58 resultaten.
Oester
gedicht
2.6 met 13 stemmen 6.429 Ze kan haar sluitspier nauwelijks beheersen
als hij met moordend mes haar weekheid
binnendringt. En dat het toch nog zingt in haar
van zij de uitverkorene, de mooiste en dat
ze zich dan opent en geen weerstand bieden kan.
zo open, zo gesloten als een oester want hij kent
haar niet. Hij laat zich ook niet kennen, viert alleen
zijn wellust bot…
Vleugelslag
gedicht
2.3 met 58 stemmen 15.372 Zwemmen moet je leren. Het vaste omzetten in vloeibaar.
Veren op de steunzool van het water. Liggen op het water.
Zwemmen is loslaten, drijven, meegaan met de stroom.
Maar wat is vliegen? Vliegen is dit alles niet.
Vliegen valt niet te leren. Je kunt het of
je kunt het niet. Alle vrouwen kunnen het.
Ze zijn het soms vergeten. Vliegen is…
Zoals een blad dat valt...
gedicht
2.1 met 111 stemmen 17.956 Zoals een blad dat valt,
zo viel jouw naam.
Jij lieflijk Jiddisch meisje,
verrast door een kus, verast
door een kus op de Kouter.
Gas verzandt in je mond. Je liep hem nog na,
je tong proefde gulzig het slib van zijn lippen.
Jij Judith, hij Judas. Je as dwarrelt neer,
je witte bloed zindert en zoekt zich een vrijplaats,
een plein…
Dochter en ik
gedicht
3.2 met 5 stemmen 5.793 We liepen beiden bloedend langs de Keyserlei.
Dochter en ik. Geen woord was tussen ons,
geen misverstand. Ook geen verband
tussen haar zwijgen en mijn gewild niet spreken.
Alleen een hand die me het vallen zou beletten.
Een stomme steen, zei ze. Opletten.
Het kind is moeder van de vrouw.
Ik bloei, zei ze toen ik haar zeggen wou
dat leven bloeden…
Het onverborgene
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.458 Geluk is terecht. Het was zoek en je kon het
niet vinden. Na een ijstijd van striemende regen
treedt lente tevoorschijn: helder en dwingend.
Indringend blauw vernauwt zich tot stilte.
Liefde ontluikt niet, maar toont zich,
een tuin komt in bloei. Kale takken worden
loodzware bloesems, de meidoorn gaat geuren.
Op een leizachte zondag in mei…
Voorjaar
gedicht
4.0 met 2 stemmen 6.141 Ze wil de lente beginnen, de wolken opmeten,
de blinddoek vergeten. Ze zal de rozen nog snoeien,
de druiven zien rijpen, een list voor jagers verzinnen.
Laat haar ontdekken dat alle bloed rood is, dat vrijheid
niet dood is, en grootspraak niet groot is,
maar dat ze rijk wordt hoe meer ze zich geeft.
Ze wil het zwijgen aanleren, nog even aanmeren…
Voorjaar
gedicht
4.1 met 17 stemmen 13.396 Ze wil de lente beginnen, de wolken opmeten,
de blinddoek vergeten. Ze zal de rozen nog snoeien,
de druiven zien rijpen, een list voor de jagers verzinnen.
Laat haar ontdekken dat alle bloed rood is, dat vrijheid
niet dood is, en grootspraak niet groot is,
maar dat ze rijk wordt hoe meer ze zich geeft.
Ze wil het zwijgen aanleren, nog even…
Paradijs
gedicht
2.5 met 2 stemmen 3.161 Mannen moeten bloeden om het woord, vrouwen
lijden aan de liefde. Waarop wachten ze? Op wie?
Dit is de goddelijke komedie ten voeten uit. Zij die -
tanden op elkaar en zwijgend - zei: ik heb het praten
verleerd. Hij die zei: we leven heel ons leven verkeerd.
Het voorgeborchte. Pisa, Pistoia, Pienza; krenten
in het brosse kruim van dit bevallig…
Hel
gedicht
4.0 met 2 stemmen 10.189 Liefde is het die mij in beweging zette
en mij hier spreken doet. Er is geen terugweg
en er is geen brug. De zee spoelt ongelezen
door de fles, de zon verdrinkt zich in het avondland.
Is deze tocht een vlucht, een woordenloos
gevecht om lucht. Het noorden liet ik achter me.
De andere hel doe jij mij aan, balorige balling.
Leid jij me verder met…
Juli
gedicht
3.1 met 8 stemmen 5.735 Het juliet heftig, een zon morst vlokkig
zijn licht in de korf van je schoot.
Het fruit moet nog meuken
het land moet nog zwellen, het meurt er
naar moer, naar zaad en naar drab.
Omhoog valt een blauwvoet.
Van liefde krijgen we vleugels en van
verlangen het lef om op te stijgen.
We wolken boven het land
te meeuwig om teugels te…
In 't groen
gedicht
4.7 met 3 stemmen 2.293 Die alle watertjes doorzwommen heeft
en paarde in de zee van Saragasso en hier
belandt en in dit zilte zoete Wase land
haar draai niet vindt en kronkelend de bocht uit gaat.
En die ter hoogte van de Waterstraat het Palingsgat
in duikt en zich gefnuikt voelt als het vel haar
levend van het lijf getrokken wordt. Die spartelend
en kermend in de…
Hel
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.148 Liefde is het die mij in beweging zette
en mij hier spreken doet. Er is geen terugweg
en er is geen brug. De zee spoelt ongelezen
door de fles, de zon verdringt zich in het avondland.
Is deze tocht een vlucht, een woordeloos
gevecht om lucht. Het noorden liet ik achter me.
De andere hel doe jij mij aan, balorige balling.
Leid jij me verder met…
Het onafwendbare
gedicht
3.5 met 2 stemmen 7.520 Wat ontkiemt steekt zijn kop op:de lissen,
verwarring, het diepe. Een dag zaait zich uit,
dikt zich in, plooit zich open. We zetten ons schrap
tegen de onrust, maar de liefde rust niet, laat niet
betijen. De liefde drijft boven, barst van het blad,
het is niet te stoppen. Overal scheuten en botten
en kroos. Waarom wil je wieden wat er zich aandient…
wees lief voor de dichter
netgedicht
3.2 met 11 stemmen 2.834 wees eens lief voor de dichter
hij is een eenzaam figuur
kus hem zacht op zijn mond
hij zwijgt al een uur
neem hem mee in je bed
schenk je lichaam aan hem
wees zijn vader en moeder
wees zijn zwijgende stem
want er is niets om te schrijven
geen lach of een traan
er is geen reden om te blijven
er is geen reden om te gaan
en kinderen op…
HET BLOED KRUIPT
hartenkreet
1.2 met 4 stemmen 643 Een blanco blad, dat ik beschrijven wil
Waar is de dichter eigenlijk gebleven
Heeft hij, als ik, de moed maar opgegeven
Te zingen van malaise of paskwil?
Houdt hij, begraven onder humus’ dril
Een winterslaap, of ligt hij er te beven
Trillend van faalangst niet in staat te weven
Webwoorden, interpunctie, want zo stil
Maakt hem de grote dosis…
impasse
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 130 ik schrijf wanhoop
geruisloze woorden
die ledigheid vertolken
in het nietszeggende niets
lees ik die loze woorden
zet er een kader om
en kleur de hoeken zwart
met omfloerste ogen
herlees ik kwetsbaarheid
als bij het voorspellen van
onvoorspelbare weersverwachtingen…
INGELOST
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 410 De dichter stierf al vele malen
Maar bleef bestaan buiten de tijd
Nu is hij eindelijk bevrijd
Van telkens weer al het verhalen
Het metafysische vertalen
Terwijl de mens dat veelal mijdt
Een enkeling op rijm gedijt
Of door het vrije vers wil dwalen
Hij hoeft niet meer terug te keren
Zijn educatie is voorbij
Het karmisch groeien is volbracht…
Gedwee
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 94 Ik zoek en zoek
maar het wil niet komen
maar ik heb zeeën van tijd
dus wacht ik gedwee
op een antwoord op mijn vraag
waarom het niet wil komen vandaag
en ik plof ineens uiteen
als de golven van de zee
dan stromen woorden achtereen
laag na laag.…
lacune
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 208 lacune...
het gedicht stokt
na de eerste zin
een leemte gaapt
de dichter zit er middenin
wanhoop stapelt huizenhoog
als woordeloos gegeven
wat rest is slechts
het schrijnend zeer
niets wekt de schijn
van ommekeer
des dichters hoop
houdt hem in leven…
Writer's block
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 476 Ik kan niet meer dichten,
er is niets dat mij ertoe noodt.
Ieder vers
wordt verpulverd
door de maalsteen
van de chaos in mijn hoofd.
Ieder woord
wordt uiteengereten
door het zwarte gat
van de waanzin in mijn ogen
Iedere gedachte
wordt begraven
door de dode aarde
van mijn uitgeputte geest.
Iedere kracht
wordt ontmand
door…
Writer's block
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 de vulpen is bleek
het potlood van streek
de vlakgom denkt shit
het papier ziet zo wit…
Off the block
snelsonnet
2.3 met 6 stemmen 328 De Flodders zorgden al voor menig brandje
Net als de Tokkies en The Young Ones en Emil
Maar geen van al die aso’s had de stiel
Van de New Kids uit het Brabantse Maaskantje
Hun bestaansrecht gaat straks met de grond gelijk
Als de poorten sluiten van hun invloedrijk…
WRITER'S BLOCK
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 71 Het lukt niet met het boek van gewezen atleet Aero Bicks,
na vier maanden research staat er op zijn papier nog niks
over fitnessoefeningen voor een crèche
in het district Rangpur in Bangladesh,
die uit acht letters bestaan en beginnen met een X ... !…
impasse
netgedicht
2.5 met 6 stemmen 2.482 (bij een teveel aan letters)
tegen 5 december
weet de dichter zich ontheemd
blijkt het pijnlijk gemis
aan bloemrijke verzen...
deze tijd van frivole rijmelarij
maakt de dichter juist neerslachtig
het teveel aan letters van banket
heeft hem voor enkele dagen
op dood spoor gezet…
Van de nood...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 135 geen woord in mijn kop
nee, het zat me niet mee:
ook mijn schrijfblok was op
mijn brein dat maar zweeg
nee, het zat me niet mee:
ook mijn ballpoint was leeg
wat had ik een pech
nee, het zat me niet mee:
ook mijn potlood nog weg
zo'n hoofd dat maar staakt
nee, ik zat er niet mee:
toch een versje gemaakt…
Rijmpje
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 257 Ik heb mezelf betrapt
ik had weer uit het zelfde vaatje getapt
de woorden leken op elkaar
op en neer, van hier naar daar
ik heb er een ander licht op laten schijnen
zodat woorden eens gebruikt verdwijnen
met veel moeite en pijn
moet het dan een ander rijmpje zijn
maar daar gaat-ie weer
ik heb geen woorden meer
zo kan ik mezelf wel schieten…
Rien ne va plus •
gedicht
3.6 met 15 stemmen 5.918 'Ik wou dat ik nooit een gedicht had gezien'
Slauerhoff
Je zult maar zestien zijn en lelijk. Jij bent het.
Maar je wilt dichter worden, melkt de woorden van
Rimbaud en Baudelaire en slurpt je moeders soep
onder vijandig licht. En 's avonds op je kamer
zit je je ouders tegen de vlakte te schrijven,
je dicht en heerst in het geniep over…
Te laat, te laat
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 171 Ik kan de laatste tijd niks meer verzinnen
Het heilig vuur lijkt even opgebrand
Misschien is er geen donder aan de hand
Of toch een kwestie van opnieuw beginnen
Te laat, te laat, zei ook al Winnetou
Al kruipt mijn zaad zelfs niet naar binnen toe…