Alle inzendingen over vogels

een avondconcert zwarte kraaien in de boom boven witte vlekken kraaien in het veld de merel schiet met zijn buit weg in het bosje nu net na kraainem is er geen kraai meer te zien? maar wel twee eksters bij het kleine graf een kraai met een noot zonder concessie…

toen de zeearend boven het wad zweefde toen de kiekendief naar de grond zwenkte toen de vink naar de graanstrook fladderde en de sperwer vanuit het bos tevoorschijn schoot toen de zeearend te pletter tegen de wieken vloog en de kiekendief laag zwevend een kikker greep en de vink zijn vinkenslag liet horen en de sperwer met gekromde klauwen…

op de top van de zendmast spiedt de gevederde koning sombere wolken deren niet hemels is zijn uitzicht en king size!…

Warme waterstralen laat ik lekker stromen kletterend op de douchevloer terecht komen sussend sop ik mijn spetterende kinderen in het donker; ik wil merel niet hinderen door het raampje zie ik haar zitten broeden zal ze onze aanwezigheid reeds vermoeden? merel, waarom bouwde je juist daar je nest? eerlijk gezegd lijkt me dat niet zo best…

Vrij als een vogel over het water ik ben geen stille, maar een prater ik wil hier niet zijn ik wil het verlaten laat me gaan, als een verlater…

Er landt een vogel in het raam, zingt ze me toe? Brengt ze een boodschap?…

Zo denken de meeste ornithologen, dat vogels niet bewust kunnen weten, wat humor is. De boot naar Texel vertrekt! Meeuwen vliegen lachend af en aan! Waarom? Mensen zijn te lui om te zwemmen, of om lopend over het wad te gaan.…

Vleugels over mij Ik reik om ze te raken Een vrijheid nabij. Hoe een kokmeeuw met koptelefoon de verschillende luchtlagen glad en strak strijkt van waar vleugels rusten op zachte adem van een wind op hetzelfde moment reflecteert het portret in gerimpeld water waar de golven ruisen in ontspanning. Bovendien is het een knap staaltje zweefkunst…

Een lied... een lied, uw leven lang!... Och mocht gij 't weten, lieve vrinden, Dat — zij uw harte blij of bang, Gij hóger lust noch rust kunt vinden, Dan in gezang! Van wàt er aamt in veld en vloed Heeft niets een schoner, zaalger leven Dan 't vooglijn, dat met frisse moed, In duizend liedren, onder 't zweven, De schepping groet.…

Hoe ze op eenzame hoogte haar koers blijft volgen met onbekend bestaan waarin zij gezelschap krijgt van vreemde vogels die haar wegen kruisen, dagen en nachten scheren zomaar voorbij Gidsend en leidend een eigen leven vol overgave en strijd; ver weg van alle drukte.…

Dat ze op eenzame hoogte de koers blijft volgen met een bestaan waarin zij gezelschap krijgt van bruisende kruisende vogels terwijl dagen en nachten voorbijscheren Daarbij leidt ze eigen leven vol overgave en zorg ver weg van alle drukte en hectiek.…

Een steentje: ik kromp tot het een berg voor me was -- waar ik nu op sta!…

Zilver de hemel, donker en stil de bergen -- alsof ze slapen.…

Hoog in het nest twee klepperende ooievaars warme begroeting…

Woordloos en blind zullen We elkaar weten te vinden, Ook als De taal niet meer bestaat, De zon opgehouden is Met schijnen, Het licht zich Niet meer kennen laat…

broedplaatsen gevraagd open velden en sloten leeuwerik in nood…

De vogel vlucht De kat springt Alweer een vogel voor de kat…

Vandaag lunch ik, met een torenkraai. Hij kijkt geduldig toe, terwijl ik op mijn broodje kauw. Wat overblijft eet hij haastig op, omdat horecamensen hem verjagen. Maar kauwen eten graag met mij, omdat ik heel veel van hen hou.…

ik ben thuis maar heb heimwee de vogels vliegen van hier naar daar waar ze thuis zijn zoals de vogels ben ik…

die vogel een eigen thuis.…

De vogel is vrij, de wind is blij. Het is een minnespel tussen deze twee geliefden. Zoals de wind de vleugels van de vogel streelt. En de vogel erop vertrouwt dat de wind haar draagt. Dat kan alleen maar liefde zijn!…

vrijheid vliegt met de vogels mee er midden in en tussendoor heel onopvallend heel gedwee en de vogels vinden het zo fijn ze zijn zo tevree daarom alleen daarom zijn er zo veel mensen die vogel willen zijn…

in hun tuin een huisje maar geen vogel ziet er brood in…

Elke keer weer waren het vogels van stad en land die op het toneel verschenen bij het eerste licht van dageraad om ieder van ons te bekoren en kalmeren op hetzelfde moment waren ze op zoek naar menig voedsel tussen hun gebabbel, gekoer, gekwetter of getjilp; een schaterlach nabij.…

Vogels op een rij in de open luchtsnelweg een groepsmigratie.…

golven van vogels vliegen door de lucht wat is dat toch prachtig we kijken ernaar en slaken een diepe zucht. duizenden vogels hemelsbreed en duizenden vogels lang wat is de natuur toch mooi hij gaat gewoon zijn gang…

Geluid van vogels op mijn hoornvlies. denk ik aan verlies. Hoor ik nog steeds de vogels zingen. Sta ik nu te springen om net als de vogels weer aan het werk te gaan.…

In 't pandemonium klinkt steeds een echo Een die zich uitput in reïteratie Van slogans voor zijn eigen imitatie En aldoor zingt 'komkom tuutuut hoho' Het is geen wouw die je hoort dongedingen Maar 'n wouwelaar, die enkel na kan zingen…

Hij concentreert zich: hij kijkt, zijn benen trillen – voordat hij iets zegt.…

de vogels blijven fluiten lente en zomerlang.…