Netgedichten

netgedicht (nr. 58.498):

Durf

zachtjes streel ik de zorgen uit de tijd
die daar semi onaangeroerd liggen
nog voordat ze tegen wil stribbelen
kus ik haar tot stilte

vertrouw op wat er komen gaat
al is de blauwdruk daarvoor
nog altijd in de maak
haar voorzichtige glimlach

schildert zonnestralen door
een potdicht wolkendek
waardoor er glimlachen
geboren worden op

ieders gezicht