Alle inzendingen over zonne-luister

een vogel zoekt het ochtendlicht wil zingen in de weemoed van het sterven de vruchtbare bloesem waait uit de bomen zo graag… een wens…dromen kom maar landen op mijn handen ik stop mijn adem in een fluister en luister naar jouw laatste lied……

De grote zanger zwijgt, maar wie nog horen kan, luistere naar zijn stem. De wijze dichter schreef, maar wie nog lezen kan, leze zijn gedichten. De grote ziener zag, maar wie nog kan kijken, ziet. Wie voluit durft te leven, dooft zijn eigen vlam.…

Luister! Proef! Zie!…

“Luister naar mij...GroenLinks moet aan de kant. Daar knapt ‘t klimaat van op in Nederland.”…

Ik luister. Zoals een pasgeboren kind. Eerbiedig buigen wil ik. Zoals ook riet kan buigen. Voor het onbegrepen leven. Voor de wind.…

Bij mij ben j' er niet voor de klussen al ben je de beste je doet het al voor je dochters, vriendinnen en de Russen Voor mij ben j' er voor 't kussen en ondertussen laat ik de klussen voor wat ze zijn kussen we 's morgens en luisteren naar de merel, nachtegaal 't getjilp van de mussen.…

In vertekend licht ligt ze als verloren kussen naar de overkant te staren te luisteren naar waterwillend wit wachten we de branding af er is nog tijd om taal te kiezen te spreken over leven morgen mag je dromen mag je zweven.…

Ze klappen bij luister. Ze verdienen ons brood. Ze rusten in de dood.…

En ik zal blijven, en luisteren, liefhebben, voelen, praten, schrijven.........…

Dieren zijn Oordeel noch twijfel Zij voelen wat stilzwijgend hoort en kennen haat noch verraad Ze denken niet Zij weten Ze horen want ze luisteren Ze lachen als je goed kijkt Ze huilen want ze voelen Alleen Ze praten niet Vandaar het mensdom…

vanaf de vliering naast de dode duif luister ik naar het zoeken van de soldaat de tafel verschuift de stoel valt om geklop op de muur vreemd boos gevloek dan is er stilte het huis is in rust met zwetende hand streel ik de duif…

Luister dierengeluid helder en intens roept schreeuwt om de aandacht van jou en ieder mens voor schoonheid zo wonderlijk waarachtig zo puur en verlangend naar liefde erkenning en de wijsheid diep verscholen in de natuur van jou en ieder mens…

Fluistert onze verdoofde oren uit, zodat we weer luisteren kunnen. Stormt de schellen van onze ogen, zodat een verblinde weer kan zien.…

mobiel in de trein en luister niet naar muziek ik kijk niet strak ik duik in mijn boek met mijn pen en zie voordat we onderduiken drie dromedarissen langs de rails en een vrouw die mooi leest met een rode sjaal de zon valt op haar…

Ik luister naar mijn eigen jammerklachten, maar daarbij mis ik een-twee pruimpjes niet. Het was een fijne, stille dag voor mij. Er kwam weer heel wat poëzie voorbij.…

donkermooi en zacht zonder duister donkermooi gedicht en gefluister in je oren over jou en jouw mooie, grote ogen en je open gezicht in het witte licht ik zie het donkermooi en zacht zonder duister donkermooi, jij dicht en ik luister…

Ik moet luisteren naar bomen en niet naar mensen, die komen. Ze komen, de mensen, en gaan voorbij in gelederen van dwazen, maar de elite onder hen, voor mij, zijn zij, die in koperen buizen blazen. --------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1976.…

Met hoop en twijfel, luister ik naar je warme stem In één blik vang ik het licht van je gedachten met de mijne vervloeiend in een betoverende zonneboog. Even dacht ik dat jij….. Even… Ik kijk naar je Neem je volledig in me op en herhaal stilletjes je woorden…

Ga niet weg Luister... naar de woorden die ik fluister heel zacht... Kijk... Naar mij in het donkerste van de nacht... Voel mijn lichaam in een brandend vuur... Proef.. mijn lippen, zacht en puur... Kus me,raak me aan... Zeg asjeblieft dat je niet weg wil gaan.....…

voor mij rolt het pad trekt strepen door het land de horizon verandert met elke stap maar komt nooit dichterbij panorama's rijgen zich aaneen glijden als kralen van 'n rozenkrans door mijn hand tot ik alleen nog luister naar wat geen stem nodig heeft…

Eerst is het wit dan worden handen en voeten gemaakt een liedje gezongen Woorden worden gewogen opgeblazen en vastgezet met dunne draadjes aan elkaar geregen Een gedicht is een vis die zwemt in het blanke gezicht van de maan Luister: de vis zingt…

Eerst is het wit dan worden handen en voeten gemaakt een liedje gezongen Woorden worden gewogen opgeblazen en vastgezet met dunne draadjes aan elkaar geregen Een gedicht is een voorn die zwemt in het blanke gezicht van de maan luister: de vis zingt…

wij slapen samen en doen daar- na zo als was het enkel een vluchtig ontmoeten schijnbaar toevallig zit ik op de bedrand en luister het bungelen van koude voeten in de regen buiten terwijl ik je hoor op het toilet vraag ik mij hoe lang men de adem inhoud- en kan zonder de andere te missen.…

uit brakke bron ontsprongen eeuwen opgezouten in klei gaf de zee mij deels weer vrij luister, leg mij aan uw schelp duizend woorden nam ik mee hoor, de schoonste hymnen als koralen uit het bloed der zee…

Ik hoef niet langer te vluchten voor mijn eigen schaduw verstop mij niet meer voor het donker luister niet naar personen die hun eigen ik niet eens meer herkennen worstel niet langer met het verleden neem nu mijn eigen beslissingen volg nu mijn eigen hart dat ik veel te lang op een zijspoor heb laten staan…

Goed bedoeld advies teder en zo lief vrienden weten raad als het even niet meer gaat gewoon om er te zijn dat alleen is al fijn en vooral hun luisterend oor ze gaan er nooit vandoor vrienden door dik en dun dat is iets wat ik iedereen zo gun.…

Ik hoor de woorden van de ander en blijf luisteren naar mijn gevoel ik sta open en verander; soms een beetje, soms een boel zo bezie ik nieuwe wijsheid welke ik soms negeer en soms erken want ik heb de ruimte en de vrijheid van wie ik word en wie ik ben…

Ik hoor de woorden van de ander en blijf luisteren naar mijn gevoel ik sta open en verander; soms een beetje, soms een boel zo bezie ik nieuwe wijsheid welke ik soms negeer en soms erken want ik heb de ruimte en de vrijheid van wie ik word en wie ik ben…

even tijdelijk Zen - zijn met jezelf tevens met niets dus dan alleen stilte leeg hoofd gedachten laten komen en laten gaan niet analyseren niet bij stil staan luister naar je hartritme en adem laat alles los...als een korrel zeezand zijn…

De dag is druilerig en dof begonnen de vogels zijn zelfs stil geslagen de stilte is beklemmend en zwaar de stenen lijken iets te fluisteren je legt je oor te luisteren maar je hebt het allemaal al eens gehoord het nieuws blijkt oud en grijs…