Alle inzendingen over welzijn

Ik was vanochtend even in het ziekenhuis als je dat ziet en meemaakt, 't is net een fabriek, dan weet je zeker wat je nooit wilt wezen: ziek maar ja, artrose, 'k heb tot mijn tragiek wat gruis dat tussen wervelschijven van m'n nekkolom als zand dat daar niet thuishoort m' immobiliseert knarst, schuurt, obstructie pleegt en pijnlijk irriteert…

Hij mijn oudste heeft de moed om de beste te zijn en de wil om te winnen het doorzetten ondanks pijn Zij mijn dochter samen werken naar een doel inzet als geen ander blijft ondanks alles koel Beide zo anders maar toch één onvoorwaardelijk er voor gaan toch heel veel gemeen Trotse moeder om hoe ze in het leven staan hun werk en hun…

Halleluja ik ben verlost van de dwangneurose van de tv-duiveltjes die mijn dwingen te kijken maar intussen draait de wereld door Nu stel ik mijn eigen televisie samen mijn eigen pop-up cultuur & beleving of bekijk het wel op internet of ‘lang uit’ via ‘uitzending gemist’ want intussen draait ook mijn wereld door Nu kan ik ´het´ ook…

Met weemoed denk ik terug aan toen, gevoelens van; kon 'k het nog een keertje overdoen? Zou het dan anders lopen? Met verbazing luisterde ik indertijd als heel kleine, later grotere meid, naar verhalen van de ouderen; weet je nog van toen? Bij die gesprekken liep ik weg, ze gingen me niet aan, NU pas besef ik, dat hetzelfde me overkomt…

ook mijn broer wil me niet kan mij niet behoeden zijn Maori-bende heeft voorrang boven mij, zijn verknipte bloedbroeder schaakkampioen was ik mijn bijnaam was Dark Horse als onverwachte truc zorg ik dat een zwerfkind kampioen wordt ik slaap op een heilige heuvel hoog boven de stad ontvang in mijn dromen inspiratie van Mãui…

Als alles is veranderd in je hele bestaan. En je het niet meer aankan om nog door te gaan. Als alles is vertroebeld in je hele denken en doen. Je gedachten gaan naar vroeger, je denkt alleen maar aan toen. Vergeet dan niet vooruit te kijken naar alles wat nog komen gaat. Want alles zal beter worden, als je er maar voor openstaat. Heb…

Wie kent niet die momenten dat je jezelf verwent met veel eten, teveel met veel snoepen, teveel met veel luieren, teveel met veel spanning, teveel wie kent niet die momenten dat je jezelf verziekt!!…

het lichaam slijt dat is een feit als 't in de greep komt van de tijd waarmee 't zich onderscheidt door zijn grofstoffelijkheid vooral in kwaliteit van spiritualiteit wie jong is weet nog niet van sleet die leeft, die vrijt, die feest, die eet zij 's met fluweel bekleed en met parfum bezweet zij leeft met één decreet: ik ga voor…

Dag mevrouw, dag meneer, Wij leggen voor u de "roze loper" uit zodat u zich kan verzekeren van zoveel voorzieningen maar ook van uw eigen sexleven tot de laatste snik Want die behoefte blijft bestaan daar willen wij niet aan voorbijgaan en wilt u daar geen gebruik van maken even goede vrienden voor het leven tot de laatste snik…

In mijn armen slaap je Ik droom je in mijn hart Ik streel je als een deken Kus het kussen voor je zacht Ik laat je veilig in mij rusten Zal een lichtje voor je zijn Als je langzaam zal ontwaken Uit de omhelzing van de nacht…

Gesterkt door de kracht van jouw hand ontvang ik onbewogen jouw bekwaamheid de straling die gericht stuwt door mijn poriën. Dromerig bij elke verbinding van jouw contact zie ik mijn aura per seconde kleurrijker worden met geuren van ontspannende verzachte oliën.…

Een gedicht is als een huis, waarin je fijn kunt wonen. Een gedicht is ook een schulp, waarin je angstig kruipen kunt. Een gedicht kan een kliniek zijn, waar je moedig vraagt om hulp. Een gedicht staat als een tempel, wanneer je het in eenvoud bidt. Gedichten vragen me dan eerlijk, of ze vals zijn of juist goed. Daarna vertelt mijn intuïtie…

Ik ben een goed mens dat was mijn moeders wens ik heb niet één bekeuring ik heb nooit een ruitje ingetikt er was eens wat reuring over een vaas die ik had gebroken ik heb toen uit spanning heel wat af gerookt maar daar ben ik snel mee gestopt dat alles maakte mij allengs een oersaai mens liever was ik in de alcohol gedoken zou ik echter…

Een gebaar, zomaar een compliment een groet of een aardig woord het voelt als een zachte penseelstreek op het doek van het gemoed dat kleur geeft aan je "zijn".…

je kunt je tanden poetsen tot bloedens toe toch borstel je het verval niet zomaar even weg…

badeend zoekt het ruime sop weer iets anders dan de badkuip 't schuim verwisseld voor het kroos proeft het eendje hier de vrijheid rozetintig in het groen geel-gebekt en zeer tevreden zwemt ze weg van het verleden…

Geniet eens van een Zen moment met alleen stilte om je heen Als je dan zo Zen bent heel sereen is er niets wat je nog stoort want een Zen-moment is een staat van "zijn" dat altijd bekoort…

Wij dachten nieuwe bruggen te slaan de alle oevers van de wereld met elkaar verbonden, soms opgehaald waar alleen de liefde kon overschrijden een krakkende huifkar met herinneringen die de toekomst heeft geplaveid, de tijd heeft ons ingepakt, verslonden in magere tinten, als de wind door de haren strijkt met littekens geschonden waarin…

Soms heb je dromen van een betere wereld zonder angst of pijn Soms wil je leven even geen ziekte of dood alleen maar schoonheid Soms wil je vliegen tussen trekkende vogels naar een paradijs Je kunt slechts vluchten in fraaie wolkenluchten voor enige tijd…

Mijn vink is als mijn vrouw, altijd en overal aan mij trouw. Ze zingt haar liedje zeer keurig. Zij is nooit humeurig. Waar ik ga in het land zetten we streepjes met vaste hand, op een stok speciaal ontworpen, gekend door iedereen in alle dorpen. We zijn kameraden onder elkaar. Als we verliezen valt dat ons niet zwaar. Als we winnen, krijgen…

Je kunt van heel veel dingen moe worden. Haha, die dingen ga ik hier niet noemen. Daar wordt de lezer alleen maar moe van. Nee, ik ga hier geen vermoeide dingen noemen. Je kunt veel beter uitermate blij worden. Volkomen verheugd raken over éen ding. Je zult ook niet zo gauw meer moe worden. Voortdurend heb je het over éen ding! Tegenwoordig…

Over water kun je varen door de lucht met een ballon Door de ruimte kun je varen wie had er gedacht dat dit eens kon? Maar nu vaart er een ballon met daaronder een manshoge mand Verbaasd kijken mensenogen over de rieten rand Nietig worden wij in hun ogen op zijn beurt door 't oog van zon En de stroom van wind weet nog…

Ik dans met mijn gedachten en ze dansen ook met mij We dansen in een wereld, in die wereld zijn we vrij Tot gedachten trachten te rennen en ze rennen, rennen hard Harder, harder tot ik bijna doodvermoeid raak in mijn hart En het rennen gaat naar zweven en na zweven vliegen komt en nu kan ik niet meer stoppen want mijn dansen is verstomd…

Dagelijks drijf ik in het water. Dan verander ik in een vis, die zwemmen moet. Dagelijks word ik een ander mens, die geleidelijk lichter wordt. Totdat ik weer grond voel, waarop ik wankel loop. Gelukkig verandert deze dag in morgen. Dan draai ik de kraan weer open. Dan zie ik het leven stromen. Dan voel ik me als een vis. Weer schrijf…

Alstublieft lach hem niet uit vanaf Nu gaat hij naar een lachtherapeut. Een gezette man met een baard leert Weer lachen degene die droef de leegte In staart. Van depressie naar de sessie waar met Anderen de gulle lach wordt vergaard. Hier geen aandacht voor problemen; van Belang nu is, heeft men nog gevoel voor Humor bewaard. Tussen…

het luchtledige laat mijn snaren trillen ofschoon de zwaartekracht aan mijn voeten kleeft, de nachtelijke muziek maakt onwijze sprongen of ik deze dans kan eerbiedigen om mij te dragen door de poorten van de dood laat mijn lijf onzeker schudden in het duister dat me plooit er is geen verlangen zonder averij geen wal om aan te meren…

Soms worstelen we met het leven omdat het niet gaat zoals we willen we blijven hangen in frustratie en ongemak dat ons gevangen houdt en belanden we op een hellend vlak dan ligt een burn-out op de loer om dan weer in balans te komen is een hele toer Zie het dan in een ander perspectief laat de worsteling los lach en geniet van de kleine dingen…

Het onzichtbare juk, waaronder mensen bukken moeten. Moeten! De oplopende druk, waaronder we gespannen leven. Leven! Onze ontelbare druppels, die onze emmers vullen wilen. Willen! Wanneer goed niet genoeg meer is. Goed, dat om beter worden vraagt. Wanneer de lat steeds hoger moet. Wanneer we veel meer geven willen, dan medemensen van…

Na maanden begint het te dagen, de verzorgster bleven er om vragen, maar de minister vond het niet nodig, mondkapjes waren overbodig. Ja, was je een verzorgingshuis toegewezen, dan mocht je voor je leven vrezen, het virus was ook daar neergestreken, en menige bejaarde is bezweken. Nu komen de langzaamaan de vragen, waarom werden er geen…

Mijn ouders hadden een vakantiehuis in de bossen rondom Ommen gehuurd, voor een weekje of twee. De eettafel stond onder een dak van golfplaten, waarop de regen extra hard neerkletterde. We aten er witbrood met aardbeien en lekker veel suiker. Na de regen ging ik met mijn broers veren zoeken, vooral van Vlaamse gaaien en die staken we dan…