderd om zoveel dat als een harde korst in al die jaren zich vormde ongeweten.…

Ik heb deze ochtend in jouw armen gelegd verwonderd over zoveel schoonheid lachen ogen spontaan geluk achter glas tracht ik weemoed te vangen doch het vlies te dun om zelfs maar broos te zijn laat zich net niet vastleggen…

ik zie een zwaluw boven mij dartelend in de wolkenloze lucht blij en onbekommerd onbewust vermaak en ik wetend van mijn denken in verhevenheid volg verwonderd zijn ballet hij lacht mij toe grotesk meewarig ik zie een zwaluw boven mij…

De kunst van het geven bestaat zo vaak in ons leven uit een geschenk dat niets heeft gekost liefde uitgezonderd iets wat jij in je hart al zo lang had begeerd zij die het gaf heeft jou verwonderd en jij hebt het vanaf dat eerste tranen moment zo gewaardeerd…

Ik steek verwonderd mijn sigaartje op en laat mijn glas met whisky nog eens vullen. Laat ze daar in Den Haag maar lekker lullen. Mijn leven zetten ze niet op de kop. Een flinke biefstuk suddert in de pan, maar Blokhuis gaat voorlopig in de ban…

het moest ervan komen want van alles had ze niet eens benul of denk je deze dag zal het verfraaien avonden een ruimte vol van dwazen veroveren land vooringenomen met deze onontkoombare schaduwen er tranen meer ogen wij die verwonderd zijn over elke nacht wij zijn al blind…

Kinderogen stralend-helder heel verwonderd als de vogels die hun wijsjes fluiten gaan en die niet zoals zovelen op hun strepen staan.…

Geen mode of conventie deed hem wijken; soms wijze man, dan weer verwonderd kind. Hij spande muzikaal zijn regenboog. Ik drink een glas op hem en kijk omhoog.…

De keus voor ProRail heeft mij flink verwonderd, Want ProRail stond behoorlijk onder druk. Het kreeg de schuld van menig ongeluk, Bij ProRail liep van alles in het honderd. Hun nieuwe leuze klinkt zelfs wat verkrampt: “Met ProRail zit je bij het spoor geramd.”…

de vaas schampt tegen de muur alleen scherven blijven over verwonderd staart ze naar die doorzichtige stille verscheidenheid ze raapt de stukken op bekijkt ze een voor een op het gebroken glas weerkaatst het licht duim wijsvinger scherven kleuren langzaam rood…

Dichten is vuurvliegjes vangen, en die verwonderd weer loslaten, en nastaren.…

Verdoken gangen Leiden Naar Geheime kamers Treuren Om Een Verwonderd hart Gevangen dromen Breken In Rustende geheimen Tranen Door Een Wenend hart Verloren vluchten Drijven Langs Aangespoelde jaren Verscholen In Een Stervend hart…

Waar ben je geweest Verloren, gewaande vriend Eerst een omhelzing Dat heb jij wel verdiend Kon je niet vinden Weggerukt, afgezonderd Verlangen verstoord En nu, zo verwonderd Over de glimlach, zo gemist In omhelzing losgemaakt Vandaag, zo'n mooie dag Ingebeeld en ontwaakt...…

Uitgedoofd Wacht mij de kale berg Door bomen verlaten Brandt ginds de barre maan Tachtig maal malen pedalen Twee keer meer mijn hart Omringd door tijdgenoten Vlucht ik de toekomst in Verwonderd dat met zovelen Het eenzaamheid is die verbindt…

de man raakte in zijn eigen tijd al vergeten zijn leven leek voorbij voor het begon op de deur een naam die nooit de zijne was een oude man haalde hem op met de kruiwagen de vergeten man was verbaasd noch verwonderd hij verstond de kunst van het verdwijnen…