Alle inzendingen over vrolijke vogeltjes

Van het dak Uit de goot Klinkt herhaald Een schrille noot Geen vogel kent Een valser lied Dan de schele Kierewiet…

Als je voor ’n dubbeltje geboren bent dan wordt je nooit een kwartje dat is het Nederlandse gezegde maar in en met het “Stuivertje” Hazenstraat 58, hoek Elandgracht heb je wel altijd lekker te eten in een ongelofelijke warme sfeer van kundigheid, kwaliteit en gezelligheid in het leukste straatje van Amsterdamn ‘’Het Tiende Straatje"…

Alles in mij werd morgenblank: Vogeltjes floten hunnen dank; Over de stille bossen ging Windevleugel-ritseling, En mijn hart die morgen kweelde Als een leeuwrik zijn liedrenweelde.…

Alle dieren staan weer buiten en je hoort de vogeltjes fluiten. De zon begint fel te schijnen en alle wolken verdwijnen.…

Hij staat weer op de planken, die goeie ouwe Dorrestijn. Hij is daar treurig op zoek. Deze keer naar zijn einde. Of is het naar nieuwe zakken? Of zoekt hij naar een krans? Jij bent geen ouwe zak. Jij behoeft geen krans. Zelf ben jij ouwe wijn. Goeie, ouwe Dorrestijn!…

de vreugde van de kleine vogeltjes spatte in een keer los als een ijskristal dat explodeert over een plasje onderkoeld water deze vogeltjes waren al zo wakker en zó niet meer moe tjilpten naar elkaar en door elkaar en elkaar ook nog toe maar toen kwam de haan met zijn gekraai en eigende zich alsnog de dageraad helemaal toe hij kwam…

De gordijnen deinden op de wind pikten een draad en twintig vlinders op zijn bureau lagen acht dode vogeltjes Maar niet voor slechte mensen die daar inderdaad, ja, niets te zoeken hebben want hij kon goochelen Kreeg niet veel anders dan spruiten en elke avond met een leren lat geslagen gelukkig weet niemand het van die vlinder…

Nog een paar vlokken, de laatste, één laatste en het is weer roerloos in de struiken en de lucht, op de vogeltjes na en (de tijd verstrijkt) één vlok die valt.…

Mijn ogen bleven je volgen, als twee vogeltjes vlogen ze steeds aan jou voorbij. De gevoelens bleken uiteindelijk te hoge golven, dus liet jouw betovering mij weer vrij.…

De kortste route naar IBG? U gaat gewoon door de bomen naar het bos En dan bij het eerste dwaalspoor links…

Er zijn vogeltjes die niet nieuwsgierig zijn, maar door de wind of oriëntatie de weg kwijt zijn en zo is al twee maal in een week, mijn raam doelwit voor een musje. Zijn laatste vlucht eindigde op mijn balkon. Hij klapte tegen het raam, een fatale vlucht, in mijn handen liet hij na en paar stuiptrekkingen de laatste zucht.…

Kom, laat mij zingen, vrolijk zijn... Kom, laat mij dansen, als een harlekijn Kom, laat mij liefhebben, dat voelt zo fijn Kom, laat mij gewoon vrolijk zijn... Kom, laat mij alles positief bezien...…

De steen op mijn maag Veroorzaakt een sleetse Plek op mijn shirt Toch doet het pijn Het verlaten hart Pompt radeloos om Wat er is gebeurd Toch doet het pijn De glimlach van mijn moeder Op haar sterfbed, Geen traan, niet getreurd Verloren jaren Verdwenen in de mist Begraven in een witte kist We hadden afgesproken Met z'n allen Vrolijk…

't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt, Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen, Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen, Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt. Oranje wortels, druiven als violen Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt, Roodwangige appels, welig opgehoopt En bronzen peren heeft hij aanbevolen…

Mijn kerstwens voor allen is eenvoudig en klein gelukkig samen te leven gewoon er voor elkaar te zijn Denkend aan onze naasten aan familie en dierbare vrienden ook aan hen waarvan je denkt dat ze het misschien niet verdienden Saamhorigheid onder de mensen en er te zijn voor elkaar een prettig kerstfeest lieve mensen en een heel gelukkig…

Als zij vrolijk is Klinken er klokjes In haar stem Als zij boos is niet…

Ik schrijf een kort gedicht Het moet niet zwaar zijn, maar licht. De woorden moeten als wolken langs de blauwe lucht varen en met een zucht tot bedaren en stilstand weten te komen.…

Mijmerend over de dag ontspruit bij mij een glimlach vrolijk was hij een hele dag zo blij ik kijk terug en weg is hij zo vlug…

Twee verrijkte mensen liepen vervolgens vrolijk uiteen hielpen elkaar, vanuit het niets, weer even op de been.…

Het zonnelicht verrijst zo vrolijk als uw wezen. Als lachte 't u op uw verjaardag toe, Begaafde maagd, zo zacht van aard, zo uitgelezen, Wier liefelijk gezicht ik nimmer moe Lang wens te zien verrukt en opgetogen. En mij nog lang te spieglen in uw ogen. 1675…

Zij aten hun buiken rond in de honingboom en gingen varen op de vrolijke zee. Trof de bliksem hen niet van de dood? Welnee - zij ademden eenmaal diep en vielen in lachen uiteen. ------------------------------------------------------------------- Uit: 'Al ben ik een reiziger', 1959.…

Eva, warempel, zij bloosde terwijl hij haar borsten greep Haar nog eventjes liefkoosde en zo in haar speeltje kneep Adam eerlijk hoor, hij lachte terwijl hij liefje, Eva, zoende Dat zij dat allang verwachtte bleek beslist ruim voldoende Eva voelde zich best bloot onder Adams familiaire blik Op haar zwartbehaarde noot eensklaps zag ze…

De kwikstaart huppelt onbezorgd op de golven: stevige wieren!…

gadegeslagen Alleen maar eindeloos gierend praten en praten zo naderden ze de plek waar beide gister lagen Een kuil die beide gisteren niet hadden gezien doemde daar volkomen plotseling voor hen op Voor ze ‘t wisten gleden de meisjes elf en tien, in spiegelgladde modder en kregen een kleikop Zo stopte het avontuur van deze zonnestraaltjes die vrolijk…

dit gedicht is als met helium gevulde vorm kleur en vrolijkheid dansend door de wolken naar de zon in mijn kinderhand de levenslange schrik de holte van het touw dat is ontglipt schoonheid die eenmaal losgelaten zelf de weg naar boven heeft gevonden…

Een vrolijk gemoed natuurlijk en ongedwongen. Niet kunstmatig of met het medicijn voor het moment gewonnen. Het kruid is soms bitter en een hart soms gewond. Maar elke dag klopt het vele slagen in het rond. Zulk een inspanning zo essentieel; vraagt om verstand en vertrouwen in de mens als geheel.…

mama, mama, kijk! Mijn boterham doet kaka - gesmolten paashaas…

Maar vaak gebeurt het wonder… ik zak erdoor, zodat ik vrolijk wezen kan.…

je niet meer spelen Het is blessuretijd En je weet niet voor hoelang Misschien wel voor altijd Dat idee maakt je bang Want je had nog zoveel dromen Je wilt weer vooruit Maar de wonden zijn te diep nog En je gaat weer onderuit Ooit zal die dag komen Dan gaat het weer goed Dan zul je weer lopen Dat zit in je bloed Het kan even duren Dus vrolijk…

hoor je de vogeltjes roepen.. kijk maar hoe klein de steentjes.. doe maar met rust.. luister naar de wind.. wat hij vertelt. Soms blijft een kindje staan, gooit een steen in des meerkonings water, kijkt naar de kringen.. en een hond is daar ook, die verbaasd is, vrolijk blaft en springt en holt en geniet van het pure leven..…