Alle inzendingen over ziel OR ach OR resten

na, als spinrag in de kamerhoeken, het web waarin de glinstering van tranen zich edelstenen waanden, alhoewel ik in het heden al voorgoed vertrokken ben, in dat bed hoeft de tijd mij niet te zoeken, op de spiegels van het verleden hangen nog de druppels wasem van mijn stem, één goede schoonmaakbeurt en de ruimte is weer vrij van resten…

ach, kon ik je maar een keer ontmoeten zonder iets te willen slechts genieten van uw ziele zoete een korte reis door de dromen van je bestaan kon ik je maar een keer raken en dan weer verder gaan…

fossiele resten van de wonden aan mijn ziel als scherpgekante stenen wachtend op de balsem der erosie ijskristallen snakkend naar het vuur dat ik zelf niet stoken kan gletsjer die geen waterval kan zijn ongeschreide tranen doen het meeste pijn…

Ik zou het weer zo doen, neen ik heb geen spijt Nu rest me enkel de herinnering, die blijft me bij.…

Als ik kon toveren, met zo'n grappig stokje dan deed ik zo mijn best ik bleef toch maar zwaaien met dat ding en mijn wensen deden de rest...…

de herfst gaat op aan vallend blad 't seizoen vergrijst in koude nevel het geeft de dichter iets van wrevel te weten hoe de tijd verstrijkt maar ach de kleuren inspireren en geven zin aan het bestaan dus rest het leven met de waan... het zal ooit weer ten goede keren…

Een kraamvrouw in 't Gelderse Tiel Kreeg al een kind of twintig, die ziel Ze was onhandig en dom Maar haar man zei: ach kom, Als je 's wist hoe goed ze beviel…

Ik bedoel mijn ziel, maar ach, zij zwijgt.…

Ziel vol passie met een vleugje goddelijkheid Als ik je ogen zie Je spreidt je vleugels vol veren van licht Vlieg met me mee door de spiraal van tijd Naar onkenbare hoogte waar het leven voelen is Jouw ziel samensmelt met de mijne Waar we cirkels vormgeven In de rest van tijd.…

Desnoods door stélen dan verkregen of door iemands hersens in te slaan, ach, wat maakt het allemaal nog uit, als jij het maar in je bezit hebt, dan interesseert de rest je toch geen fluit?…

Jij vederlichte nimf straal engelenpis over mijn kleffe lijf Prik mijn ogen uit met je onnatuurlijke schoonheid Snij mijn ziel en splijt mijn twijfel verdeel mijn resten onder de in liefde minder bedeelden…

Op de muziek van 'Hold Back The River' van James Bay (zie link) In de Zee, daar woont een fee Ze zwemt en heeft een staart Feemeermin, dat is haar naam De Zee is haar huis en haard Stop de vervuiling van de oceaan Stop de vervuiling, houd schoon - De Wereld die onder het water schuil gaat Stop de vervuiling, stop het In de Zee…

Dat kan in een kort of lang verhaal, maar ach, who cares, de ziel vraagt niet naar taal!…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai Wij maken van beroep lawaai Zo maak ik hopen en ik graaf En ik hinnik, spring en draaf Ik ben nachtegaal en zing Zo heeft iedereen zijn ding Ik rook, dus ik ben Ik headbang, dus ik ben ook gek, dat je zo kunt ontaarden Maar ach, laat een ieder…

Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

het meisje sprak dit doe ik niet hierin heb ik geen zin dus leeg je glas en pak je jas je komt er niet meer in de jongen dacht waar ging het fout? ik ken haar al zo lang gaf haar een kus als aan een zus nu sta ik op de gang het meisje huilde wat doe ik toch? hij is als een broer voor mij maar ik heb hem lief voel me een dief van…

ach ik weet wel dat morgen komt en de herrie en ellende niet verstomt en tuurlijk slaap ik ook al is het niet lang weer een dag dezelfde pijn dezelfde gang en die dag die dag komt eraan heel snel dan gaat de gong voor de laatste keer de bel dan is het over en ga ik rusten voor altijd terwijl het leven mij met een rotgang voorbij rijdt…

en ik donder van boven naar hoger plaag het leven ram het lot volgewicht in de zij trek afgrond de twijfel in een laatste vinger verkrampt de grond trekt aan zwaarteloosheid…

Ik wou dat ik de liefde kon verklaren niet dat ik jou nee dat bedoel ik niet meer het waarom dan zeg maar wie ik kon mij dan misschien wat leed besparen niet dat jij mij nee dat bedoel ik niet meer het waarom jij niet zeg maar degene bent die ach nee niets…

wie zijn wij mooie praatjes eigen taaltjes gezond ziek fysiek mentaal banaal amicaal legaal illegaal moslim christen katholiek agnost luisteraar holle retoriek kijkend publiek en noem maar op wij zijn.... begrepen door hen -de geslepen macht.…

Ach, weet je wat het is ik vind je nou eenmaal heel erg bijzonder Je bent gewoon heel anders dan anderen het was dan ook meteen in een duizendste van een seconde dat ik het wist eerst proberen glashard te ontkennen dat soort dingen je kent dat wel maar naarmate de tijd verstreek en ik je wel tien miljoen keer had bekeken en naar…

ach, ik weet het niet geplukte bloemen worden niet mooier maar sterven een trage dood sterren zijn verleden nog voor ze zichtbaar schijnen en mensen zo lief en goed geboren en zie hoe ze geworden zijn…

Ach wat was het meisje treurig nog niet eens thuis daar lieten haar bloemen al hun kopje hangen zij kon haar oogjes niet geloven een traantje kwam naar boven en wat was dat plukken toch een feest geweest…

je mag me best tegen de haren instrijken ga gerust je gang die paar die ik er nog heb krijg je toch niet meer in de war…

Ach, er was eens een vrouw Die haar eigen wandelgangen en leven leiden wou en deze vrouw kwam uit een christelijk gezin, en wist niet, dat deze kennis haar leven leiden zou en zij trouwde vele mannen, en beging de grootste zonden het kon niet vreemd genoeg, of ze was er mee verbonden!…

Bij vlagen Verslagen vervagen de regels met normen het verdriet met geluk de kracht onthagen zonder daden roep ik vragen ach wat zou het kon ik maar slapen…

vergeet dan maar de gedachte aan het zonlicht in de lach om mijn mond dat mij verbond met je hart vergeet dan maar het maanlicht in mijn ogen dat sterren naar de hemel zond vergeet dan maar ach laten we toch vergeten zodat het licht van zon en maan nooit zal weten hoe donkerrood de rozen hadden kunnen geuren…

na zeven slokken wijn beslaat de schrijn van helder glas ik teken rondjes en een kruis het dodenhuis van nu is opgebouwd uit zonlicht en een wervelend grand cru vol rode, volle lagen eens verschijnt mijn hamerslag eens verliest mijn lach ach ik zal je nimmer vragen om het einde van de dag…