Alle inzendingen over welzijn

Momenten van stilte een slaapkamer gehuld in de nacht een vrouw droomt over haar belevenissen terwijl een volgend etmaal geduldig op haar wacht Met haar rug naar het raam gekeerd lijkt zij zich af te wenden van wat er te wachten staat terwijl zij als auteur van een nieuwe dag zelf over de inhoud gaat De nacht is als een zwart doek…

ze zwaait haar hoofd een beetje los van de knelling plafond muur vloer muur muur plafond linksom een raam rechtsom een geflipte laptop relax…

de spoeling wordt dun ontwikkeld er een andere beweging onder niet- bindende vormen heden ten dagen tekenen de contouren zich af achter waterdragers wordt er gebouwd op minder vruchtbare gronden voor natuurlijke gezondheidzorg…

ik wil alles ik krijg alles ik wil weinig ik krijg niks 2 verschilende levens op dezelfde bodem…

" Besluitloosheid " is een Tijddief... - aan niets houdt hij VAST " Uitstel " is zijn voornaamste medeplichtige... - vreugdeloos en zonder LACH…

Ze noemen mij ook wel een geluksvinder de man zonder zorgen alsof ik de regenboog teken bij elke beweging van mijn hand Alsof de zon mijn innerlijk kust er altijd warmte in mij is alsof een engel in mij is geland Ze denken dat mijn reis rustig is dat het water zachtjes en doordacht zichzelf tegen de oevers aanduwt Dat het nooit…

De middelbare leeftijd is gewoon de gelukkigste tijd van je leven De hevige stormen van van de jeugd zijn dan uitgewoed en de gebreken van de oude dag zijn nog niet begonnen.…

waar muziek vermengd met warmte en geuren van huiselijkheid de vloer kraakt bij ieder stap die ik zet voel ik me thuis…

Regen en wind geselen de ruiten het is een explosie van frustraties het klein zijn uitgemorst zoveel jaren voorbij gedreven door uitroeptekens mijn blik kijkt voor wat er komen gaat het onbekende trekt aan alles lijkt uit mijn lichaam verdreven zelfs de wind spreekt zijn eigen taal ik blijf mij er tegen verzetten net zolang totdat…

Baanbrekend kan men zich vergissen: geneugten worden ingehaald, de psyche wordt iets uitgerekt. Een schaamstreek waar wat haren missen verheugt zich dat ze wordt vertaald, ondanks dat niets is uitgelekt.…

Terwijl magische woorden van mijn hart via mijn hand het papier oprollen speelt mijn lach voor zon het zoekt een uitweg uit mijn getorste hersenpan het blijft een bevrijding van wat leeft in de dichter het blijft een wereld van mensen ontdekken maar als je leert te accepteren dan is de helft van het leed al geleden…

BEGRIJPT U WAT IK BEDOEL eerst was ik blij en enthousiast en dat ben ik nog steeds als ik een leuke begeleidster zie maar wat ik wilde zeggen is geluk is maar heel gewoon als je gezond bent en alles goed is het is niet alle dagen feest maar het leven is goed en mooi maar eenvoudig zo is de mens nu eenmaal je bent zoals je bent…

Wat je wilt, dat koesteren, even, af en toe, daarna vergeten. Dan ongemerkt bezwangerd, het voelen zwellen, zo zwaar, niet meer te houden, het durven baren, in openbaarheid brengen, er mee aan de gang gaan, en, als het opbloeien van een kind bewonderen.…

Vrede is voor mij een merel fluitend op het schuine dak en ergens ver een antwoord horen op een tak, een vlakke waterplas, plots rimpelig: een eendenechtpaar met kuikens achter zich, gemaaid gras ruiken aan een dijk het carillon dat speelt ergens tegelijk, een horizon te zien met huisjes, bos en kerk, of molen en de wieken aan het werk…

De schouder waarop ik lig mijn adem die jouw wang wil raken mijn hand op de jouwe waken, mijn been lui laten over dat van jouw... buiten donker, frisse winterkou in deze nacht zo helder dat 'k me op de juiste huid gevlijd, mijn adem in die van jou verglijdt alleen jouw stem nog geldt, en dan het dromen, wegzinken in het onbegrensde veld…

Een dag zonder iets van jou te horen voelt als bruin brood eten, zonder enige volkoren, als een stadje zonder toren, als een zee, waarin een schip verloren, als een tandarts zonder boren, als mist 's morgens zonder ochtendgloren... en toch, vandaag was ik weer als herboren, voelde me zelfs uitverkoren, want mooier nog dan klokkenspel en haar…

Bij ieder is er wel de hang om ergens voor te zorgen, iets van belang hetzij je kind, je dier, je vader je gezin, je fiets, je huis, je lijf je land jouw wereld, jouw verstand precies als in de dierenwereld. Waar komt die zorg vandaan de hang om te bestaan om door te gaan, te leven uit te rusten, stil te staan, ja zelfs in de dood? Uit…

Ik keek uit 't raam stond aan het lange aanrecht in de keuken en zag de zon in de gekleurde tuin de kippen hoorde ik de stilte achter dijk zo vast de klei en slijk zo dicht hier achter geen mens voorbij, alleen de stem uit 't boek dat 'k las mijn eigen stem en foto's van bollenvelden hier vlakbij ik apte ze naar hem en toen ik iets terug…

in den Haag woont een man een man van veel woorden zijn muren behangt hij met vragen: wie klopt op de deur? waar is je paspoort? je maakt me blij schrijft hij je hebt me al laten huilen honderd keer en maal de muren vertellen dat het dondert en stormt het is warm en het is altijd wat met het weer ik mijmer met je over namen…

Donker december duister en zwart ook goud van een kruis op de mijter goed en heilig buiten bootjes waarop spanje kinderen serieus voor de gek krijgen als ze hun best, dan geeft Sint en zij vragen nadien serieus aan elkaar of de ander gelooft nog Instorting van dat teder geloof en wij die ons schuldig hoe voor de gek wij een…

Sommige gebeurtenissen zijn slecht te beschrijven bijvoorbeeld dat je als een hoop volwassenen tegen en op elkaar in elkaars armen huid op huid warmte op warmte zachtheid op kracht neus in een haarbos oor op een kloppend hart als een nest kittens spint, ligt en hoopt dat dit kan blijven deze koestering nooit overgaat…

Als banden geplakt zijn, de wedstrijd gewonnen of gedaan de ballonnen gehangen, de machines gemaakt, als het stuk geschreven, het eind gelopen en gewacht dan, ja laten we dan iets doen aan die vermoeide handen die benen, de spieren vooral, aan die geest die zoekt en verbeteren wil ja laten we daar iets aan doen en warmte opzoeken bij elkaar…

Als jonge ouder wilde ik de afwas niet doen als mijn baby in zijn kamer ernaast de slaap vatten moest want eindelijk hield hij eens koest. Nu liep ik op de brug boven 't IJsselmeer. Er raasden links auto's en motoren naast me op en af. Oorverdovend 't lawaai! Maar rechts stond de paardebloem veldkers, hondsdraf, kleine plantjes tegen…

ik pak de tram om hem te zien hij kijkt mensen aan ziet ze komen lacht ze toe en laat ze na wat haltes gaan ze weten zich familie in zijn ogen omdat ze elkaar mogen ze zien zichzelf in zijn blikken en leren zo de das en sjaal te schikken hij is vader van de groep die hij mag rijden in vertrouwen laten ze zich leiden hij kijkt…

vier stemmig geklede heren laatste gang de bloemen die je niet kreeg bij leven en welzijn anoniem vermeld in gemeentelijk schrijven dood gelijk een ander laatste bloemen en een knik van de doodgraver…

Alleen de beste vrede wensen maakt Kerstmis voor de rest wel heel kil Ook zij van een eerder troebele wil behoeven vooruitzicht als mensen Moge welzijn verder groeien op Aarde Die toename is duurzaam van waarde…

voorbij de gekte kijk ik naar een kleine stal ik zie een kind en het verval van menselijke dromen treed naar buiten in de aangevreten vredigheid van een goede wens ach we zijn maar marionetten in de danse macabre van het welzijn van de mens…

witte winterweelde wil wel warmer wezen waar we wollen wanten wensen welzijn woordwijs woester weven wonderlijk wellicht wat warrig watervallen weten wanneer weemoed weerloos wrikt wurgend woest wordt weggeslikt…

al tastend op zoek naar een weg op de vleugels van tijd in droombeelden en herinneringen zonder overschaduwd te worden heb je dat nodig om het goede eruit te filteren blijf je ronddobberen houd de zintuigen constant alert om die ervaringen toegankelijker te maken ontrafel je een verborgen taal voor verbeterd welzijn……

Mijn opa heeft een goed verstand En is ook wel bij de hand Hij weet wat hij wilt En dat is niet meer leven Hij zegt altijd, ‘Je ziet me nog maar even Geniet nog van zijn welzijn Zijn leven hier op aarde Want ooit op een dag Is hij er niet meer Dan is hij mijn engeltje op mijn schouder En vlieg ik over een paar jaar naar hem toe Dan zijn…