Alle inzendingen over zee OR zand OR liefde

De wind doet mee met het ritme van de zee kalmpjes golvend brengt ze het water naar het zand van het strand De zon doet mee met het ritme van de wind en zee als kristallen nemen de golfjes haar schijnsel mee uit zee naar het zand van het strand De wind gaat over in onverschrokken woestheid de kristallen moeten ruimen voor uit…

de zon kleurde oranje bij het zien van zand en zee het warme strand waarop ik loop met de zon in mijn gezicht loop ik van de boulevard af de zee in naast mij vliegt een vlinder die verdwijnt onder een golf met de geur van zand en zee onder mijn neus zwem ik die mooie oranje zon tegemoet…

Zo zijn er liefhebbers van zee en zand en zijn er liefhebbers van gras en kent de liefde meerdere wegen dan ik voor mogelijk heb gehouden. Voor Ajax ben ik nu, al heeft voetbal me altijd stierlijk verveeld.…

zee, prachtig groen ben jij het geruis van jouw golven is ritmisch net als muziek zand, elke korrel telt hoe klein ook op je eigen manier ben je groots zee en zand, beide steeds hand in hand…

Alleen de zee weet alleen wat de zee zo hoort te weten misschien is het wel beter zo dat de zee voetsporen in het zand wegspoelt voor altijd alleen de zee praat over een weg wat niet weg is geweest…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Vele voeten in het natte zand De zee komt en gaat Geeft en neemt Geven wij hem aan de zee? Of neemt de zee hem mee?…

belandt Bedrijven in het zand ons Samen zijn De Liefde langs de kustlijn Onze lichamen versmelten in één Vasjra en Yoni samen als een edelsteen Daarna ga ik slapen en houd jij de wacht Mede door de zee zijn wij samengebracht Schoonheid, Passie, Openheid en Geluk Blijven liggen in het zand als Liefdesafdruk Voor ieder die dit nodig heeft…

Een hartspecialist uit Drongen is met zijn patiënte in zee gesprongen. Teveel haar hart gevoeld, zijn ze samen aangespoeld. Gelukkig dreef de liefde ’t water uit hun longen. Hun mond vol zand, liggend op het strand, Bleven ze gelukkig in leven om verder hun hartstochten te beleven.…

Van Liefde en verbondenheid En gooi hem met Kracht de Zee in De Zee die weet wat ik bedoel…

Ik wil de voeten in het zand steken  het warme zoute water van de zee in golven over me heen laten spoelen fietsen wil ik door de duinen met de neus in de wind  of in een bootje dobberen  en dan dronken zijn van Liefde en alles vergeten behalve nu.…

We mochten zelf kiezen: wilden we zee en zand, wind en lucht, of heerlijk zonovergoten. Liefde werd het, met kussen en heel veel plezier, genieten met een glas wijn in de hand, of een bier. Jammer was het wel dat de tijd zo vloog, daar, waar de zomer door ons met een rotgang werd genoten.…

Nu zorgen zand en de kust voor overpeinzing en tweestrijd zieners tussen liefde en gevoelens wanneer men sloft in mulheid op het meest onjuiste moment als voetstappen uit elkaar gaan armen niet weten van omhelzen zand in ogen waait zout van aanstormende tranen vermengen zich met de woeste zee die geen toegang geeft tot wegebben verdwijnt…

het kind op strand in samen gleed verstand als liefde door ons hand…

Woorden worden oud Er komen nieuwe aan Oude woorden zien we als een fout Dan moeten oude woorden gaan Het geluid van zand Horen we nu vaker Dat zijn de woorden Die we vergeten waren De mooiste woorden Die nu verdwalen In de zee Van idealen Die mooie woorden Over zonsondergangen Zijn nu een hoopje zand Ergens in de gangen Die…

Zee schelpen aangespoeld in het zand opgeraapt door een kinderhand emmertje.…

Geluk is zon, zand en zee En jij.... In mijn gedachten mee!…

de zee waar beelden ontwaken terugkeer naar toen, de prille liefde de gloed onder het hemeldak die het parelmoeren binnenste van de schelp wist te raken…

Hol, ...ren zo hard je wilt Gedragen door nat zand Zoute parels op je mond Dikke druppels op je wangen Weg gekust, ze smaken zilt ..... zee en strand…

Een zilte wind streelt haren in vergezicht Het zand knispert tussen schelpen in fel zonlicht Een schaduw slentert warmte geniet in druppels zweet Wolken waaien blauwe lucht hemelsbreed Spiegelend water door koppen wit verslonden En ik droom mee in het moment verbonden…

ongekend ludiek speelde wind met het irritante zand en jou op het zomers warme strand een lichte drijfwind nauwelijks merkbaar stoof de licht losse materie in je warm blonde haar waar het in de luwte van een opgefrist watergolfje zijn voorlopige rustplaats vond als alles op strand zijn vaste rustplaats had gevonden begon…

(een elfje) Strand De zee Het warme zand Het maakt me blij Kalmte…

Hoor hoe de zee ademhaalt De meeuwen alsmaar krijsen De wind het zand laat sissen Mijn stem vervliegt... Voel het striemen van het zand Voor je gezicht verschijnt een hand Ik ben bijna aangeland...…

Misselijkmakende penetrante zonneoliëen Zand tussen tenen en bilnaad Bejaarde doet misselijkmakend yoga in spagaat Vlieger stort neder boven op mijn kruis Handdoeken op klutje mutje, was ik maar thuis Buikliggend gluur ik verhit mee naar de bevrijdende lichtblauwe zee Het terras is evenzo nog erger Kijken of ze kijken en als ze kijken…

Op de grens tussen hemel en zee, deinen op de zeespiegel ontelbare mijmeringen. Zachte zonnestralen verlichten mijn dierbaarste herinneringen. Het zilte zand zuigt mij los, uit de greep van het alledaagse, de wind speelt, streelt mijn gezicht. Ze maakt iets los en voert het mee voorbij het einde van mijn zicht.…

Een snoer van meeuwen en strandlopertjes kringelt langs de branding, waar de hemel zich spiegelt in het natte zand. Wij stappen voort over het strand, over stroompjes en knisperende schelpjes, een snelvervagend spoor achterlatend.…

Zo’n heerlijk uurtje, maakt je hoofd weer leeg zand tussen je tenen zorgen en verdriet zijn zoals ik ze kreeg met de wind voorgoed verdwenen. Volgende week weer?…

Een eindeloos luieren op watergekoeld schuurpapier met gesloten ogen verdampen op het wad de grenzen water en zand slikken de kim voor even weg De wind etst beelden in strandgeel en zeehondengrijs schuren hoeken rond stormvrees is een mensenkwaal niet voor hen die in golven huizen of in het water dat goden draagt.…

zee die met lange golven alles wist…