De zee
Op de grens tussen hemel en zee,
deinen op de zeespiegel
ontelbare mijmeringen.
Zachte zonnestralen verlichten
mijn dierbaarste herinneringen.
Het zilte zand zuigt mij los,
uit de greep van het alledaagse,
de wind speelt, streelt mijn gezicht.
Ze maakt iets los en voert het mee
voorbij het einde van mijn zicht.
Wat is daar toch, achter die horizon?
waar gedachten ongehinderd
worden opgenomen in het zilte.
Gedragen door het ruisen,
maar meer nog, door de stilte.
Geplaatst in de categorie: emoties
dank