Alle inzendingen over voorspelen

water, zo vloeibaar aan allen altijd dienstbaar water, zo voorspelbaar vloeit naar laagste laag water als bron van leven zo flexibel, eerlijk en transparant de weg van het water als soepele hoogste goed geen strijd gaat het water aan het volgt de natuurlijke baan…

Onze gezondheid staat op het spel dat is iets wat ik u voorspel straks kunnen wij het niet meer betalen uit een lege portemonnee valt niet veel te halen nadenken voordat je naar een dokter gaat dit maakt mij gewoon ontzettend kwaad chronisch ziek wat een gedoe betalen maar, vraag mij alleen niet hoe!…

standingvolle status geen barbier maar chirurgijn je mag nu opereren en bewusteloos slaan tegen de pijn beurzensnijders steeds op de loer om je flacon kwikzilver te slim af te zijn ik geef Vesalius gelijk reinig mijn hersenen met niespoeder bekijk mijn Spaanse pokken en voorspel aids…

in de verte hangen nog wat flarden klokgelui in nevelslierten en boven spant zich de nacht zoals altijd rustbrengend voorspelbare constellatie van licht adem diep en ijzig een champagne van lucht doet je van binnen tintelen wijst weemoed weg belletjes borrelen altijd naar boven…

dit schiet niet op de hemel wordt nooit paars de ruimte herhaalt zich steeds vaker de kamer weet zich raamloos ommuurd hartslag tikt soms in blauwe morsecode alles naamloos zonder doel maar ademvast binnen keerkring en rooilijn onder- en bovengrens al geweest en best wel voorspelbaar…

stil groeiden de bloemen onder mijn penseel tot hun kleuren eindelijk zacht begonnen te spreken niet zomaar een contact maar in een vaas gezet na met de hand geplukt te zijn uit het zomerbed van wilde bloemen keurig opgezet geschikt naar lengte vorm en kleur een kunstwerkje als voorspel dat in verf een hoorspel door geur…

niet zelden roepen woorden mij uit de mond vervliegen spinsels in notenschrift zonder zang komt alle hulp voorspelbaar te laat blijft niets van weinig over houdt de klok rust tot nader order leve scharreltijden met vrije uitloop kwetterbeek schatergoud klaterlach geen eeuwig zo bestendig als voorlopig…

een volwassen voornemen -verkeert in goede staat meerdere ongelezen boeken voorgekookt als leesvoer afnemende leegstand wassende maan voorspelbare tijden in alfabetische volgorde een gietijzeren wolkendek met daaronder een enkele goede bedoeling en nagelaten huisraad hetgeen een wervelkolom het lichaam toedicht…

Het was zo voorspelbaar, dat het niet uitkwam, het was te verwachten, en juist daarom gebeurde het niet, niet toen, op die dag, waarvan iedereen dacht te weten, wat er gebeuren ging.…

we noemden je Frederik Fluweel baron met slaapkamerogen je deelde het bed met een vriendin en gaf haar meer wóord dan daad je had wél een mooi wapenschild maar de minne was erg miniem haar voeten werden zelfs niet warm en het voorspel sloeg je over men beweert: noblesse oblige maar het blauwe bloed bleek lauw…

Ogen zo leeg diep in zichzelf gekeerd bang voor wat komen zal de val in het diepe van het onbekende zo ver weg maar zo voorspelbaar je mond die niets meer zegt zo stil een streepje geen warmte meer waar is je stem je vriendelijke trekjes waar ben jij kan je me nog horen de leegte zo sterk het is nu beter het lichaam blijft…

In gevoel alsmaar te moeten te kiezen, en als ik me de weg vergis, toch maar door te gaan, waar al lang geen pad meer is, geen duidelijk doel, ingeslagen door de tijdsmechaniek die richting geven moet aan de voortgang van stappen, een voorspelbare tragiek, zal me in de herhaalde vraag verliezen of ik wel het juiste heb gekozen, kan…

Verwarm je aan mij Laat je in verliefdheid gaan Verwarm je aan mij Kruip dicht tegen me aan Vannacht ben je van mij Laat je oeverloos verleiden Vannacht ben je van mij Dit genot is van ons beiden Verwarm je aan mij Laat je lichaam beminnen Verwarm je aan mij Kom, laat het voorspel beginnen Vannacht ben je van mij Laat je lichaam strelen…

dorst naar droogte is dodelijk geduldig in het gehemelte van bergen en dalen de stroom passeert schaamheden bij herhaling vervalt tot laagte en vlakte schuurt oevers, verzandt binnenste bochten eindeloos en voorspelbaar in fasen gebogen langs ontblote patronen met sleepsporen in lichtvoetige modder achtergelaten tijdens keren en dwalen…

Zoals dit ene blad losraakt vanuit de top van een beuk, in volkomen windstilte vallend, zich nog om en om wentelt in de lage zon van november met alle lente- en zomerdagen en nachten onder bruinverkleurde huid en ik het één meter boven aarde met vlugge hand van voorspelbare ondergang red.…

zij komt binnen als een paard in troje die rooie met haar klarinet vingert lucht in een voorspelig zuchten tot bloedgeile jazz opent zwart met rode onderkleur in een new-orleanse geur soult tintjes en schurkt zacht tegen tonen van het ongewone dan komt haar klarinet zo zacht nee niet als paard van troje ze laat me smachten naar…

Een voorspel dat bij voorspel blijft, misschien wel het meest magische ooit. Ik lik het Noordzeenat van haar nylon, terwijl haar tepels bijna door de stof heen priemen en hun maanlandschappen mij desondanks voor ogen staan, maar haar verloofde gooit roet in het eten.…

Het is nooit vanzelfsprekend Of voorspelbaar, verwachtte Niet dat jouw ogen naar mij Kijken zoals ik naar jou. Het is onverklaarbaar maar Vertrouwd zoals ademhaling Of een spiegelbeeld van jezelf Zoals een schaduw je nooit verlaat Ben jij het zingen in mijn hart.…

De Spaanse prostituee trekt het niet meer En voelt de hete adem in haar nek Want ze luidt de noodklok door geldgebrek Met de Spaanse mannen gaat het op en neer Het voorspel van de noodklok gaat niet zo snel Dus geniet ze rustig van het klokkenspel ------------------------------------------------------ …Ook het oudste beroep ter wereld heeft…

nog één keer; net zolang tot het vertrouwd klinkt qua herkenning stukje beleving een voorspelbaar loopje karakteristieke eigenschappen pijlvormig, gedurfd zelfstandig naamwoord kerend tot zelfportret i.h.k.v.…

het bos valt in zijn bladeren, schuift paden voor zich uit gistende aarde met open poriën, kloppend als vertrouwde adem aan takken hangen ongeruimde tijdperken te wachten op verlossing, genade, nachtschade, aanharking zelfs het weinige is ongerijmd, meestal nadat iemand struikelt monotoner dan een kettingzaag, voorspelbare namen…

De originaliteitsprijs zal ik nooit winnen Dacht Peter toen hij ja zei Zijn huidige vriendin Stemde in, wat heeft Originaliteit met geluk te maken Voorspelbaarheid voorstelbaar Niet mogelijk, natuurlijk Het ongeluk tarten met de keuze Gehoorzaam aan de wetten De thema’s van weleer, Liefde, geluk, knus Het aloude happy end Basale…

De rode wijn uit jouw mond proeven het verborgen, voortdurend bewegen onder jouw zijden, slaperig hemd Een vroege ochtendwandeling, wakker maken de zon van ons komt stralend tegemoet dan hete chocolademelk met rum Ik hou van een lang voorspel in lagen lekker strelen, likken, kussen en plagen waarbij onze naaktheid vanzelf bloter wordt…

de morgen verwarmt – de middag in een hunkerend beminnen het bespeelt de liefde in een gekmakende (s)extase samensmeltend vloeit de middag over in de avond in een voorspel van opwinding in liefdesvuur van genot de avond vergaat in de nacht van een zalig verlangen het laat de wereld stilstaan in de passie van ongeremde lust de nacht…

aan de wijze meesters een gedicht iets dat rijmt mischien niks geleerd niks begrepen een teken in mist de d en t uitgewist foutjes komen in een ergenis transparantie in een blik de eeuwige vraag is een kick gelukkig brengt de schaduw licht tot leven voorspel een naam voor heel even daarna komt het terug een mes doet pijn ook al…

met zorg gekoesterd zijn zij opgegroeid tot in de volle wei blij en zorgeloos tot zij later weer in borders zijn geplaatst geselecteerd op groei totdat hun bloei volwassen is geworden een tuin met generaties die voorspelbaar waren tot achter de geraniums daar krioelt het van jong goed zij groeien tegen wind en weder ook al worden…

je hemelsblauw of grijs en grauw je zilte lucht je witte onschuld je voorspelbaar af en aan je aantrekking stoot af wat was je laf zo even verderop in metershoog je schoonheid loog waar uitgeput ten onder je genadeloos levens nam om reddend streven te oefenen nog even je aanblik is kalm je bent zo helder bijna troostend…

Dit is het andere beminnen het voorspel waarvan de natuur in stilte heeft besloten of het al dan niet in een menselijk vorm zal worden gegoten en als door dit avontuur een nieuw wezentje is ontsproten dan is de cirkel weer rond komen we weer aan bij het begin waar de liefde ooit ontstond…

we streden tegen de waarschijnlijkheden en gaven kansen weer met een getal dobbelden, dronken, keken in kristal de glazen klonken op voltooid verleden omzichtig meden we onzekerheden maar duistere voorspelbaarheid kent tal van waarden tussen nul en één, het Al had telkens elke theorie bestreden want bij de dingen die we één keer deden bleek…

met de rechterhand schreef hij zijn verzen, angstvallig de toekomst vermijdend alsof lijnen voorspelbaar waren de linker bleef gesloten voor de wind die met de bomen mee langs het water huilde herhaaldelijk onderstreepte hij tot het punt waar een ouder wordende horizon de regen wilde opvangen: “als een zon breekt tel ik de bloemblaadjes…