Alle inzendingen over wat er komen gaat

op de rand van de goot kwettert in toverlicht een mussenkoor een bries streelt vogelveertjes de winter stierf ongemerkt een stille dood argeloze takken weerkaatsen zich in helder water in een handvol zonnescherven de diepten van onze ogen de opmaat een prelude voor wat komen gaat…

bang om te verliezen bang om kwijt te zijn bang voor alles wat gaat komen ik ben bang voor alle pijn…

Mijn gedachten zijn zo grijs als de lucht Niet wetend wat der komen gaat Als regen die langs mijn ramen stroomt Komt het eruit als storm in een zucht Ver gezicht grauw en mistige lijn Misschien met donder en bliksem of is het als dwarrelend sneeuw, puur Wit als mijn gedachten konden zijn…

De stem, de lach om wat komen gaat? Of omdat iets niet meer bestaat?…

Alles staat stil geluidloos kleurloos alleen jij bent te zien jij alleen ik alleen wij samen wachtend op wat komen gaat verschillende gedachten jij de jouwe ik de mijne zo verschillend wij zijn zo verschillend maar alles voelt zo vertrouwd en dat is waarom ik zo van je houd…

Overpeinzend, beschouwend, doch niet wetend wat komen gaat... Telkens dat ene moment dat telt en steeds die rust, niets dat wordt verondersteld. Geen verwachtingen, noch het pogen naar wat dan ook. Dat is geheel uitgeblust, als ware het opgegaan in rook.…

zachtjes streel ik de zorgen uit de tijd die daar semi onaangeroerd liggen nog voordat ze tegen wil stribbelen kus ik haar tot stilte vertrouw op wat er komen gaat al is de blauwdruk daarvoor nog altijd in de maak haar voorzichtige glimlach schildert zonnestralen door een potdicht wolkendek waardoor er glimlachen geboren worden op…

als moeder voel ik mee met jou als vader bezorgdheid om dat wat komen gaat korte lontjes hier, intolerantie daar de wereld is te mooi om er ons hoofd over te moeten breken ik minnekoos je mijn kind de liefde voor jouw bestaan en dat van ieder ander zou genoeg moeten zijn om het leven mooier te kleuren…

een gebeurtenis is nooit iets wat zomaar gebeurt de poëet ziet méér: een voorval is niet slechts toeval stilletjes worden louter gebeurtenissen aankondigers omina die fluisteren in dichters oor wat komen gaat in de verborgen wereld van dichters hoofd weerspiegelen zij de diepste behoeften van de mensenziel…

staar niet naar de regen het is zoveel prachtiger wanneer je geniet hoe druppels uit het niets lijken te komen en al zijn verdwenen nog voor je ze ziet hoe de wind figuren schitteren laat zo fijn en zo spontaan maar al vlug lossen ze op volgende lading komt eraan het is als leven nooit weet je wat komen gaat hoe de wind vandaag zal waaien…

Ongemakkelijk zittend In mijn gemakkelijke stoel Wacht ik op wat er komen gaat Want ik wil af van dit gevoel Daarom stel ik de vraag aan jou: "Ben jij nog boos en kwaad?"…

Neergesabeld door Het eeuwige hier En nu, alleen Het moment dat Telt, dat een tel Later al weer Naaamloos vergaan Is in het universum Van vergankelijkheid - Zinloosheid die Muren bouwt van Ontoegankelijkheid - Mijn blik houd ik Gericht op wat komen Gaat, als alle Momenten van het Hier en nu zijn Samengesmolten…

in deze doorwaakte nacht hoor ik de klagende roep van een zwarte zwaan in dit winters noordland mijn slaapkamer als wachtkamer ik houd me doof maar mijn lijf wil slapen het duister breekt ben ik de waker die het vuur brandend houdt en wacht op wat komen gaat ben ik bang om me los te maken bang voor het verlies?…

De geknotte wilg Die geen tranen Bloedt, maar Uitlopers kent Die door winterzon En waterig winterweer Nu al vooruitlopen Op wat komen gaat - Lentevogels die In struik en gras Van geen ophouden Weten en zingen Alsof hun leven Er nu al vanaf hangt: Zwijgend glimlach ik Bij zoveel vrolijkheid Hun en mijn nieuwe Leven tegemoet…

wachten is het eerste begin een uitloper van iets dat groeit reikend naar een ander leven desideratum miniatuur plant van rijpend verlangen het andere te ontmoeten een reuzenplant die huid en ogen verwond en tastend afwacht wat komen gaat wachten is de kiem van diepe wanhoop omsingeld door gevoeld gemis…

Op wat komen gaat. Op wat komen moet.…

De winter die komen gaat is lang en koud. Hoor je de slijpsteen? Hij scherpt de zaag die verlangt naar het hout. Komt je sapstroom tot halt, dan bijt de zaag tot jij valt. Drink, mijn vriend, op de houtvester die ons allen kwelt. In ons bos worden bomen geveld.…

Slechts gehuld in onschuld sta ik voor je vol vertrouwen in wat komen gaat want onze levens zullen zich vlechten als boomtakken die een koepel vormen tegen regen stormen weren zon doorlaten net als loof zal ons bestaan zich kleuren naar seizoenen van leven tot het laatste lege blad door ons is beschreven…

gaat…

door leegte omarmd strompelend door een bos dat geen pad lijkt te hebben voelt het tapijt hoogpolig waaronder geheimen schuilgaan veert 't mos zachtjes terug paddenstoelen klimmen op tegen bomen, en verhalen over wat komen gaat ijverig zoekend naar licht verdicht het eerder dan dat bevrijding nabij is…

Jij gevlucht voor wat komen gaat? Jij gevlucht voor mij? Twijfel, geeft je keuze me rust, maakt je keuze me blij? Heeft de dood je geweten gesust?…

je dan verlaat Vroeg of Laat Hoop ik Dat ik hier mag blijven Terwijl je verlaat En komen gaat…

komen gaat als ik dit warme lichaam nu verlaat of strop ik in een laatste snik vergiffenis en spijt voor komende afwezigheid?…

Niet alle sterren gaan uit dromen ze maken plaats voor ruimte, dingen herinneringen geven een slinger aan dat wat komen gaat in afwachtende stilte om haar te zien gaan, warme schaduw van schoonheid en dauw bloesem van de dag, opspringend uit de vacht van de nacht. Een lied zwelt aan en zij komt op in haar mantel van licht.…

Krachtige windvlagen Rukken op vanuit het zuidwesten Het maakt de nacht onrustig En daarmee mijn hart en geest Het gevoel dat er iets staat te gebeuren Dat er iets komen gaat Het maakt me nieuwsgierig Een sterk verlangen naar vrijheid Laat de wind mij meenemen Naar het onbekende Weg van hier Op avontuur Waar de wind neerstrijken zal Daar…

Met open vizier zeg ik: "Laat alle angsten dan maar, uitkomen!" Ik ga en ging ervoor, tot op het bot, vanuit iedere lichaamscel in de allerlaatste seconde.. zonder énige angst!…

Een sterk verlangen naar iets wat niet komen gaat Is het gevoel dat jij bij mij achter laat. we kunnen zo veel meer dan vrienden zijn want zonder jou voel ik me op deze wereld zo klein. want je hebt niet in de gaten wat je met me doet.. het voelt heel raar, maar ook heel goed. Geef het een kans, wat avontuur in je leven.…

Vaarwel aan het verleden, met buiging voor al dat komen gaat. Bevrijden van het bange hart, van haat en verdriet maakt dat het weer openstaat. Moed en kracht die ook jezelf doen genezen, van alles waar gekwetst voor staat. De stilte verbreken de weg naar elkaar hervinden het verschil tussen leven en te laat.…

Zwaar ademend proberend Zoekend naar de kracht Proberen lucht te vangen Ging zwaarder dan ik dacht Met vol meelij aan mezelf Denk ik aan wat komen gaat Ik zit vol zelfzuchtigheid En ik ben wat verlaat Zwaar ademend proberend Ga ik nog een keer voort Ik laat mijn kracht verzwakken En loop door de hemelpoort…

Je ligt nog wakker en denkt aan de nacht wat komen gaat is onbekend men noemt het wedergeboorte maar sterven is wat ons wacht al wil je vleugels dromen zachte armen om je heen mijn lief, laat ons nu vrijen onder de zon beminnen niemand kan ons helpen armen reiken niet verder dan om het leven heen in zekere zin sta…