Alle inzendingen over wanneer OR waar

volgende gedachte : dat jij mogelijk inderdaad ergens bestaat dat jij net als ik jezelf nu in de spiegel ziet dat ook jij het antwoord op de vraag weet of je eens de Ware vindt namelijk "hoogstwaarschijnlijk niet" –…

Waar ben je? Toch voel ik jouw aanwezigheid Ik zou alles doen, alles Om jouw stem nog een keer te horen Ik wil jouw troostende woorden, Papa Maar je bent alweer Verdwenen, Daar achter de wolken En ik? Ik zie geen sterren Enkel een donkere zomerlucht…

Hij was zo goed, snel en speciaal, echt waar! De vedettes van toen weten het nog goed! Vele mensen kwamen kijken, een hele stoet! Helaas is het nooit gefilmd, dat is best wel gaar...…

wat trek je uit de kast om naar de maan te gaan? een helderwit astronautenpak met coating dan maar? als het grijze maangruis aan je kleeft als je in die rulle bodem boort een maanlanding is hartstikke moeilijk bijna niet te doen overigens vlieg over wit pakijs en blauw zeewater terug naar huis doe alles nu maar…

Wanneer komt het? Je wacht. Je luistert naar niets. Je kijkt naar niets. Je denkt aan niets. Het is er! Dat. Je denkt aan niets. Niets. Helemaal niets.…

Nog altijd tovert zijn beeld een traan het ontbroken afscheid drijft mij in een waan van heldere beelden die wij samen deelden Het heengaan zonder een vaarwel leidt mij voortaan door een aardse hel in een flits zijn licht gedoofd mijn geluk voorgoed geroofd Wanneer komt weer die dag dat uit volle borst ik zingen mag: ‘Weg is nu de…

Wanneer jij mij beroert op of in mijn intiemste plekje, raak ik duizelig van genot. Wanneer jij zachtjes bij mij binnenkomt, voel ik me één met jou. Wanneer jij heel even jezelf laat gaan, voel ik me nog vrijer dan daarvoor. Wanneer wij vrijen voel ik me, een mooie vrouw. Alleen bij en voor jou.…

Plots stond jij daar Mijn hart maakte een sprongetje Je kwam onmiddellijk naar me toe Ik kuste je zachtjes op je wang Onze blikken kruisten elkaar En we wisten weer Dat de passie er nog is We zagen elkaar veel te lang niet Het verlangen was zo groot De vlinders nog niet dood Maar jij moet weer weg Het werk slorpt je op Wanneer zie ik je…

‘Wanneer ik in Uw ogen staar, Geliefde, Dan wordt mij het Mysterie klaar Der Liefde.’…

Toekomst ontstaat uit het heden, heden wordt direct weer verleden, verleden en heden uit toekomst ontstaan, leef daar en niets zal overgaan.…

wanneer het leven niet wil spreken zware zinnen diep en binnen breken loopt de gedachten van huis naar een roestig spoor waarop ik koude woorden krakend knarsen hoor…

terwijl de dichter danst met woorden tevergeefs roepend: mens, waar is uw liefde woord, waar is uw zin gaat de dood al weer rond voor een volgende ronde de vraag is alleen nog wie en wanneer…

wanneer is het begonnen dat we woorden vonden die zouden blijven die we ons zouden herinneren die niet konden verdampen wanneer was het dat we de leegte in de woorden hoorden of huisde hij al vanaf het begin in wat we niet zeiden…

Wanneer ben je voor het eerst verlegen langsgegaan? Wanneer raakte jij mij voor het eerst voorzichtig aan? Wanneer streelde je en kusten wij elkaar spontaan? Wanneer, wanneer was dat ook al weer? Wanneer heb je voor mij iets aardigs gekocht? Wanneer heb je mijn warmte voor ’t laatst gezocht?…

terwijl ik dankbaar stilstaan mag bij de mensen die het leven lieten in de strijd voor vrijheid en vrede marcheren elders nog vele voeten op bevel van honger naar macht door de straten akkers en velden waarop zij dood en verderf zaaien met geweld dat geen mens ontziet wanneer vraag ik in de stilte mij af zijn de lessen dan eindelijk geleerd…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

knabbelt aan haar leden zij wil het niet maar de tranen vloeien zij snikt voelt zich vertwijfelt alleen met haar verdriet de bui waait over en pijn verdwijnt rustig haalt zij adem…

Wat is het toch dat luistert, wanneer ik met mezelf praat? Waar komt wilskracht vandaan, wanneer ik onbeweeglijk raak? Wie toont me het pad terug, wanneer ik van de weg af wijk? Wie is het toch die me ziet, wanneer ik in de spiegel kijk? Wie is die geheime observator? Waar woont die stille ziener? De waarnemer, de luisteraar.…

Ons houden van is hout geworden verschoten door het leven vervolgens is het koppig en ruw met onrust ingewreven Ons houden van is hout geworden zilt van de oneindige traan het haalde het zoete uit datgene wat eenmaal was ontstaan Ons houden van is hout geworden verweerd door het verleden geblakerde nerven relateren aan hoe vurig het…

Soms krijgt verleden een staartje .... Sinds we in elkaar 'wonen' zijn we nooit verder dan een hartslag verwijderd van de ander dat is houden van elkáár…

het eerste scheepje een uitgeholde boomstam bracht lang geleden een vederlichte lading mee het was alles wat we wilden tot het zeilschip met één zeil ons ietsje uit de wind hield dat was alles wat we wilden een schip met méér zeilen hield ons nog meer uit de wind alles wat we wilden onder het wegstervend licht vaart…

zoals ze loopt, zoals ze staat zoals ze zwaait en lacht en praat wanneer ik haar weer tegenkom voor haar maak ik een omweg zoals ze praat wanneer ik zwijg en lief blijft wanneer ik weer dreig te zeggen dat ik van haar hou en zonder haar niet verder zou zoals haar hand de mijne pakt wanneer mijn hoop is weggezakt zoals wanneer…

Wanneer komt de vloed over mij heen die me raakt en me meeneemt in een ander groot leven ergens...…

wanneer het blad verkleurt een einde maakt aan uren onwetend wanneer de winter komt het slissend likken van golven tot stilte maant wanneer een sneeuwjacht het vuur dooft en de laatste schaduw van een lange zomer verdwijnt in een stilgevallen zee verwarmen wij elkaar tot de levenloze souvenirs te gronde gaan en jij weer bloemen spreekt…

Wanneer het lente worden zal? Reeds bloeit de vlier en ritselen de gronden, De trage beken krijgen duizend monden... De lente, lente. Wanneer het lente worden zal? Aan strakke lucht een helle ster gaat lopen, De heide legt een blad van purper open, .. . De lente, lente... Wanneer het lente worden zal? Hoort gij de nacht?…

wanneer ik aan jou denk dan wordt langzaam alles zachter de muren de stoel waarop ik zit de houten tafel het lijkt alsof ze mee wiegt met mijn gedachten de vaas met een enkele bloem glimlacht naar me alsof ze weet dat ik de blaadjes zou willen afplukken één voor één ze hoort het me zeggen hij houdt van me hij houdt niet van…

Wanneer jij spreekt woorden als poëzie vloeiend uit je mond zo sensueel en alles verfijnd. Wanneer jij waar dan ook verschijnt dan vorm je één harmonieus geheel. Maar jij bent een verhaal met een open eind. En soms laat ik me gaan op de vleugels van de tijd. Wanneer jij, wanneer jij...…

Edoch, geen enkel zwaar geleerd figuur weet wanneer, hoe laat, hoe duur hij-of zij de aarde inruilt voor de volgende episode! ‘t Is maar dat je ‘t weet! Of juist niet?…