Alle inzendingen over vriendinne

Bij mij ben j' er niet voor de klussen al ben je de beste je doet het al voor je dochters, vriendinnen en de Russen Voor mij ben j' er voor 't kussen en ondertussen laat ik de klussen voor wat ze zijn kussen we 's morgens en luisteren naar de merel, nachtegaal 't getjilp van de mussen.…

Dank je wel vrienden en vriendinnen, voor ál die warme vriendschap in mijn mail en néé het wordt me niet TEVEEL!…

de zomer is voorbij kinderen gaan naar school een andere juf of meester in een nieuw lokaal spullen zien er mooi uit alles ruikt nog fris schriften zijn nog onbevlekt eerste les staat op het bord vriendjes en vriendinnen vertellen over hun vakantie…

Want als we vriendinnen zijn, Dan weet jij heel goed, Dat dit mij heel veel pijn doet. Al denk jij dat niemand om je geeft, Dat je niks bent. Maar dat ben je wel. Jij bent mijn vriendin En IK geef wel om jou.…

Met de ongemakken die mij in gezelschap in verlegenheid zouden brengen blijf ik zoveel mogelijk thuis Het is al gebeurd Ik lach daar maar om Aantrekkelijk zijn is ook niet alles Mijn vriendinnen blijven mij bewonderen, alleen mijn zusje noemt niet mooi wat niet mooi is Ze ziet mij zoals ik mezelf niet graag zie Meer dan dit is er…

Terwijl we al zolang vriendinnen zijn dit maakt me echt niet blij. Je pikt een jongen voor mijn neus weg terwijl ik al flirtte met hem. Je weet dat ik niet makkelijk met jongens omga is er voor jou geen rem? Want jij hebt al zoveel jongens je houd ze stuk voor stuk voor de gek. En als ik er dan iets van zeg dan geef je mij een grote bek.…

Het leven je zou het je moeten kunnen herinneren als een buitenlandse reis en er met vrienden of vriendinnen over na moeten praten en zeggen Het was toch wel aardig, het leven, en flarden zien van vrouwen, geheimen en landschappen en dan tevreden achteroverleunen maar doden kunnen niet achteroverleunen.…

En altijd weer verhuizen met pappa en mamma mee wat moet ik met plavuizen op een onbekende stee mijn vriendjes en vriendinnen denken dat ik hier leuk speel ik lees hun korte zinnen in de chatbox en mijn mail op school ben ik een vreemde voor de hele klas en mij ik voel mij een ontheemde ouders maken mij onvrij.…

uiterlijk, vriendinnen, kleren graag de beste van de klas nu onzeker, maar de toekomst: rijk in Beverly Hills!…

achtenveertighonderd en tachtig passen in het park minstens duizend daarvan loop ik achter drie mutsen zussen, vriendinnen maakt niet uit ze zijn gearmd twee staanders lopen om hen heen, een kijkt er om ik denk: naar mij maar nee, hij zoekt zijn maatje stiekem raak ik hem even aan…

Het is een vreselijke ontdekking dat geliefden vaak de oorzaak zijn van je inner pijn in moeilijke tijd dat kan toch niet kloppen echter je ziel weet van lieve vrienden en vriendinnen die je verdriet niet verbloemen je hoeft er niet mee te stoppen maar met jou de rust en aandacht zoeken en vinden om juist weer maar nu samen met huilen…

slechts veertien lentes verruil je als tiener de basis voor de grote school nieuwe vrienden en vriendinnen schoolagenda vol huiswerk en idolen zware tas vol boeken zoekt lokalen wisselen sporten hobby’s af tot op een donkere donderdag in december de tijd haar adem inhoudt…

Ik voel mij toch zo ongelukkig ook al lijk ik misschien een hele piet met veel vrienden en vriendinnen alleen mijn vader waardeert mij niet Ik krijg van velen complimenten toch doet mijn gevoel zo zeer want ondanks mijn studie en mijn werk kijkt mijn vader op mij neer Ondanks dat mijn vader arm is en zwaar invalide, maar dan van geest…

Onder mijn biezen stoel praten ze de vriendinnen uit het verleden. Ik zit rechtop, mijn rug gesteund mijn arm op een leuning bij de schoorsteen, waarop de klok en spiegel: ik kijk voor me uit in mijn rechterhand een kelkje. Het is drie minuten over tien. het glaasje is al leeg de gaskachel brandt zachtjes.…

Geef mij ook vandaag gerust 'n arm even een hand, hier is heus wel een schouder een om op uit te huilen, een oor ervoor, om samen even tijd door te brengen nu te stoppen met het steeds hard door leven rennen. En heb je behoefte je verhaal steeds te herhalen en anders alleen maar te zwijgen, het kraken aan te horen van uitbottende twijgen in…

onbeantwoord, dat is mijn liefde ooit heb ik gedacht dat hij van mij hield m'n vrienden en vriendinnen begrijpen hem niet ze snappen niet dat hij niets in mij ziet en ze zeggen jij bent knap en jij kunt veel jongens krijgen maar ik wil net die ene die niet verliefd op mij is ze vinden mij ondankbaar, niemand kan mij helpen af en toe twijfel…

School en thuis, alles aan deze kant van de rivier besproken met vriendinnen op de andere oever alleen maar schapen geen vergezicht op blinkende daken een lieve oude fee die de was doet of een jongen die een duik neemt niets bijzonders, maar toch kriebels van binnen die me pootje doen baden even drijven door golven opwinding…

Veel leuke dingen en gezelligheid en er zijn voor elkaar in een moeilijke tijd Het is iets bijzonders een gevoel of gebaar of dat we elkaar begrijpen als zusjes van elkaar Soms zo ver weg We gaan verschillende wegen Maar nog steeds vriendinnen Dat gevoel is gebleven As je me nodig hebt Mag je altijd op me bouwen want als zusje of…

Want steeds luidkeelse kinderen, kaartvolk of vriendinnen om zich heen - Wie staat hier opgesierd en uitgedost en neergepoot, kortom? het Hollands vrouwendom. ------------------------------------------------ Uit: 'Van cadmium lekken de bossen', 2002.…

Hij is beter dan hij is dat zie ik beter dan hoe hij is Hij houdt van mij Maar avonturen lokken hem In zijn enthousiasme maakt hij ze steeds groter in dwingende verhalen en och, liefde, wat dat is maakt hij klein Ik zie het ook bij de mannen van mijn vriendinnen die het wel weten, maar zich liever vasthouden aan de aandacht die…

Vriendinnen en vrienden. Aantrekkelijke mensen. Mensen die elkaar begrijpen. Elkaars verlangens kennen. Samen groeien willen. De kern van vriendschap is liefde. Het hart van liefde vriendschap. Elkaar niet willen veranderen. Elkaar, onvoorwaardelijk, willen vertrouwen. Liefhebben. Heelmaken. Beminnen.…

Alle vrouwen -die ik ken- zeg ik dank met dit boeket bloemen Mijn moeder die me het leven schonk Mijn gade die in 'geven' uitblinkt en blonk Mijn dochters een 'levendig' drietal kun je hen noemen Kleindochters op Opa's knie voor elk een En dan meteen het noemen van de rij 'goede vriendinnen' die vriendschap…

Ronde vrienden en vriendinnen, geven elkaar vierkant gelijk, wanneer ze vredig bomen. Wanneer ze samen eten. Samen sigaren roken. Dranken drinken. Even dromen. Bonheur Cercle Cubique ! Santé Les Arbres ! Amis ! Prosit !…

Haar vriendinnen slaakten hoge kreten en ik stond op de brug spiedend van een zwaan naar haar en van haar schuldig naar de zwaan. Ik benijdde zijn gedaante, waarmee hij onbezwaard mijn Leda kon begluren. Ik zag zijn hals verstijven en zijn gestolen glimlach als van een jongetje zo blij en die eens geleefd moet hebben diep in mij.…

k ben mijn eigen rolmodel want beter is er niet defecten zijn recent hersteld thans ben ik een hele piet gevormd in hemel en ook hel wordt elk door mij bediend verlangens in een duister spel bied ik aan ied’re vriend maar ook vriendinnen help ik wel zodat ik allerwegen dank verdien die zorgen hunnerzijds ervoor dat ik niet aftakel…

Ze weet soms nog waar ze is, als ze voor haar huis danst meestal, na het dagelijkse voeren van de duiven maar hoeveel mannen ze zoende, de namen van haar familie, haar vrienden, haar vriendinnen - ze verdwenen, zoals elke ochtend de stukken brood die gulzig hemelwaarts worden gevlogen.…

Ik voel onder de waterspiegel ruimte voor geheimen schuilplaatsen van wat de toekomst wordt, misschien Mijn vriendinnen steken kaarsen op en zullen op de terugweg praten over de jongens op de banken maar ik zit liever ongestoord onder de heilige eiken in de kronkel van de beek…

hoorde je de man naast je op een terras niet zeggen oude vriendin is weg en nieuwe vriendin is ook al weg niet dat ze weg zijn van de nagalm van krachtwoorden die hun bedriegerij ontbinden, van hun verstrekkers van omcirkelende intimiteit, van begoocheling rond gevoelens waarover de uitspraken aankomen als zweepslagen weg zijn ze, losgelaten…

Soms wil ik niet door, maar dan bedenk ik mij, Ik moet doorgaan, soms lukt dat aardig met mijn vriendinnen erbij, 'Tuurlijk, soms heb ik het moeilijk, maar dat is het leven, iedereen heeft het zwaar, maar we zullen het overleven!…

Je hele doen en je hele laten Samen lachen, huilen en praten Zusjes bij toeval, vriendinnen bij keuze! Verschillende bloemen uit dezelfde hof Eigen bloed, bloedmooi! Vandaag aan jou alle lof!…