Alle inzendingen over warmte die je uitstr

We zuchten, want het is warm, we steunen want het is boven de dertig graden, we puffen want het is heet, we klagen maar iedereen weet; na zonneschijn komt echt weer regen!…

de rouw Het leven bracht me op een knie Ik verbrak nooit de gezworen trouw Tot de kilte me benauwde Het gevang zat zelfs in de keuze van het behang De wens dat ik ooit trouwde Bleek een redeloze drang De ware liefde werd vooralsnog nooit gevonden De schoonheid van liefde in de puurste vorm Liefde dient te bevrijden volgens elke norm Warmte…

ik weet ook niet waarom maar soms ben jij de zon dan laat je mij wat stralen door je warmte te vertalen in welgemeende en oprechte zinderende liefdessignalen!…

er wordt een nepvuur aangestoken zij die zich willen warmen zijn welkom soms kan gefingeerd geluk wonderen doen…

We zitten samen voor de buis geplakt En kijken met miljoenen landgenoten Hoe slagroom in een soesje wordt gespoten De zomerhit van Max: 'Heel Holland bakt' De winnaar staat met foto in de krant Mijn voorstel luidt: we sluiten Nederland.…

Mijn Firefox is Goddank gere-set Voordat ik dit had uitgevogeld kon ik Niks zien door al die pop-ups van Softonic Zo door en door vervuild is internet We haalden binnen waar we nooit om vroegen Het tegengif is een modern genoegen…

Ik kan de stilte horen, de stilte om me heen. Ik kan de leegte voelen, die leegte is zo gemeen. Ik neem dan mijn schaduw in de armen, en dans er met grote stappen omheen. Om mijn hart zelf weer wat op te warmen. want alleen, is maar alleen!…

Bomen bij een sloot. Een reiger die staat doodstil. De kikker kwaakt luid.…

Stilte op het strand. En dit bij zonsondergang. Wij bleven nog lang.…

Als twee lieve ogen vragen: Help mij, want ik heb zo'n pijn Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, Egoïstisch zijn? Als je bij de dierenarts hoort: Dit komt nooit meer goed En hij krijgt steeds meer pijn Mag je dan, omdat je hem niet kan missen, Egoïstisch zijn? Als die twee trouwe ogen zich sluiten, voorgoed En je zonder hem naar…

Ik schrijf het nu maar op, want strakjes ben ik het vergeten. Is alles donker en leeg. Zal ik het niet meer weten. Ik vind alleen maar lege ruimtes, op plaatsen waar ik vroeger antwoord vond, volledig in het duister, loop ik nu tastend rond. Soms daagt het mij ineens, kom ik mijn antwoord tegen. Maar op een hele andere plaats. Had het…

als ik laat in de avond thuiskom, met in de verte nog net het rood van de ondergaande zon, ruikt de tuin naar vochtig gras en kruiden, en voel ik verlangen naar ’t verleden. de klank van kinderstemmen, zachte vogelgeluiden van zwaluwen en grutto’s, de jonge eenden die schuw langs de rietkraag zwemmen. Je bent zo dichtbij als ik…

Hetzelfde raam, waar eens jouw vader stond. Ik weet het allemaal nog goed. Bij het weggaan zwaaide hij naar ons. Precies zo jij nu doet. Je bent zo ziek mijn zoon, we vrezen voor je leven. Zo heel erg ziek, jouw arme hart wil het begeven. Zo dikwijls heb ik het gezegd: “O nee, niet nog een keer.” Toch loop ik hier, en zwaai maar weer.…

De dag… vandaag. Gisteren is voorbijgegaan, de zoveelste dag in mijn bestaan. Weet ik nog wat ik heb gedaan? Niet alles meer, vergeet soms weer. En dat is goed. Stel dat ik alles zou onthouden... Ik zou geen ruimte overhouden. Toch heb ik dingen opgeslagen. Gevoelens over iets wat me nog spijt, ik wil ze ook niet kwijt. Ik leer…

Als ik op sommige momenten moeite had met het leven, kon ik niet meer zien wat U mij al had gegeven.…

Een plek waar ik zwijgen mag omringd door het vertrouwde Waar handen troosten en stilte voelt als warmte tegen koude. Generfd blad je handen nu en bij het late avondlicht zie ik de overpeinzing op je zacht gezicht.…

De kloof is schrijnend de rijke man en Lazarus aan de poort maar och je weet niet beter ik loop verder door de vervolgde straten op zoek naar mijn huis mijn naam mijzelf noemen één wegwijzer gaat mij vooraan Noem mijn naam…

Ik vind mijn glimlach in de warmte van jouw ogen. Ze schrijven teder mijn tranen in het zand. Ik verberg mij veilig in de warmte van jouw schoot en verzegel jouw woorden, geboren uit hoop, in de warmte van mijn handen.…

Een warme klaterende straal valt en plaagt je stout en heel opeens de schrik van warmte maakt je koud Je huid trekt even samen Je zoekt mijn natte lijf Ik voel je warme kippenvel Wil dat je bij me blijft De dag nog niet begonnen zolang we hier nog staan Jij altijd in mijn armen We hoeven niet te gaan Plotseling de wekker die nog…

Zo ver weg ben jij, en toch voel ik jouw warmte zo ontzettend dichtbij.…

De zomer op zijn hoogtepunt de warmte eveneens de hitte bijna niet te harden maar ineens: is daar een verkoelende bui!…

Je schaduw is nog bij me zo kort voelt jouw vertrek We nemen teder afscheid ik kus je in je nek Ik zwaai je uit en mis je terwijl ik je nog zie Nog nooit had ik met iemand zo een sterke chemie Ik douche en ga naar bedje voel me nog niet echt moe Naast me voel ik dan jouw warmte en doe dromend mijn oogjes toe…

de lente wil spreiden ze wil naar ons toe maar rinkelend door de bocht komt de winter nog met kwade blikken hoopvol dacht ze te komen maar sneeuw sluipt nog naar binnen het verlangen naar warmte onzichtbaar nog even stilgezet nog niet opgewassen voorjaar nog in de verte gestald in dromen nog ongeboren…

Ik denk aan jou En aan geen ander Dat maakt gelukkig Voelt heel fijn Aan jou en mij En dingen samen Onze momenten Groot en klein Ik denk aan jou In mooie kleuren In zacht pastel En hemelsblauw Ik herken je zelfs In frisse geuren In alles zit Wel iets van jou Ik denk aan jou Gelijk geen ander Ieder moment Telkens…

Zachtjes fluister ik jouw naam. Mijn handen tasten in het duister op zoek naar een paar sterke armen, waarin ik geborgen ben en mij kan verwarmen.…

Geurige appelthee, een snorrende Belgische poes aan haar voeten, het zonnetje erbij: genot voor twee! Poes, je bent een snoes Je maakt haar blij Wat zou ze zonder jou moeten.…

Tijdens de hittegolf die net geen hittegolf was, waren de gemoederen dermate verhit dat de zon dacht, ik stop met schijnen laat het gaan regenen, het is toch nooit goed. Toen de aarde verzadigd was, de riolen eveneens verscheen op alle straten een enorme plas, we gingen er dwars doorheen. De zon te heet, de regen te nat, de hagelstenen…

mijn woorden bouw ik in jouw nest rusten in zachtaardige warmte van de laatste zomerwinden daar laat ik mijn hart vrij voelen en waar je vervolgens iets van kunt vinden dat er nu niet meer toe doet, genegenheid is immers weer in beweging gezet een liefdesbriesje, dat waait door je blonde haren erkenning van het onmogelijke waar het…

blikken als fluweel draag je waaruit je tovert en lacht heupen draaien en dansen in lijnen van begeerte je adem laat sporen na in heuvels van warmte je mond spreekt spraakwater in zilver jouw gedachten draaien als een geluksgevoelen als een ware dans om mijn gedaante…

hier in de lage landen laten we de kaarsen branden zetten we alle deuren open worden we overgoten met warmte van kachel tot brandend verlangen open tot we van de kou gaan verlangen naar vuur elk uur samen amen…