2193 resultaten.
Het schilderij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 88 Met eigen ogen maak ik buitenstaander
Mij medestander nu het ontbreken
Van wanden tot een doorbraak leidt naar
Het hoogst links gelegen, duistere dal.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
de dageraad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 873 als de nacht weer van de morgen is
maar, ik nog slaap
en in mijn dromen
jouw ogen weer geniet
je hemelbed opschud
en niemand nog mijn tranen ziet
die ik dan telkens weer laat komen
en als de zwarte schaduw weer verdwijnt
heb ik mijn ogen opgeslagen
naar de dag
waarin geen zonlicht meer verschijnt…
DAGERAAD
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 304 uit de donkerte van de nacht
ziet ze in de verte
een tunnel van licht
en als ze er heen loopt
rijst de dag op
in gouden ochtendschijn
en alles achterlatend
in de duisternis van de tunnel
grijpt ze het licht van de dageraad…
groeiend blauw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 494 in mijn ochtendrijk
ben ik alleen
zo mooi alleen
donker is nog
het gordijn
naar het licht
maar toch
geluiden van mijn kippen
of nabije hond
kleuren de
bevalling van de dag
dit is rust
na slapen
stilte
balanceren
tussen zwart en wit
nog niets moet
zo luister ik
nog in mijzelve
zie langzaam
de contouren
van de geboorte…
dageraad
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 658 de vogels fluiten
zo verwacht mijn oor
als ik de deuren open
van mijn tuinkamer
de wereld komt
dan naakt binnen
dat denk ik althans
het is een kip
dat zijn schor geluid
laat horen
die weet wat het is,
niet bewust natuurlijk,
om op te staan bij
opkomend licht
in de verte wat rumoer
van het vroege verkeer
nog vreedzaam van dreun…
dageraad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 134 sluimerende slaap
ontwakend bij dageraad
gapende dagen…
dageraad
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 188 sluimerende slaap
ontwakend bij dageraad
gapende dagen…
Aurora
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 426 Niet alle sterren gaan uit dromen
ze maken plaats voor ruimte, dingen
herinneringen geven een slinger
aan dat wat komen gaat
in afwachtende stilte
om haar te zien gaan, warme schaduw
van schoonheid en dauw
bloesem van de dag, opspringend
uit de vacht van de nacht.
Een lied zwelt aan
en zij komt op
in haar mantel van licht.…
Dageraad
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 564 De armen van de dageraad
die met haar stralen op doet lichten
laat uit het duister van bestaan
het oog op blijdschap zich weer richten
Het is maar klein wat er gebeurt
onzichtbaar voor gesloten ogen
maar zaad van vrolijkheid ontkiemt
gevoel van toch weer leven mogen…
als licht en donker azen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 261 het is nog
ochtend vroeg
of nachtelijk laat
als ik jou schrijf
over lege gedachten
uitgesponnen
of nog in heipalen
die huishouden
op brakke grond
het is op de
scheiding van
een tijdsidee
dat denken
de versnelling vergeet
of weigert of juist niet
om naar zijn eerste
dan wel achteruit te springen
immers
handelen…
Coup soleil
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 236 De maan rimpelloos
in het zwarte water
bezweert het geheim
van de komende dag
Gesteund door de sterren
verduistert zij de zon
nog een nachtvol tijd
voor zij genadeloos
verbleekt tot een schim
(…
De dageraad
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 590 Als de zon
de schaduw van de aarde
verdrijft
en
De geesten
die schuilen in de nacht
verjaagt
dan
Waakt
de wakkere dag over mij
en
val ik in een diepe slaap…
satansgeweld
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 320 o,satan van oorlog,schuldig ben je aan
je vernietigende begeerte
doden, gevoelloos in bitterheid
verwoestend monster in grimmigheid
onuitgenodigd dring je binnen
als een loopgraaf door de dageraad
spoot je het rood in de verse aarde
jij maakte een zwijnenstal van ons land
het mensdom schuldloos geknecht
en geknakt in haar ziel…
Dageraad
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 135 lonk
Strakjes in de lente
Weer met haar groene blaadjes pronk
Morgen is de dageraad
Gewoon weer in het land
En net zo als vandaag
Iets aan de vroege kant
Dat kan geen kwaad
Het is juist goed
Dan gaan we weer een stukje
De lente tegemoet…
dageraad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 52 toen ik de dag zocht
om de duisternis te
vergeten liep jij
terug naar de nacht
de vogel op de tak had
meer van ons gezien
het dralende licht besloot
dat het tijd was…
[ Eerste geluiden ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Eerste geluiden
van de dag, mijn ziel zingt al --
mee met de wereld.…
Cahaya baru
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 54 zwijgend houdt de achterkant der maan
als nachtwacht moeder aarde in haar greep
als langs de zeeën tot de verre kim
er vonken gloeien bij de oosterpoort
die kale rotsen van takla makan
in lichterlaaie zetten, woeste hoogten
van lhasa, tibet en de himalaya's
in roze gouden gloed laten weerschijnen
van nevelen kirgizië bevrijden
en in de dageraad…
MORGEN WERKEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 689 er liep een kat over de weg
over de wolga
die mijn weg
naar huis geworden is
schots en scheef de tegels van de zee
de wind die zit verdraaid
die zit verdraaid niet mee
er liep inkt er lopen
woorden uit mijn pen
die mijn stro
mijn laatste halm geworden is
het droogt niet op
en vloeit naar alle dingen uit
ook nog muziek door heel mijn…
TIDAL WAVE
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 883 linke lenteleugens kunnen slecht
verklaren
wat ik met matte middagen in mei
precies wil evenaren
schuldgevoel, mijn cultgevoel ik neem me
zo graag mee
bedolven onder golven van een nooit verstilde
zee
tranen vlokken schuim uiteen onsamenhangend
uiteengaan
kapot, verspreid
altijd terugverlangend
naar de stilte na de vloed
naar een altijd…
WONEN
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.766 wat het mooie was:
een laatste trein natuurlijk
obligaat haast
gemist natuurlijk
mijn voeten glijden
weg,
natuurlijk
seinhuis thermostaat
en schuin -net boven de eerste doornen-
afgesneden cadeau gegeven:
gele rozen
wel gegeven en bedankt
wentelen gesprekken
tot een zich goed verstaan
in Woerden dat, -weten we allemaal-,
slechts bestaat…
BIJ DE DOOD VAN EEN COLUMNIST
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 530 Hee HEERE, hee Boeddha, hee Allah,
zeg God
insha'Allah, zo de HEERE wil
gaat alles kapot
en wil Hij dat niet
dan blijft alles heel
wat
is het met God
er zijn er teveel…
Het hoogste goed
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 162 Vrijheid is het hoogste goed
Spreken zonder een blad voor de mond
Daarvoor hebben zovelen gebloed
Toen het zwaard de onderdrukking verslond
Zelf vind ik het vrij, vrijmoedig
Om te poneren
Zo koelbloedig
Dat wij niet mogen beweren
Dat er iets hogers is
Dan vrijheid
Dat is bepaald geen kattenpis
Of wanstaltigheid
Nee, het zou mooier…
Nachtgedicht
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 861 Als dit gedicht een schilderij was
zag je bloemen bloeien in een veld,
en dit schilderij zou zeggen:
alleen ware liefde die telt.
Het zijn gewoon geschreven letters
en het is geen schilderij
het zijn de simpelste woorden,
nachtoverpeinzingen...van mij.…
een leeg huis
gedicht
3.0 met 94 stemmen 63.025 de trap ben ik
in 't midden opgegaan
om je te zoeken
zogenaamd je schilderijen
te zien
tussen de pilaren
loop ik van zaal naar zaal
langs witte wanden
reliefs van het heden -
je vloeren en deuren
onzichtbaar wit
lopen scheef van
opgeslagen verleden.…
Stilleven
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.119 Langzaam komt het schilderij in beweging
de in strepen getrokken wolken lossen op
en een oude beuk schudt zijn dichte top
bevrijdend los.…
Stofvrij
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.747 De winterkamer is een long
met nicotine aan de wanden.
De klok, de kast, het schilderij –
de negatieven van hun schaduw
beplak je met een bollenveld
uit Stalenboekje nummer 10.
April ruikt naar behangerslijm
en olieverf, mei naar azijn.
Op rode knieën, kokos schrobbend,
schuif je rugwaarts de kamer uit
om op een dag stofvrij te zijn.…
Onversneden raadsel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 209 In een vloeibare wereld van reflecties
gaat de waard kopje onder
draagt de toog geen glazen
aan de wand een schilderij
waarop de gulden snede
elke scherpte verloren heeft
botte lijnen in verwaterde compositie
ze vullen gezonken stegen
met trambanen zonder haltes
een blinde reiziger tast naar de vluchtheuvel
- het perspectief -
nergens…