44 resultaten.
Sonnet op een pijp, die ik niet aan kon houwen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 319 wiens licht noch nooit is uit gegaan,
Maar die gedurig brandt bij ons, of d'antipoden;
Gij, die geen zwavelstok noch vuurslag hebt van noden,
Om (of gij wierd gedoofd) u weer in brand te slaan:
Gij van wiens vuur al de planeten en de maan
Haar leven trekken als de mensen van de broden,
Ja, zonder wie ons vuur geen pot zou kunnen zoden,
En…
o Vrijdag, die de mens gemaakt
poëzie
4.0 met 2 stemmen 836 Vrij, Brugge, waart ge, en vrij voortaan,
door Breydel en de Coninc;
in 's Vlamings vrije woning
blijft nog door 't Vlaamse volk gevierd
de dag als hem verlossing wierd,
en als het vrij mocht wezen,
door 's Heren Bloed geprezen!
1887…
De Lage Landen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 150 Een Germaans bosrijk
Van negen dagreizen lang
Hield het griendland door zijn omvang
Voor pottekijkers buiten bereik
En tegen de zuidflank vormden de Ardennen
Een barricade van borstwerende bergen
Waar faunen huisden rond vennen
En woudnimfen en dwergen
Geworteld op wierden en terpen
Die ze als bevers bleven opwerpen
Legden hun waterwerken…
Tussen Weser en Zwin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 waddenzee
Bij hoge vloed
En storm op zee
Werd grasland nat
En minder zoet
Dan vluchtten friezen
Zwaan kleef aan
Door pompeblêd
Eerst naar de wielen
Terp noch ward
Viel meer te kiezen
Hoe groot de plas was
Bij stavoren
En het ruige tjeukemeer
Dat wist geen boer
Nog vantevoren
Vluchten moest men
Door het koren
d'Hoge wierd…
VREDE
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.184 't Was winter en 't wierd avond. In de kerk was 't donkernacht.
Een broeder, de lanteern in hand, ging sluiten, als hem dacht,
met hoofd en lijf geleund lijk een die doodmoe is van reizen,
een spilde mansgestalte langs een pijler te zien rijzen.
Hij deed zijn sleutels rammelen en hij klutterde aan de poort.…
VOORZANG
poëzie
3.0 met 11 stemmen 5.472 Daar wij de tijd met wierden kwijt*,
En van die nieuwe dansjes
En was daar geen dan gij alleen
Die wan* de rozenkransjes.…
Minnezingers Meilied
poëzie
5.0 met 2 stemmen 875 Zij ging en bezag haar bloeiende hof,
in de lucht van safier wedergalmde haar lof,
de rijzende zon wierd van robijn,
de blozende kimme van karmozijn,
het zwingende woud van smaragden was,
de beek van kristal, en het levende gras
van vonkelend tintelend diamant
van zeven kleuren bij zonnebrand.
Ei, ei, ronkende snaren!…
De winter
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.241 Nu zinken de stralen
Waar heuvels dalen
Door wierden gestoofd.
De snelheid der stromen
Begint te verlomen,
In ’t vallen gestuit
Door schuivende korsten,
Die de oevers doen dorsten
Met telgjens en kruid.
De koele Najaden
Verleren het baden,
En schuilen in ’t hout:
En ’t groeien der plassen
Maakt vuile moerassen
Van weiden en woud.…
De winter.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.357 Nu zinken de stralen,
Waar heuvels en dalen
Door wierden gestoofd.
De snelheid der stromen
Begint te verlomen,
In 't vallen gestuit
Door schuivende korsten,
Die de oevers doen dorsten
Met telgjens en kruid.…
Baarlijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Waarden werden waziger: van Woerden, naar Wierden, naar Werden:
oostwaarts laverend in pek en veren,
varend op pikzwarte inkt.
Het harde hart stinkt. Mijn pen verdrinkt.
Peilloze diepte, nacht, golven.
Man van Mars, wolven.
Tweeling in de trojka, naar het abattoir.…
OP MIJN HUWLIJK met Neeltje 't Hart
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.462 Hoe dikwijls wierd ik als verscheurd
Van minnezorg en bijsterheden!
De Liefste zag mij wel in pijn
Maer toonde spâ haar mededogen.
Dan 'k zeg dit niet door spijt bewogen.
Och verre, verre moet dat zijn.…
Adieu–Lied
poëzie
3.0 met 13 stemmen 4.580 't Hert wierd als lood,
Roerloos als dood,
Door inbeeldings bewelven* ,
Na lang afzond'ren*
Zo kwam ik met verwond'ren
Tot mij zelve.…
Aan Sarbiewski
poëzie
4.0 met 1 stemmen 443 Hoe blakend vloog zijn ziel u te gemoet
Toen uwe ziel deze aard verliet;
Gij wierd zijn vriend, daar waar Orion blinkt,
Met werelden omgord.-
Toen rustte op u der Serafijnen oog;
De harp van 's hemels Vorsten zweeg,
Tienduizend aan tienduizend zwaaiden u
Des hemels palmen toe.…
Nieuw Liedeken (Ick moet met sangh vertalen)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.647 Noyt had ick meer verblijen
Als 's winters in het rijen,
Dat wy deden somtijen
Seer lieffelijck en lustich,
Maer als ick wat sou vrijen,
En klaghen haer myn lijen,
Wierd ick door fantasijen
Swaer-hoofdigh en onrustigh,
En mijn ghepeynsen swaer
Streden tegen malkaer,
Mijn schamel hart eerbaer,
En dorst niet melden…