Alle inzendingen over wegen

Het hectometerbord meldt snelheid ‘100’ Ernaast een bord dat ’90’ gebiedt Maar ‘70’ blijkt de portaal-limiet Ik voel me op de snelweg vaak bedonderd Al ben ik als bestuurder vrij attent Toch vang ik - balend - mij te vaak een prent…

Donker is de weg alleen Alle woorden zijn in stilte opgelost Jij die alles achter liet Eens de kleuren schilderde Van liefde in het prille begin Donker is de weg alleen Eenzaamheid is nu de pijn Als zand glijdt de liefde weg In donker de pijn uitschreeuwend Donker is de weg Voelend de tranen opkomend Niemand die het zout nog proeft Het…

is het weg?…

voetstappen in de nacht heel ver weg heel dicht bij voetstappen horen wij verder op weg heel dicht bij voetstappen in de nacht lopen wij voorbij hoor jij mij?…

als je weg zou vallen zullen rivieren verdiepen waardoor stroming zich zal versnellen als je weg zou vallen zullen grote donk're wolken samen pakken en dreigen voor de dag van morgen als je weg zou vallen zullen bomen en bloemen nederig buigen voor een grootheid zoals jij als je weg zou vallen zullen er onmetelijk grote gaten ontstaan…

Wanneer De weg een eeuwigheid lijkt Het pad een eeuwigheid lijkt Kom tot het zijn Zodat De weg een moment is Het pad een ander.…

Een slang kroop weg en krulde zich op de grond en toen weg onder het tapijt. Sindsdien heb ik hem niet meer gehoord.-…

Ik probeerde de betovering te verbreken Ik sneed de scherpe kantjes eraf Het werd niet veel beter Ik wou dat ik weg kon vliegen Ver weg van hier Geen kwellingen meer Nu sta ik hier in het donker Te wachten op niets Kil en koud van binnen Ik loop naar de zee Staar over het water De wind snijdt in mijn gezicht Ik ren weg De golven…

doordringend kies ik hoog naar laag hemels en doorgronden mijn mond zakt weg toen wist ik zeker aanvaardde toen de beker de inkeer aan het einde de eerste stap op weg…

Wat als, ja twijfel Goed fout, nee een wijze les Een weg bewandeld badend in het licht Of een weg bewandeld omgeven door duister In beide richtingen een weg met één richting Want terug staat voor stagnatie Een leven zonder het heden Die ene richting, voor sommigen schrijnend Want schijnend oogt het dwingend en ondermijnend Wanneer de weg op…

Me bij de hand neemt en me de weg wijst. De weg die ik volgen moet. Steeds opnieuw Met vallen en opstaan, Niet meer bang te zijn De weg alleen te hoeven gaan, Wetend dat er altijd iemand is, Op wie je kan vertrouwen: Een goed gevoel.…

dysthym, dysthym, wie niet weg is, is gezien een moment van zielsbezinning, een moment van overdaad dysthym, dysthym, wie niet weg is, is gezien tevoren te verloren, nu tot stof weer opgeklaard dysthym, dysthym, wie niet weg is, is gezien gesproken daar waar zwijgplicht gezwegen daar waar waar…

Ik mag Mijn eigen Leven Nu Gaan leiden Mijn eigen Weg In slaan Ik zal Van alles Tegen Komen Een lach En een traan Zal ook Weer Gaan Leren Dromen Als ik Mijn Eigen Weg in sla Ik zal Van alles Tegen Komen Een lach En een traan Zal dan Weer Gaan Leren dromen Als ik Die weg Maar In sla…

boven enkel onder en ik alleen verslagen wanhopig bang ik vervaag wordt een schim alles verdwijnt en niets verdwijnt ik ben er niet niet meer ik ben weg weg…

afscheid nemen van de oude pijnboom doet zijn bast rillen naalden op het klinkerpad steken hem, weg moet hij, ver weg van de opgefokte straten in een zieke stad waar dood normaal schijnt bloed en blauw door aders razen, laaiende lichten de nacht versjteren weg moet hij, ver weg, op zoek naar die plek waar witte windveren wedijveren met…

Ik ga weg. ver weg, van hier van alles, zeg jij: ik ga weg van jou! Ik heb je gedragen onder mijn hart jouw bloed, is mijn bloed met duizend onzichtbare draden, ben ik met je verbonden, en dat zal altijd zo blijven. Ik respecteer je beslissing.…

Ik vlucht weg in een web van denken daar waar geen licht is en donker de tijd verdraaid een gemeen spel zonder angsten het is een weg die mij bevrijdt.…

In geen velden of wegen Zijn velden of wegen te bekennen In geen weiland Is een paard aan het rennen Geen bos Waardoor je de bomen niet ziet Maar toch maak ik Dat ik ook van niets geniet…

Met de wind in haar haren, steeds verder van huis Loopt zij weg voor haar problemen Op weg naar iets nieuws Waar ze zich aan vast kan houden En alles kan vergeten...…

Ik verheug me op ons lot, Maar ben bang voor de weg ernaartoe. Deze weg zal dus geen einde hebben, En een ‘wij’ zal nooit bestaan.…

In de hangmat onder de notenboom met de krantenfoto voor me, zie ik hoe een Schiedamse jongen ontsnapt uit zijn kamer, de weg naar het Licht vliegt, weg van zijn angsten, voorgoed.…

op de weg terug naar het licht wijzen kaarsjes ons de weg... achter een berijpte horizon wacht mogelijk het geluk of wellicht iets van verdraagzaamheid…

Als je de weg vindt naar je hart, waar liefde en het licht op je wacht ben je op de goede weg. Wat dan nog volgt komt vanzelf wel op je pad.…

Zelfmoord plegen is niet zo moeilijk: wat vastberadenheid en één daad, en je bent weg het vraagt meer van mij en doorzettingsvermogen voor de mooie weg, die ik al levend afleg.…

weg is ze en het is oorverdovend stil kan ik dit is dit wat ik wil zonder haar mijn liefde mijn ogen haar vermogen om lief te houden van het is weg voor even dan en daarom is het stil hier zo stil zonder jou…

Ik zou willen reizen, heel ver weg Het liefst ver van mezelf vandaan Maar ik weet dat dat in geen een land zal gaan. Ik zou willen reizen, heel ver weg Maar besef dat dat niet kan Dus van dat reizen daar komt het niet van.…

de weg betegelt met geluk kon lange tijd niet stuk eerst ligt alles recht dan is het opeens slecht een herinnering aan toen je kon er niks aan doen even kwam het pesten terug ik dook weg, net zo vlug weg is weer het vertrouwen opnieuw weer wegen bouwen dat duurt weer een eeuwigheid liefde kent even geen veiligheid en laat me nu niet…

De stilte als je weg bent en ik thuis een lege vaas, die doofstom staat, water geef, en bloemen. De stilte van de bloemen die niet zingen zolang je weg bent. ----------------------------------- uit: 'Hove bad'.…

afscheid nemen van de oude pijnboom doet zijn bast rillen naalden op het klinkerpad steken hem, weg moet hij, ver weg van de opgefokte straten in een zieke stad waar dood normaal schijnt bloed en blauw door aders razen vogels met een scalpel de nacht opereren weg moet hij, ver weg, op zoek naar die plek waar witte windveren wedijveren…

mij want daar wacht het leven je op mijlen weg van mij…