Alle inzendingen over weggegeven

Dag, zei de man Hallo, zei de vrouw Hier, zei de vrouw Bedankt, zei de man Lief, zei de vrouw O, mijn, zei de man Voor jou, zei de vrouw Voor mij, zei de man Nu klaar, zei de man O nee, zei de vrouw Zeg he, zei de man O nee, zei de vrouw Dag, zei de man , zei de vrouw Tabee, zei de man Ik, zei de vrouw Waar ik, zei de vrouw Niet…

De gulle gever keek zijn weggegeven paard niet meer in de bek…

de overijverige raadgever die zo veel goede raad heeft weggegeven dat hij nu helaas zelf radeloos is geworden…

Door al dat zwichten Uw persoonlijkheid lopen ontwrichten En alles weggegeven. Gelukkig, want aan het einde van uw leven, Wordt u toch niets meegegeven.…

Er huilt een vader om z’n zoon die zonder konen werd geboren. Bijzonder lelijk en ongewoon ogen wangen, neus en oren. De jonge vrouw kijkt vol afschuw naar het monster uit haar schoot dat ligt te krijsen op een peluw in de armen van haar echtgenoot. Ze had er alles voor gegeven maar nu het dan geboren is verwenst ze dit mismaakte leven…

je volk dat een bom van je maakt dodelijk je leven zomaar weggegeven onvervangbaar je reden blinde gehoorzaamheid onbegrijpelijk je vader die je zoiets vraagt onmenselijk…

Van mij mag alles weggegeven. Kom ik misschien van Gogh wel tegen die zit te kniezen om zijn oor. Dan geef ik hem een oplawaai terwijl ik naar mijn nieren zwaai.…

Ik heb een potje, gepakt, ik heb een potje opengemaakt, ik heb een potje weggegeven, ik heb een potje waar ze op zitten ik heb een potje, waarin ik wat stop en vervolgens heb ik een potje gejankt! Heb ik er nou een potje van gemaakt, of niet?…

Als je weet wat je morgen wacht Hoe zou je vandaag dan leven De toekomst weggegeven Verwondering ontkracht Als de dag de nacht opzij schuift En tot het verleden verklaart Dan weet ik wat ik nog niet wist toen gisteren morgen was…

Is het in de mist mystiek van verleden onbewust `t heden waar wij liefdevol profeten weten klein groot man vrouw zonder vooroordelen mistig verleden onverschillig weggegeven.…

De schoolvakantie is alweer voorbij Voor ieder kind haast de ultieme vrijheid Die met de aanvang van de school voorbij glijdt Want buiten school lijkt alles nog zo vrij Maar aan de universiteit van ´t leven Wordt nooit een dag vakantie weggegeven…

ja ik schikte paperclipste je gedichten op gevoel maar jij niette het papier op de jouw geëigende manier je portfolio gaf zo een lustig beeld van frank en vrolijk leven maar alle dieptepunten bleven in mijn hart die gedichten heb ik nog niet weggegeven…

Zwaar offensief bij Nova Politieke kanonnen Ik zeg geen ja Geef mij niet gewonnen Internationaal, inderdaad Nederland goed verkocht Poldermodel ligt op straat Nederland weggegeven, verkrocht Opgegaan in Europees gedrocht Boerenkiespijn gezocht.…

De Maya datum komt steeds dichterbij Dan eindigt hier op aarde al het leven Ik heb vandaag dus alles weggegeven En met ons huis was iemand reuze blij Mijn baas en de familie ook gebeld En wat ik van ze vind gewoon verteld. Op 21 december eindigt de Maya kalender.…

Kerst ben ik vergeten wil het niet meer weten de dennenboom en stal handel pikt zo je heelal ik heb de geest gegeven aan hen die van commercie leven, mijn vrede was al eerder weggegeven toch zoek ik naar de ster die middernachtelijk staat te stralen, Betlehem is nog ver maar Zijn geborenworden zal ik halen…

vide grenier m'n hoofd leeggemaakt ballast weggegeven aan een verzamelaar... zeilen neer schoonschip gemaakt het dek geschrobd de lucht geklaard... verloren strijd de tijd te lijf gegaan met handen en voeten maar tóch vergeefs...…

En gebogen waar ik vergeefs de oude gangen ga zoek ik jouw geur in tijd die mij nog rest zoals een teef haar weggegeven nest. ----------------------------------------- uit: 'Niet ik beheers de taal', 2004.…

Ik heb nog nooit zoveel weggegeven. Ik had nooit zoveel leven in mij, wat iedereen in de wereld zal ontroeren, beroeren in geheel het beleven. Ik was nog nooit zó mezelf, om te staan met wat resteert. Ik ben zij, die Al het leven waardeert en eert. Ik wist en weet nu pas, wat ik altijd had geweten en wat niemand ooit zal vergeten.…

ik heb mijn hart verloren of nee het is gestolen toch hoop ik dat dat hart van mij de dief weet te bekoren warmte schenken en daarbij wel bedenken met hem verder te moeten leven ik heb mijn hart verloren of nee eigenlijk gewoon weggegeven want ik ken de dader en dat mijn schat ben jij…

Verdoofd door alles Wat in het gezin Haar raakte, en toch ook Min of meer voorbijging, Een vader die niet Haar vader was, Een moeder die haar Moeiteloos had weggegeven - Ze wilde wel huilen, Af en toe, maar de tranen Wilden gewoonweg niet komen, Ze spaarde ze voor later, Wanneer zij ze in vrijheid Zou kunnen laten gaan,…

Iedere dag heb ik haar weggegeven, Telkens één dag meer van 't eigen leven. Telkens een kortstondiger bewoner Zie ik haar belanglozer, dus schoner. Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…

het vuurwerk gaat springen uit spanning voor het nieuwe jaar ook de hapjes staan al klaar het jaar 2007, hebben we weggegeven en het het jaar 2008, hebben ze ons gebracht allemaal cadeautjes en gelukswensen krijgen we van de mensen we feesten tot 's avonds laat en wachten tot het vuurwerk afgaat…

als het papier is gescheurd doch nog niet het beeld werd gevormd dat ik daarna voor ogen had in tonen gekleurd komt de sound later tot leven het ritme van de trom kwam in mij weerom heb hem weggegeven ergens in Amerika als mijn Afrikaanse roffelaar die er moest leven maar dan denk ik terug in razernij aan ons verleden dan transformeert…

Iedere dag heb ik haar weggegeven, Telkens één dag meer van 't eigen leven. Telkens een kortstondiger bewoner Zie ik haar belanglozer, dus schoner. Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…

word ik gek heb alles wat ik wil niet in de goede volgorde maar gemiddeld toch wat meer dan een ander wenst alleen in geluk scoor ik geen tevredenheid en dat ligt echt niet aan een grote mate van hebberig zijn ben altijd betoverd door liefde geweest meer en mooier maar in het feest van leven heb ik mezelf veel te vroeg weggegeven…

wat jij raakte schitterde als goud nu zijn je handen broos en oud het water uit je bron is langzaam opgedroogd jouw wilde bloemen op een hoop gegooid het zaad verstrooid door tijd en tegenwind dat hopelijk weer goede aarde vindt jij hebt alles weggegeven als je in de spiegel kijkt weet je wat er over is gebleven…

schreef mijn letters in de lucht kleurde ze met zon vroeg de wind ze weg te blazen de hele wereld door nog spoken ze hier rond in tocht en koude vlagen gebroken woorden die hun doel nooit zullen raken verminkte zinnen vliegen overal zomaar naar binnen het was mijn testament bij leven maar de dood heeft al mijn schatten weggegeven…

Er zijn de wereld lintjes weggegeven, Maar voor het zeventigste jaar op rij Was hij er - jammer, maar helaas - niet bij, Wat heeft Wim Overweg wel niet misdreven? Hij vindt die lintjes allemaal maar nep: "Wat hep Mien Dobbelsteen wat ik niet hep?"…

ze kijkt en ziet haar weggegeven hart dat voorbij vliegt donkerpaars bijna zwart door de overvloed van verdriet ze zwaait dag lief hart het ga je goed ik laat je gaan tot waar de hemel gaat waar jij nu staat laat je zelf binnen ga dan ga nu opnieuw beginnen herinner mij zonder smart en open je open je hart…

De koelte van het laken is warm op mijn huid verstijfd lig ik naast jou jouw pas verworven bruid Zweterige handen nat warmer beroeren mij intiem gehaast zij verstarren mij in marmer ruw geschonden afgegraasd Verouderde passie ongemeend maken mij broos doch versteend voorbij jeugd in dromen beleven verhuld ingekapseld weggegeven…