Netgedichten

netgedicht (nr. 39.194):

Radio langs de zeelijn

Als ik je dan eindelijk weet te verleiden
tot een dagje aan het strand
waait het veel te hard en

valt je oortje telkens uit.
Maar Twente verliest,
zo bevestigen ook de buren.

Dan is er al dat verdomde zand
en zijn er honden overal en
is het kindergejank niet te harden.

En als ik me aan je koude witte
voeten zet en je van mijn liefde vertel
mompel je dat je liever

in de achterhoek was gebleven
en deze nederlaag met je vrienden
en wat biertjes had gedeeld.

Zo zijn er liefhebbers van zee en zand
en zijn er liefhebbers van gras
en kent de liefde meerdere wegen

dan ik voor mogelijk heb gehouden.
Voor Ajax ben ik nu, al heeft voetbal
me altijd stierlijk verveeld.