Alle inzendingen over weerstand

Leven nog moeilijker dan sterven sommige dagen geen greep krijgen op het bestaan willen negeren wat je ziel poogt te duiden verleden en heden lijken onbestaand als je het NU vat en opvult kan je de tijd weglieven, weet je nog? komt me telkens tegen op het kruispunt van twijfel en verlangde zekerheid en kan me altijd vinden in gedeeld zinnenspel…

De krant heeft mij aan het verstand gepeuterd Dat stukjes consumeren uit de neus Vandaag de dag geldt als gezonde keus U trekt een vies gezicht en denkt beteuterd Aan wat u, om het stiekem te parkeren Zojuist onder uw stoel hebt zitten smeren. (Of alles wat u jaren onverdroten Met duim en wijsvinger hebt weggeschoten.)…

Het schijnt je weerstand danig te verhogen, een feit dat ik altijd al heb geweten. ’t Is ook gezond, zo kan ik nu onthullen, om af en toe eens uit je nek te lullen.…

hoe eenvoudig zou het leven zijn als jij en ik elkaar raakten zonder weerstand te bieden zoals het loof van deinende kruinen die conflictloos aanhalen en afstoten één met de wind ja, zo simpel kan het zijn als de geest zou zwijgen…

Dat kan bij ons toch niet op weerstand stuiten? Hun pillen hebben menig mens gered. ’t Is nodig voor hun onderzoeksambitie en af en toe een schikking met justitie.…

De eenmansploegjes stapelen zich op Want splitst men af, dan komt er weer een fractie Het lijkt verdacht veel op een kernreactie Men noemt dat dan: democratie ten top Ook Gündogan verliet het Volt-toneel De Weerstand en de Spanning werd te veel…

de stad alles van liefde is kostbaar zeg je de pijn van haar glimlach je hand en gewond mijn weerstand taal of wijn uit hoge glazen op de bloemenschuit aarzel ik in dit licht dit stilgevallen licht haar laken ademt droom ik ieder gebaar…

Terwijl de Gazastrook met man en macht Ontruimd wordt, zeggen zij die weerstand boden Dat joden dit nooit mogen doen met joden, Maar deze redenatie is verdacht: Wat niet mag met het volk van Israël Mag blijkbaar met de Palestijnen wel.…

Er lijkt geen uitweg keel en darmen zitten dicht met weerstand van een levenlang maar wanhoop wanhopig sterker wint en vindt haar weg ik buig ik breek ik barst en spuiend spat ik uiteen in niet te lijmen scherven.…

zacht klonk de teleurstelling in haar stem handen waaierden nog mogelijkheden in een vertwijfeld pogen nog was de weerstand niet gebroken na het verloren spel begrijpen was er altijd wel maar overgave was niet te dragen toch zal ze ooit slagen al moet ze daarvoor dwars door de hel…

Lantaarns verwarmen de kilte van de nacht en laten de tramrails blauwachtig glanzen Bespijkerde riemen omgorden het rood de klinkers hebben haar pumps allang geschaafd En als de nacht haar keel vastgrijpt braakt zij haar weerstand tegen de winkelpui…

Ik kom nooit meer Van jou af Want jij gaat in repen Ik breek je in blokken, In brokken verwarmt mijn mond Smeltend mijn weerstand Ze zeggen dat het Door een stofje komt Dat zit er dik in Maar de verleiding Is zo ontzettend puur ....…

ik maak mijn voeten los al voel ik de weerstand in mijn tenen en begroet aarzelend de vrouw die weet dat ze vergeten zal langzaam loopt ze naar de zee haar bange hand in die van mij geef me een zoen, zegt zij en veegt een schuimvlok weg…

sluiers van weerstand zijn geleidelijk verscheurd opgebouwde muren verbrokkeld tot ruïne mijn ziel dwingt mij te graven naar de bron van mijn oorsprong waar inspiratie vloeit…

geen verweer zonder weerstand overgegeven aan iets dat wel liefde moet zijn tendresse - Zärtlichkeit - tederheid is het betasten van de ziel dat aanvoelt als een vorm van opperste zaligheid devotie haast dat het zoeken naar juiste woorden wellicht overbodig maakt…

het staat te gebeuren in diepe dalen van hekgolven vloeiend, zonder weerstand te beminnen, mijlenver weg te dromen van wendingen in wensvluchten die ooit tot wasdom komen te onwaren, in te kaderen onderhuids te schuilen met de stroom mee…

De aandacht die jij wist te genereren Bracht jou niet het gewenste resultaat. Volgaarne geef ik gratis goede raad, En wel, dat je hiervan een hoop kunt leren. Leg het maar uit dat het zoveel betekent Dat Nederland met jou heeft afgerekend.…

Mooi bekoorlijk zacht handen glijden over haar huid zonder enige weerstand weten `t zelf eeuwenlang bezongen in menig liefdeslied mannen knielen als voor de grootste opponent vrouwen weten mannen knielen eeuwenlang…

De anderen zijn de hel wat je denkt als je een ander ontmoet De eigen gedachten weerstand vormen afstand blijft bestaan Hoe weinig bedreigend als iedereen een deel van jou vormt en hoe geruststellend de saamhorigheid der dingen met afstand, die verdwijnt…

Daar valt bepaald geen weerstand aan te bieden Vanwege een gebrek aan terajoule Vervloekt is het moment waarop wij hoorden Van deze feiten en van deze woorden…

Ik voel het vuur maar mis zo vaak de moed om brandend door te gaan waar is de kracht dat ik kan lijden als U te strijden die uit het graf bent opgestaan hebt met Uw Geest het geloof ontstoken zend mij opnieuw die vurige tong die mijn weerstand heeft gebroken.…

je fluistert en toch rimpelen je woorden de meren van gevoel geen duik in het diepe met opspattende emoties maar kabbelende golfjes weerstand van binnenuit met lichte tegenwind hernemen spiegels hun egale glans je woorden drijven zonder lading nu langzaam naar de overkant…

De spanning bouwden we op Samen Minnen en plussen De weerstand werd overwonnen Samen Verzinnen en sussen De ontlading kwam onverwacht Samen Beminnen en kussen De stroom kwam op gang Samen Waren we ons eigen licht…

Wie kaarsjes op een taart uitblaast down under Wordt straks bestraft door de gezondheidsraad Men blaat dat blazen de gezondheid schaadt Niet blazen houdt de kinderen gezonder ‘Belachelijk’ meent menig viroloog (De weerstand is alvast behoorlijk hoog)…

Wanneer ik ze wil verschuiven, sluit weerstand mij weer af. Want wat komt uit het hart blijft onbewogen leven.…

scherp glijdt het mes langs het touw nog strelend de snede komt onverwacht fel door vezels die rafelen uit draaiende kabels hakkend op weerstand bot snel het lemmet pas als de rafels gaan krullen zal de kern zich onthullen…

Het wereldse leed heb ik zo naar geest en spierkracht verzacht; en heb zo de weerspannige weerstand in al zijn aardse macht tot een stille aanklacht verzacht.…

rust verstilde zijn bevlogen hart weerstand werd hem ontnomen in de kleuren waarin hij haar zag door regen heen gelopen terwijl de vlinders schuilden vereffende het zijn pad het ritme kent geen afstand wel haar stappen die onthullen hoe ver het vooruitzicht was.…

ik zag je staan het groen in blauwe ogen liet je nietszeggend over ons gaan jij stond vooraan je rode haar was langer dan wat gangbaar was we zeiden dat je lachte wat ze prikten door met kleine vragen die je nonchalant terzijde schoof jouw ongeloof was olie op het vuur ik zag je weerstand breken hoorde wanhoop in je stem je lichaam…

Een vluchteling gaat van Turkije naar de overkant Stapt in een gammel bootje onderweg naar Griekenland Vandaar kan onze vluchteling dan naar Europa toe Hun aantal moet verminderen, maar niemand weet nog hoe Ze worden nu teruggestuurd bij menig binnengrens Als ongewenste vreemdeling en niet als medemens Maar toch proberen ze het even later nog…