Alle inzendingen over zinloosheid

‘nee, niets’ elk zinloos ritueel in je relatie is er één teveel…

Hoe zinloos is het Telkenmale terug te keren Naar dat wat je Verloren bent In de hoop het Terug te vinden, Terwijl je weet Dat de toekomst Niet meer bestaat…

Sprekende ogen kijken naar de wereld die niets meer bewijst. Gezichten en maskers vragen antwoorden die winnen. Woorden volgen gehoorzaam omdat gedachten niets meer bereiken waar leugens marcheren. Wie ben ik als ik luister ? Wie ben ik als ik denk ? De vijand die weet ? Of de bondgenoot die vergeet ? Angst is het kompas en dichtbij…

We flappen er vaak zoveel zinloze woorden uit. Soms is het beter te zwijgen en is gewoon 'stilte' nog het mooiste geluid...…

even wat stoeien even een schop zinloos geweld waar slaat het op? voor de grap duwen voor de grap slaan tot dat die ene dag komt dat je voor zijn kist moet staan…

even wat stoeien even een schop zinloos geweld waar slaat het op? voor de grap duwen voor de grap slaan totdat die ene dag komt dat je voor zijn kist moet staan…

Het geweld ligt op straat de zinloze menigte joelt en gloeiend hete haat stroomt uit hun ogen Een grote ring om de kring waar bloed rijkelijk vloeit een mens geschopt tot ding op haar knieen gebogen Maar de menigte verdween en de winnaar geboeid kijkt vragend om zich heen wie heeft wie bedrogen..?…

Op straat liggen bloemen en staan kaarsen te branden; de stille getuigen tegen zinloos geweld. Een gebed stijgt omhoog en twee bevende handen omklemmen een brief, waarop jouw naam staat vermeld. En de woorden "waarom toch" doorbreken de stilte in het steegje, dat nooit meer zoals vroeger zal zijn.…

Zitten er mensen gevangen achter potdichte deuren, omdat ze 's nachts in hun oren de schoten nog horen en zo slachtoffer blijven van zinloos geweld.…

De mond vol van zinloos geweld ben ik nu gedegradeerd tot iets wat niet meer telt... Een zinloos geval.....…

Het is zo zinloos als je niet meer kan zeggen wat je denkt En als je, al is het alleen met je woorden, Een persoon al een motief schenkt Zijn wij dan al zover Dat we mensen maar zomaar vermoorden Omdat zij verkondigen wat wij willen Zeggen Met hun eigen woorden?…

Een schreeuw klinkt door de nacht de fiets een paar meter verderop als stille getuige tegen het trottoir gesmakt weer een jong leven geknakt machteloos kijken de omstanders toe een man knielt bij de jongen neer pakt zijn hand en wacht de ogen breken, het leven vloeit weg de man staat langzaam op morgen kan het weer gebeuren zegt hij zacht…

We zullen zacht, zo zinloos zwijgen bij het zuchtend hijgen van een mens die sterft: te vele vragen voor wie wijsheid derft. Vergleden dagen trekken ras voorbij de leegte loenst in lonkend jaargetij.…

Bij het hek wachten ze op bezoek de oude mannen hun witte haren in een krans verre sterren in hun ogen langzaam schuifelen ze `s avonds terug naar het paviljoen hun hoop op morgen gevestigd zo herhaalt zich hun eentonig leven zonder het te begrijpen aanvaarden ze de zinloze voorstelling eens zal ze thuiskomen ze weten het…

Met haat kom je nergens kun je nergens naar toe ook niet naar Timboektoe nergens kun je heen je staat helemaal alleen want waar je ook gaat je treft alleen je eigen haat ------------------------------------ uit: 'De obscure camera', 1983.…

Elke dag zie je het Dat zinloos geweld levens verwoest Elke dag voel je Hoe de wereld In elkaar zit Elke dag hoor je Dat geschreeuw om Je heen voor hulp Maar elke dag lees je het Dat er weer iemand Vermoord is voor niets…

De nacht dat het allemaal is gebeurd. Iets wat ik tot op de dag van vandaag steeds heb betreurd. Met 10 tegen 1. Nee, dan blijft niemand op de been. Messen kwamen er aan te pas die nacht. Met 8 messteken ben je naar het ziekenhuis gebracht. Geluk bij een ongeluk ben je niet in je buik geraakt, anders had je de dag van vandaag niet meer…

Nog eenmaal kijkt zij achterom geeft de laatste uren enkele verschillende klanken die klinken als een klein restje wijsheid wanneer seconden bijna vertraagd naar morgen lopen gooit zij snel een medeklinker in de kist waar, om de zin van de allerlaatste zin te doorgronden, de schop over gaat een rode roos bloeit de doornen laat zij achter…

Ik sta versteld van zinloos geweld pesten en schelden tjonge, wat zijn we helden heeft iemand gevraagd om dit lot ik dacht het niet, ze maken levens kapot wat zal de oorzaak van dit alles zijn waarom doen mensen elkaar z'n pijn zullen wij daar een antwoord op krijgen laat het aantal stille tochten niet stijgen het verdriet en leed is iets…

Ze begrepen er de ballen van, dat wij geen zin hadden om tegen hen te vechten. Nadat ze alles - dachten ze - van ons hadden afgepakt waren ze verbijsterd dat we lachten toen er door zo'n omgevallen boekenkast werd opgemerkt, dat het erop leek, dat we ons hele leven voor niets hadden gewerkt. Gewerkt? Voor niets? Ons hele leven? In onze…

* Het is zoals het is, Je bent zoals je bent Er zijn er meer als jij Maar wat doet dit met mij Je proza-poëzij Je egowoordenbrij Je zelfbeeld op een rij Schip zonder averij Bloem zonder honingbij Wat doet dit beeld met mij Zinloos, je mijmerij Autist-rijmelarij Leg lege huls opzij Aan leegte ver voorbij Leg eens een beter ei…

bleke bekken galmen hun onnozelheid in kaalslag door de dikke vachten groen staat verderop te wachten en de herder punt zijn staf met steen totdat het dwars geluid zich weer laat horen de kudde wordt dan een de geest gaat jagen op de prooi, het anderszijn wordt in het nauw gedreven honden leiden het venijn hoeven trappen alles…

Door tederheid vergeten vergeven de pijn dan het verdriet zo zinloos allemaal Door vergeten tederheid nostalgie op menu de zorgzaamheid kwijt nu verder…

Liefde is niet pijnloos, liefde is niet zinloos, liefde is als een bloem, echter, ik hou niet van alle bloemen, maar ach, ik hou ook niet van alle mannen!…

Waarom zinloos geweld? Omdat het woord zinloos misschien wel erg zinvol is? In mijn ogen is elke vorm van geweld zinloos, de ene nog meer dan de andere, En dat maakt mij nou zo boos. De mensen die moeten vluchten, lijden pijn en hebben verdriet. Misschien omdat ze hun kinderen verloren hebben, maar dat zien wij niet.…

troosteloos zinloos eindeloos dit verdriet niet echt zonder schijn moedeloos mateloos spoorloos bij zoveel leed blijft zelfs de dichter woordeloos…

soms lijkt de aarde onvruchtbaar het leven dor en zinloos kijk dan even dieper een bloem wacht op de blos van kleurrijk bloeien…

Hoofd van het Leven afgewend Dode ogen zoeken Droef de dood Ver weg van Het leven waarin Ik zinloos Mijn tranen vergoot…

Voltooi dan zinvol, wat u zinloos bent begonnen. Laat me dan weer verdwijnen, als het u belieft, in de schoot van mijn moeder, geborgen in liefde, zoals toen. Alleen zo wordt de dood, meneer Alzheimer, alleen zo wordt de dood, geen zinloos einde, maar een nieuw begin.…

de reden voor zinloosheid is ver te zoeken het verdriet immens te groot om te bevatten een kogelregen ontnam kleine zielen de kans op een toekomst die tot dan toe aan hun voeten had gelegen…