Alle inzendingen over wat ze

Als ik mij neerzet om te schrijven, is er een remming om mij heen. Door al die hoge muren, ik bouwde zelf….ja, steen voor steen. Ik voel me daar zo veilig, ja, ze zijn hoog genoeg. Houd deuren veilig dicht, blijf zelf wel uit het zicht. Men hoeft toch niet te weten, hoe klein ik werk’lijk ben. Met schaamrood en met tegenzin, schrijf ik…

Elkaar niet mogen, oké dat kan. Elkaar niet willen zien, oké dat kan. Elkaar niet luchten, oké, dat kan. Elkaar het licht in de ogen niet gunnen, ook dat kan. Maar elkaar haten wel zo erg dat je alleen nog hatelijk converseren kunt, dat doet wat met een mens. Want er is een verschil tussen elkaar niet mogen, elkaars schrijven afkeuren…

Wanneer we aan Pasen denken, zijn het de jongeren, die daar. aandacht aan schenken. Er is vakantie, fuiven en uitgaan, ze genieten van hun leven en hun bestaan. We nemen dat zeker niet kwalijk, ze zijn jong en hebben gelijk. Ze moeten profiteren, wanneer het nu nog kan, want in een handomdraai zijn ze in de ban van de druk in hun leven, de…

Als ik bloemen plukken mag pluk ik ze midden uit het rijpe graan hun blauw verwoordt de hemel het wit een stille traan waar sterren bloeien in de nacht en rond de maan waar zonlicht lacht pluk ik een wilde edelweiss daartussen laat ik de klaproos stoeien in een jodelblij bestaan zal ik de mooiste bloemen plukken want liefde mag uit vreugde…

Wijze weefster van het lot, van de bron waar alles begon tot aan het eind van mens en god bepaalt u de levensloop; weegt en wikt, schikt zowel koord als knoop; schenkt tegenspoed, geluk en hoop. Urd, Verdanti, Skuld, spin mij een fleurige draad, lang, en met een overdaad liefde, die niet vergaat.…

Zoals wolken ontstaan en weer oplossen in de lucht. Zo leven golven in oceanen. Water is het dat verandert en blijft voortbestaan. Mensen worden klein geboren en groeien groot. Ze komen uit en verdwijnen weer in het zogenaamde niets. Wolken en golven verdwijnen niet. Water sterft niet. Hemels en oceanen blijven. Draag dan water, water…

De reden; apokrief, besluit; abjekt. Geen mens kan zich ermee afillieren. Dus Jan-en-Alleman jeremieëren. Maar klip en klaar helaas een freakie fact. Krijgt prestigieuse Philip zijn congee. De NTR coepeert het Groot Diktee. (Na al die jaren kent u uiteraard de juiste spelling van prezwalskypaard)…

Waarom zo graven in het verleden Komen er dan nog lijken uit de kast? Ik bedoel kist En als er gecremeerd is Zal dat dan nog veel stof doen opwaaien?…

we hadden vele fijne jaren samen maar de alles smeltende zon en het woest stromende rivierwater was waaraan ook wij niet ontkwamen we gaven elkaar korte namen en toen na jaren kwam je mij weer tegen in een miezerige regen wie er van ons begon weet ik niet meer zij brak onverwacht het wolkendek die lieflijk warme ons omarmende zon en bescheen…

Welkom in Bistro Mondiale Laten we klinken, schol, tast toe Smakelijk, schep maar op, eet je buik rond Lekkers van overal voor geen geld Bonte teljoren vol warme geuren kunnen de tafels hemels aards kleuren Aandacht en ambacht, tanden en tong Maken schotels spitant pikant We drinken en eten als koningen Onder het juk van staat en kapitaal…

In minder dan een jaar gaat er geen reis meer naar ’t nu nog ongerepte poolgebied. Die wereld die ons nu nog zoveel biedt: De poolvos, walrus, zeehond, walvis, ijsbeer Maar Shell ziet reden om groot feest te vieren: “Het ziet hier strakjes zwart van wilde dieren!”…

Ik heb geluisterd naar de Paus ‘The pope’ van het instituut RK Kerk ik heb gekeken naar Priester Bodar boudoir van intrinsieke depressiviteit wat een slechte poppenkast wat een intrinsieke leegte wat een geklets wat een armoe alles wat gezegd werd had al gezegd moeten worden had al gedaan moeten worden had al niet meer moeten bestaan…

Mijn geest wil vluchten, vluchten voor al het verdriet. Voor de geur van de dood, die mij overal omringt. Maar vluchten kan ik niet. Verzamel maar weer nieuwe moed, koste wat het kost, en doe wat je doen moet. Blijf op je post. Dus hebben wij jou weggebracht. Naar een heerlijk plekje in het bos. Met bomen in prachtige herfstkleuren,…

het blijft maar tobben met die Doutzen Kroes ze wil geen prik, laat staan een vaccinatie een ex-model “weet alles”, wanprestatie! dus zou ze ooit ontsnappen aan die roes? bleef jíj nou bij je vlees’lijk mooie leest misschien was jíj dan toch nog slim geweest…

Met vele stemmen om en om roepen we de gestorven dierbaren om naam voor naam om bij stil te staan. Daar bij elk pover bed wordt een naam gezet ooit een lid en lichaam vol liefde uit een gezin volgt nu met voor en achternaam zin voor zin. De talrijke Sinti en Roma , de Joodse mensen persoonlijkheden met unieke traktementen. Louis Monasch…

Ranomi, Epke, Dafne, Tom, Jeroen en Abe, Coentje, Johan, Marco, Faas geen achternaam, maar die weet elke dwaas Eerst vijf van nu, vervolgens vijf van toen Geachte lezer, kunt u iets vertellen Van Wim en Jan en Piet en Ruud en Jelle?…

Wat heeft de boer een hekel aan dat gakken! Steeds hoort hij scherp die akelige roep En aan zijn zolen zit alwéér die groene poep Zo zacht gevlijd, wat kunnen ze vies kakken! Ook ’s nachts ziet hij de grauwe ganzen schranzen Vergassen, knallen? Ach, de boer, hij kán ze...…

De NRC viel door mijn brievenbus Als een baksteen ook de ‘metoo’ beweging ik las met grootse verbijstering She too and she, and she, and she etc. etc. etc. In het zes pagina's grote weekend-artikel Julian Franky Andeweg van de Lauriersgracht, hoek Prinsegracht, Grachtengodel Een getalenteerd kunstenaar vooral geliefd in de moderne kunstwereld…

Ze ziet ze vliegen: ik telde vogels sprak ze, kwam tot honderd en tien, zag jij ze ook, heb je ze ook gezien? Ik weersprak haar, joh dat kan niet, 'k heb niks gezien. Zo snel een vlucht vogels tellen, heb je niet gedroomd misschien? Het regent namelijk dat het giet en echt: dan zie je de vogels niet, laat staan dat je ze ze…

De Rooms-Katholieke kerk u weet wel die van Rome die van 'The Pope' en zijn cast laat ik u dit zeggen pure Poppenkast! en voor 75% uit onderzoek gebleken pure pottenkast pure potenkast en wat niet mag, dat is zo lekker!…

Als ik mijn gevoel zou najagen, dan reed ik op mijn fiets alsof het een paard was. Dan ging ik door regenplassen, alsof ze een wilde rivier was. En dan ging ik naar die stille plek, tussen al het groen. Die plek, mijn plek, tussen al het hout en gebergte, waar de zon blijft hangen. Alsof je mijn geliefde was. Ik wilde enkel bij jou thuiskomen…

Ik wil genezen worden ik wil er wel vanaf ik wil me dan verloven m’n familie staat dan paf het trouwen wordt gezegend in de kerk met pracht en praal de huwelijksnacht een zegen door dat unieke enkele maal mijn vrouw is direct zwanger de lust bevalt haar wel Ze wil dagelijks wel elf keren maar als hoofd spreek ik: "Niet zo snel! de…

De complete wereld is slapend. Ze valt ook niet te wekken en laat zich in slaap sussen, het geweten door de duivel kussen. De mensen houden er geen werkelijke waarden noch mening op na: de waarachtigheid is ver verdwenen. Maar Petra kan niet slapen, blijft wakend telkens opnieuw verder vechtend en strijdend. Ze laat schreeuwende zielen niet…

Het geld moet rollen, men zal dan consumeren. Remmend gas geven...…

voelde ik ongemak of zag ik schoonheid toen jouw bijzondere lijf me dwong je aan te kijken? is het aangeboren als je naar iets blijft kijken waar je meestal het hoofd schaamtevol van afwendt? pastelkleurige kussens in de vorm van benen liggen als rijkgeborduurde zachte protheses om je heen jij en je zeldzame lijf vangen me in…

Laat Hare Majesteit Koningin Maxima Maar schuiven Maar sjezen Maar verschuiven Zij, Maxima Verschuift de traditionele wereld Van de bankbiljetten en munten Naar die van de digitale wereld DE DIGITALE EURO Omdat ze zo inclusief is verschuift ze ook die van het traditionele Koningshuis Bij abdicatie van haar man Zijne Majesteit…

Gehavend is het peloton vertrokken Geschaafd, getekend, armer aan illusies In voorportalen van hun eindconclusies Toch strijden ze weer fier en onverschrokken Zo brengt De Val ons retro-romantiek Van taaie-ouwe-krijgers-heroïek…

De foetus die ik was werd, wie ik nu nog ben, hoewel, geen cel is dezelfde meer. Alleen mijn oude namen bleven, die ik van mijn beide ouders kreeg. Als vrucht kon ik drijven. Denken kon ik niet. Ik kon niet lopen. Ik kon niet staan. Een schoolkind ben ik niet meer, want ik zit niet meer op school. De studentenfeitjes die ik wist, ben…

het is mooi gweest neem alles niet te serieus soms te klein soms op de schouder van een reus mag het pad bepalen dat wij soms elkaar weerzien lach dan om wat oude verhalen en proost dan nemen we er een er stuk tien…

Jij blijft mij bij ook al zie ik je niet. Want in mij klinkt nog steeds jouw lied.…