Alle inzendingen over vol

Het rukt en snijdt vol woede Je longen eruit Je gewurgde keel weigert lucht Woorden persen vol kracht Je ogen uit hun kas de rotzooi in je hoofd de smerige zoute modder Vermenigvuldigt, Stapelt, stapelt Geef me een mes, een zaag, een bijl Alsjeblieft, bevrijdt me te laat ik barst, ik scheur Geluidloos verdronken in mezelf…

Ik toon je de parels van verloren tijden vol geluk. Mijn kind Ik neem je mee in de reis van het leven. Met de warmte van hemels licht en de wijsheid uit elke dag. ik toon je de broosheid van mooie momenten vol hoop. Neem je rugzak, we vertrekken.…

Haar handschrift Was hard en kil Frustratie sprak Uit elke letter De liefste woorden Waren zelfs vervuld Van een wijzende vinger Op alle onrecht van de maatschappij Woorden teder en schoon Vervuld van passie Bereikten vol overgave Het diepste van mijn ziel Ik las haar brief Vol zwarte vlekjes Het deed mij denken Aan mieren vertrokken…

Bedankt gedichten.nl dat ik mijn hart kon openen door hier te dichten Bedankt ook schrijvers en lezers directie en redacteurs reactie- en cijfergevers Jullie zijn "More than words" Bedankt dat ik mijn emmers vol woorden hier kon legen Ze lopen vanzelf weer vol, dus...…

Vol afschuw ruim ik veren van een sneeuwwitte duif. Wanneer ik mij voorover buig denk ik niet echt aan vrede.…

Hemel beluister de doodskreet van je kinderen hoor de geboortelach en voel het gefluister goedemorgen dood goeiemorgen leven huis vol lege kamers en ruimte pijnlijk vol gedroomd op melodie van de eeuwigheid kinderen neuriën aan open graven adios mijn leven adios mijn dood en warmen verlangend hun koude lichamen aan het eeuwig wachten…

waar zijn mijn handen nee ik heb geen tijd ben gisteren al je broer geweest op het feest van glazen vol vreemde ogen die mijn handen willen ik wilde gillen want ik hoor daar niet was te druk met andere zaken een afspraak had ik om binnen iets te maken heb de tekening in mijn hoofd maar het huis was verkeerd vol familie en ballonnen…

Alles in mij blijft haken in zijn ogen vol schrik. Zo verschrikkelijk vol schrik. Hij praat alleen nog met zijn blik. Ik leg mijn hand op dat gezicht, bedek het voorhoofd, de ogen, bedek de beelden. Verplaats die wereld. Welke wereld? Is het de onze? Allesomvattend?…

strooi maar lentewarmte dwarrel handenvol met sneeuw ik smelt echt niet mijn liefde is diepvries ik permafrost al eeuwen mijn toendra's dooien slechts als zomerzon haar gulheid geeft vol leven dan jongt het wild en vreet zich vol kan ik ook geven maar als de herfst bronst gooi ik de kont tegen de krib verrijst je warme kus weer…

Beste mensen Zitten jullie weer lekker vol?…

Inkomende raketten sirenes loeien de ogen wijd open vol afschuw om ‘t geweld in Jeruzalem Zoete schoonheid roos van Sharon gouden stad van herinnering met de man op de ezel die hier de poort binnenreed Och Jeruzalem stad vol leed indien ik u vergeet zo vergete mij mijn rechterhand Zo sprak het Woord in dit Heilig oord…

Wie was de grote tovenaar PePijn In taal onovertroffen en in timing Met tekst vol reason en liedjes vol rhyming Paul woordenaar - aan 't end van 'zijn latijn' Een stem die je uit duizenden herkent Zei 'blijf je hele leven veelbelovend' Zo was Paul, geestig genereus wellevend Een tikje eigenzinnig, wars van ego Taalvirtuoos…

Een propere dame uit Veenhuizen Had eens haar hoofd vol met luizen Ze zei:"Het is vervelend maar toch, het was vervelender nog Als het geen luizen waren maar muizen."…

een nieuw leven zonet ontstaan overviel me met zijn gloed vol warmte weg was alle pijn…

Armen vol warmte verdrijven de kou, ik tintel in jou, jij proeft mij geluk is wij…

Een wereld vol van nep en schijn, 't Gevoel, je hoeft er niet te zijn. Wat laat je na? Wat schuldgevoel, Verplicht verdriet, meer is het niet.…

Mooie ogen Mysterieuze lach Je kijkt vol, in de lens Rechte rug Zelfbewust Hoorde je maar, bij mij…

als verwaaide klanken en geuren van tijdloze jaren als vergeelde kindertekeningen in vage tinten vol melancholie…

Winterblond ligt het landschap te wachten tot na de morgenstond de zon vol blijdschap het wit weer afpelt…

In het boek vol struikel- draden ben ik verward geraakt Ik was op zoek naar levens- waarde Ik het het zoeken maar gestaakt…

Waar in de verte liefde zoekt, met leven op haar hielen Vol van passie, rauw en puur. Daar kan ik voor mij knielen…

zomaar een plek in Belgie een pad, een meer, een terras vol van historie om mij heen smaakt het bier me best…

Erg dat hij vreemdging Zijn terugkeer vol schuldgevoel Was nog veel erger Vent met trouwe hondenogen Kwispelend aan je voeten…

je lippen sjansen je ogen smeken je borsten dansen trillend vol vuur hoeveel? mij te duur!…

Hij schaatste voor goud wisselde vol energie na een veeg teken maakte toch een overstap betaalt nu de rekening…

Huis vol rouwenden De leegte overvalt hem Hij beseft nu dat – Haar frêle wezen het huis Al die jaren levend hield…

ik loop tussen twee golfbrekers van gestrande zinnen toch ligt het hier vol openheid een onbeslist einder…

vol overgave vouwen dames in zwart-wit hun handen samen senryu foto:Martien Montanus…

stralend tegen blauw regent het zonovergoten trossen vol met goud [haiku] foto: Martien Montanus…

Vol ijver deed zij boter op haar hoofd, en vond het raar, dat de buurman er een ei op kwakte, zomaar!…