Alle inzendingen over zotte capriolen

Haar allergrootste straf Is haar voorspelbaar lot Voor haar rest het kaf Het koren van de zot Ik laat mijn grieven Dan ook voor wat ze zijn Geen vuur, geen sneer, geen wraak Geen krenk en ook geen pijn Laat, voor deze blaaskaak, De tijd mijn oordeel vellen Zodat ik dan naderhand Met vreugde kan vertellen Toch gelijk te hebben…

Ik vind dat eigenlijk raar en eigenlijk wat zot dat ik zo steeds ga trillen bij vreugde en genot.…

Vanouds bestaat de zot in narrenpak, Die zorgt voor zang en dans, jolijt, satire, En om zijn ongenoegen bot te vieren, Neemt hij de vorst eens lekker op de hak. Ben jij het onderwerp? Wees niet ontstemd, Want dan sta je wel twee keer in je hemd.…

Bestaanszekerheid 'T is maar aan wie je het vraagt? De Christen roept: God De Moslim: Allah God is groot, Allah is groot 'T is Zijn, Hun wil, Zijn, Hun wens En daar ligt mijn inziens de crux!! Want Hij: God, Allah doen doorgaans niet de boodschappen Dat doen zij, de moeders doorgaans met de kinderen aan hun zij!!!…

maar hij is rustelozer geeft zichzelf privileges één als jager stelt zich aan als zot en spreekt in kreten zij wacht op zijn bezinning of gaat aan hem voorbij terwijl hij blind voor haar signalen alsmaar kwijlt dat windt haar op vindt hij…

De slijterijen bleven aldoor open Musea, bookshops moesten lang op slot Ook zoo’s, theaters, biebs en zo: hoe zot! Er was heel vaak geen touw aan vast te knopen En morgen doen de sekswerkers weer zaken Dát heeft, denk ik, met pikorde te maken.…

stilte kwettert in koren hoor je de lente ontluiken vogels gaan zich te buiten aan schitterende glijvluchten voor de ongeborene show die warm mantel zorgend het groen induikt carambolerend van tak naar tak de mooiste aria’s fluitend met vreemde capriolen besluitend de wereld in alle gekte op de kop van teen tot top energie ontladend…

Ik ben verliefd op jou Maar het mag niet Jij geeft me complimentjes Jij laat me leven Ik ben zot van jou Maar het mag niet Ik wil in jouw armen liggen Maar het mag niet Ik wil je zoenen Maar het mag niet Onze liefde is verboden Niemand mag het weten Maar ik blijf van je houden Ook al mag het niet…

Natuuurlijk met een vriend, vol vuur, In voor- en achtertuin -de zot- En niet te stoppen, uur na uur. Romantisch hoor, zo'n 'Rijk van God', Slechts ik zie dat hier alles rot.…

Een mooi schouwspel als de kitesurfers er dan fantastische capriolen uithalen. Indrukwekkend hoe ze meters boven de golven komen. Het geeft je een kick, dat kan bijna niet anders.…

Och, ik word nog zot!…

Als grote Zot. Dat mensen dieren zijn, klinkt zeer vernederend, maar is werkelijk waar. Steeds meer voel ik mij dichter. Dichter bij de werkelijkheid. Dichter bij het mysterie. Dichter bij elkaar.…

Medeplichtig aan het spel Schuldig Tot in de botten Onschuld Is van de zotten Medeplichtig Schuldig Aan verlies Vernietiging Van een stuk aarde Een ton lucht Ik ben berucht Want ik ben Medeplichtig Aan de problemen die verijzen Ik voldoe Niet aan alle eisen In het spel van het zijn In de overvloed Ik ben schuldig Aan de disharmonie…

Op slippers van Van Haren op haar hoofd een knot onverzorgd, niet opgemaakt gedraagt zich als een zot met haar arrogante gebaren.…

raakt hij buiten zinnen Ruwe rauwe strepen het zwerk...donkerblauw en zwart Hij valt niet te stuiten Herkent de smart van zotte zomerdagen Van binnen is hij schilder Soms... komt het naar buiten.…

Ik was een boom een steen keihard dubbel gemeen maar de ogen van de wind zijn groen zoals de lente ons bemint en ik denk bij mijzelf ik de zotte ongeletterde elf de wind laat mijn bladeren dansen en leest een gedicht voor en ik denk heb ik dat geschreven? zo ben jij de wind altijd een klein beetje bij mij gebleven…

opschepper met jouw zotte stierenvechterspak zoek nuttig eervol werk dit is gemeen verdiengemak kapot gestoken d.m.v. zeer pijnlijke speren in zijn prachtig geschapen rug oh wat stoer weer herstel de bijnaam martelland weg traditie dus zorg voor een ommekeer…

De dag begon niet anders dan normaal je werd wakker, zoals eigenlijk altijd na drie koffie pas het slaperige kwijt `t huis compleet met jouw zonnestraal Geen zachte muziek op d' achtergrond geen belletjes, sterrenstof, kaapsviolen laat staan kleine lichtjes met malle capriolen `t begon als een allerdaagse ochtendstond De gong, je trok met…

Een zoele zomerzotheid zo zilterig zo zinderig zo zwiepend zot en zwinderig zo zalig zeeïg weeïg zoet zo waaierig verzwinderig Zou de zoute zeehuig zachte zeenimflijven laten zwieren tussen mui en slufter in door zonnebranding surfend hen als poseidon in de huizen hoge weerwolfgolven zwelgen…

schaduwrijk is de sobere kapel waar stilte vermenigvuldigt gedachten wachten op klare taal van duidend begrip zwijgzaamheid veredelt daar zonder te verworden tot klinkend goud in die ruimte van ondoordringbare leegte waar volheid als maar groeit berust ik in mijn lot mens als mens nietig, vergroot tot denkende zot…

Spoel het grauw maar van mijn hart met liters regen, en pak de draad op van mijn bestaan Eindig ons maar in verwijten, laten we denkend aan de eblijn staan Wijs ons na met honderd vingers doe het mooi van gister maar af als zot Zijn we natter nog als buiten, dan schik ik me, dan schik ik me wel jankend in mijn lot.…

Zó zot. als mannen matten is ’t ‘hoezee’ Maar als ze zoenen is het meer ‘nou nee’ (Maar liefst 3,5 miljoen kijkers bij Badr en Rico…)…

'Geen dier is zo zot als de mens', luidt d'r klacht, 'want de sportvis en God zijn door mensen bedacht.'…

Thuis in de gematigd warme huiskamer ontdoe ik mij van wollen muts en wanten, ontdooi en zie buiten de olijke capriolen van mees en mus: Nederland Beweegt!…

’t Zijn de kleine dingen zoals een vrije dag, een gelukkig kind, volwassen maar nog steeds een kind. ’t Zijn de kleine dingen, zoals ’t kind van mijn kind, na een enerverende ochtend zich moegespeeld nu in diepe rust bevindt. ’t Zijn de kleine dingen van datzelfde kleine kind die oma laten schateren om zijn capriolen, het…

Vele kerken gingen al tegen de grond Een mooie mis kon ons worden gestolen Menig inboedel vertrok al naar Polen Soms dat zo'n kerk een nieuwe bestemming vond In het huis van God kwam totaal geen hond De dominee liep er wat rond te dolen Het werd hoog tijd voor nieuwe capriolen Een prachtig maar leeg pand, da's ongezond Westzaan wist niet…

'De stoet der zotten' is weer uit het zicht verdwenen Prins Carnaval met zijn gevolg en allerlei bontgeklede muzikanten Confetti, serpentine daalden als regen op ons neer Oor en oog mochten we de vierders lenen We kennen uit ons hoofd de kleuren van lawaai Het blijft fraai en is het niet het interessante?…

Van herfst wil ik nog niet weten Mijn hoofd zot van zon en zee Regen krijgt me nog niet mee Van wind...…

Gij bodemloze stad waar zotten ooit putten sloegen tussen rottende palen waar nochtans steeds de bink stak met zorg nooit 't lijntje brak wie was 't die vergat dat uwe appelen in zilveren schalen slechts de bange vraag stutten zult gij de Kaap nog halen…

In haar snelsonnet "Kunstmatige Intelligentie", over het matige "kunst"gehalte van chatbottechnologie, deelt Inge Boulonois een stevige sneer uit aan de quasi poëzie van chatGPT ___________________________________ Je vraagt je af, is het een dwaas of zot Een mathematische psycholinguïst Aculturele pseudotaalpurist Een die niets weet van…