inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.416):

Het onverborgene

Geluk is terecht. Het was zoek en je kon het
niet vinden. Na een ijstijd van striemende regen
treedt lente tevoorschijn: helder en dwingend.
Indringend blauw vernauwt zich tot stilte.
Liefde ontluikt niet, maar toont zich,
een tuin komt in bloei. Kale takken worden
loodzware bloesems, de meidoorn gaat geuren.

Op een leizachte zondag in mei leen je de blik
van de ander. Je leest een gezicht met je vingers,
je ziet als een blinde, je voelt wat er is. Geduldig
gemis, geluiden, oogopslag, ogenblik. Geluk is
een kwestie van kijken. Door het oog van de ander
aanschouw je voor het eerst jezelf. En je ziet.

-------------------------------------
uit: 'Niets is bestendig', 2006.

Schrijver: Lut de Block
Inzender: zs, 8 november 2013


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.452

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Iris
Datum:
8 november 2013
Mooi hoor Lut! Vooral de laatste strofe.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)