Alle inzendingen over was maar een beetje...

Mechelse schaper je zou zeggen het blaffen al een beetje moe…

van niets tot beste vriend van liefde tot partner van alles tot vriendschap van een beetje tot niets…

in een suikerspin vond ik als vlieg met vliegangst een beetje redding…

vrije wil, beetje dwalen, beetje spijt en beetje gloed van dit lampje dat tot morgenstond tegen angsten bleef branden en ik heb je beloofd datgene wat je het meest verlangt, vrijwel onmogelijk voor een vrouw die altijd op reis is tussen zon, maan en wanhoop, het kind.…

Graag wil ik verkennen met jou de wereld en nog zo véél mezelf herontdekken samen met z’n tweetjes iedere keer een beetje meer graag wil ik zoeken naar al dat moois in jou, in mij over héél de wereld en ver daarbuiten samen met z’n tweetjes iedere keer een beetje meer graag wil ik dromen dromen over wat gaat komen over jou en mij…

Ik zoek, ja waar zoek ik naar Als een kip zonder kop Naar een beetje geluk Warmte zeg maar Ja …naar verwarming Het scheelt maar een beetje…

beetje bij beetje haak ik af mijn lichaam dwingt me ertoe gewoon op, veertig jaar oud, nog zoveel te doen maar nu voel ik me dubbel zo oud wachten tot alles weer beter wordt en er terug nieuwe energie komt tot dan houd ik me maar stilletjes en wacht op een dag zonder afhaken…

Ik ben een beetje laat, de naam is Wiebes Ja weet ik, leuk, dat rijmt op rare Kwibus Ik kom 'n beetje extra bij u heffen Want u heeft jarenlang teveel ontvangen Dat is héél lelijk wat u zegt hoor, ... ópgehangen.…

Ze was in Cannes de grote favoriet En sleepte met haar song ons land erdoor Een foto van een molen als decor Een ongecompliceerd en vrolijk lied Het wilde levenstempo anno nu Mag soms ook best ‘een beetje’ zijn (wat u?)…

Dat kleine beetje liefde is over.... Het doet me toch wel een beetje zeer!…

een tuinkabouter met tien armen wentelt zich door boerenhof hij plukt de varkens en de bloemen met een fluitje uit de lucht terras ligt beetje schots en scheef hij verticuteert op naaldhakken schapen laat hij gras maaien zijn puntmuts is natuurlijk groen hij kan alles wat je droomt alleen een beetje anders…

Een beetje trots want zij-ik mocht er best wel wezen, een beetje droevig ook want ik ben haar niet meer en vraag me af die gister-haar die ik zag lopen, zal zij ook ooit haar gister-ik voorbij zien gaan ?…

Stomme soldaten Beetje op elkaar schieten Heropbouw van niks…

pasgeboren blauwe druifjes bibberend op een kluitje beetje wanhopig…

Een beetje spelen met de woorden en zinnen Blij word je ervan…

Heb jij soms nog aan mij gedacht misschien maar een klein beetje Ik wel aan jou mijn lieve schat heel erg veel dat weet je…

dicht een beetje, beetje dichterbij o, mijn liefste dans met mij…

God 't is niet hij, 't is niet zij 't is gewoonweg God voor mij een beetje vader, een beetje kind een beetje moeder en heel veel vrind 't is hulp, 't is raad 't is troost, 't is daad mijn meester, mijn raadsman mijn praatpaal, mijn gehoor mijn lijden, mijn liefde en ga zo maar door zonder lichaam, gezicht zonder lengte, gewicht …

in de stilte van de nacht ben ik op zoek naar een beetje rust een beetje kracht buiten duister de natuur in rust mijn lijf geeft signalen en ik luister gejaagd gespannen niet lekker in mijn vel ik geef niet toe ik wil me vermannen ik wil niet zeuren en zeker niet klagen want ik wil weer de zon zien in al zijn kleuren…

Als een dief in de nacht net zo stil en onverwacht slaat het plotseling toe maakt mij stijf, star en moe Steelt het mijn vrijheid en mijn zelfstandigheid beetje voor beetje, steeds meer steeds sneller, tot op een keer Er geen andere uitweg is dan in het duister te gaan uit dit uitzichtloos bestaan daar waar het eeuwige licht is…

krakend kuieren ze langs oude bomen daar waar het leven tot in de wortels raakt kalm ademen ze beetje bij beetje vooruit tot halverwege terug naar hun houvast-huis ze reizen terug in een zacht zoemende tijd de lichte weemoed vaart peinzend met hen mee…

zet twee vrouwen bij elkaar die elkaar ook maar een beetje liggen en een woordenhemel breekt open een stortvloed aan teksten daalt neer op de argeloze toehoorder zet twee mannen bij elkaar die elkaar ook maar een beetje liggen en ook zij stralen harmonie uit ook zij bevestigen elkaar ….. in gepaste zwijgzaamheid…

schipperen is soms geboden net als het verschuiven van de boel of het beetje bij beetje bijdraaien van de bitterheid een kwartslag of zo een volle tafel met rekwisieten biedt ruimhartig plaats voor een ander verhaal loslaten is geboden overstijgen de kunst net als je aanraking is alles van waarde mooi genoeg…

De kou trad binnen In mijn Uitgebluste lichaam Beetje bij beetje Bevroor Mijn innerlijke ik Ik vocht niet meer Maar liet Mijn angst langzaam gaan Vallend in een dieper gat Wist ik Dat er geen begin of einde meer was Doch ergens in al die pijn Zag ik De scherven van mijn ziel Zoekend naar elkaar Om mij Een nieuwe kans te bieden…

Ik draag de stilte voor jou uit stap voor stap ademen jij en ik dezelfde taal vervlochten weef en geef ik je na vandaag weer een heel klein beetje mij en een grijns, ingelijst maakt harde hoeken soepel ik gaf jou ooit écht een heel klein beetje mij…

Treur dan niet, want weet je, Als je een bh een A-tje is, Dan heb je toch een beetje.…

'k Zag ze nog vanochtend maïs oogsten deden ja een beetje als waren ze te laat…

Een beetje haarklover Is ook een uitslover Want het kloven van een haar Is een vak weliswaar Breek daar je hoofd maar eens over…

Een klontje boter, Een beetje water erbij. Laat zachtjes smoren.…

De wereld die ze verlieten is niet meer Soms nog wel een beetje bij een knuffel of een kus En dat is wat ik zo mis…