Alle inzendingen over zoute OR leven

De kelken van je lippen zijn als tedere bloemknoppen ik proef er een eeuwig leven het verwaaide zout te nippen met de zachtheid van vingertoppen. de zee met liefde weer terug geven. In je ogen ligt een oceaan ik blijf er altijd in bestaan.…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

'Gij zijt het zout der aarde' heeft Jezus eens gezegd, want als het zout niet zout is, wordt alles spoedig slecht. Nu moet ik dikwijls denken, zou ik dan strooizout zijn, gebruikt op `s Heren wegen, zodat ze ijsvrij zijn. Dat strooizout is zo grof, niet fijn geraffineerd, maar als we het gebruiken, loopt het verkeer gesmeerd.…

Ik dacht mij heerlijk uit te kunnen leven, Maar nimmer eerder vrat ik het zo zout. Een aantal goede woorden schreef ik fout En ‘foute’ woorden had ik ‘goed’ geschreven. Er is wel een excuus voor mijn geklungel: De Nederlandse taal is écht een jungle.…

jij weet het snufje zout subtiel aan anderen te geven het vroeger zogenaamde witte goud als verrijking van het leven de smaken zijn gekeerd met zoetigheid worden de meeste tegenslagen gepareerd maar in een wereld vol onzekerheid ben jij al snel de remmen kwijt we lopen vol en groeien dicht gezondheid raakt steeds meer uit zicht…

Ik dicht de gaten in mijn leven met gedichten, die niemand leest. Mijn geest reist in verre streken waar mijn lichaam nooit is geweest. Mijn hand bestrijkt de bemoste heuvels. Mijn ogen zien de geboorte van de zon. Mijn mond proeft het zoute water van de zee, daar, waar alle leven begon.…

Het leven aan de oppervlakte vaart rond. Mijn dromen zijn zoet. Het zout is de zee van mijn verlangen in een vloed. De nacht paart mijn gedachten.…

Het mysterie van het leven, een cliche gedrenkt in woorden, uitgekauwd tot in oneindig, toch steeds weer pakkend. Ik snak naar begrip en wetenschap, gevoelsmatig neem ik afscheid, neem 'sapiens' met korrels zout, nietig, niet verdrietig. Ik rust in vrede.…

koppen over standvastige staal-grijze blokken ranselen striemen geselen zoet - zout leven over hoofd en mens en uitgestoken tongen…

Struik met dode blaad'ren Aangevreten door vorst en zout, Maar dan - Lenteknoppen vormen zich Uit het onzichtbare niets, Nieuw leven baant Zich een weg Door de oude dood, Twee knopjes zijn nieuwsgierig, Laten zich al vast zien, Bekennen kleur Voor 't nieuwe leven - Langzaam zakken de wintersporen Weg in de schoot van de lente…

Wanneer je dan weg bent, even, dan zei ik je op en mijn zinnen zouden leven. Maar als ik je proeven kon in zouten of in zuren, wat dan mijn lief ? Het is moeilijk toe te geven maar dan, dan at ik je beetje bij beetje op.…

Leven wordt van papier scheurend in duizend stukjes de zin voorbij armen gevouwen rond haar lichaam zichzelf wiegend troostend streelt zij zichzelf als er niemand is slikt bitter zout dagen sluimeren de zwarte pijn voorbij…

Vandaag is de tijd, nu is het moment, dit is de vrijheid, die ik nooit heb gekend, vrijheid als zoete, doch zoute pracht, alles in deze vrije wereld, is anders dan ik had verwacht, als de zon en maan, evenaren wij elkaar, dit is mijn lucht, dit is mijn adem, dit is mijn leven, jij bent mijn liefde……

De morgen wordt kouder en wij ouder de lucht is zout meer zout dan anders en die smaak van zoet is niets meer als roet op de bodem van de oceaan laat de woorden maar gaan ik zal verdwijnen zoals de donkere kant op de maan…

Ik accepteer de oppervlakkigheid van het leven -De rotte appel van mijn revolutie Aanvaarding leidt tot geluk Weer een stap verder qua evolutie? Met wat suiker smaakt hij me te goed Diepgang wordt als zout gemeden Triest is het besef dat zoetheid moet Om door te gaan, dwars door dit heden…

De zouttransport- band die wel een sneeuwweg lijkt voert na het zeven het zout de silo's in. De zout- brijpomp werkt keihard. Transportband en laadbuis werpen 't zout snel in de schepen. ------------------------------------ uit: 'Laaglandse Hymnen', 1993.…

bitterzoet, zout en zurig zonder moed, koud en vurig in het licht gedanst, gedronken van de nacht. een kus gegeven en gekregen en gedood ik hou me groot dit is mijn leven…

komkommer met schapenyoghurt wat knoflook peper en zout zet het op tafel en proef en eet bij kikkererwten in Indiase saus zie de kikkers springen over de erwten en vergeet dat alles als je eet met vrienden want denk er aan om over het leven te praten het is zo kort en zo mooi en als je tzatziki eet zo lekker…

Tranen zijn zout tranen zijn oud nog voor ze geplengd zijn ze zoeken hun baan dwars door het hart om dan naar buiten te gaan ze glinsteren op de wang in de volle zon kleine stukjes diamant maar hebben geen enkele waarde ze zijn verrot hout tranen zijn zout.…

urenlang gezeik hij is veel te zout vandaag andijvieschotel…

de ijskorst in haar zal alleen maar ontdooien door zoute tranen…

wil ik een gedicht schrijven zijn mijn woorden op dus vul ik het lege papier met louter ledigheid maar juist die ledigheid kan zó schrijnend zijn bijtend zelfs als het zout in open wonden 'vermijd ledigheid voorkom het schrijnen en gebruik geen zout' is alles wat ik kwijt raak op papier…

aanrollende golf onstuimig als een puppy verfrissend en zout…

Zout in de koeling, levertraan in de olie: auto winterklaar!…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Och, weet je nog dat ik verdwaalde naar de eendjes liep in het afvoerkanaal daar droomde tussen zoet en zout dat ik mijn naam vergeten was ik omkeek en de hele wereld zo was het zout zo bleek altijd bij mij bleef toen jij me kwam halen was ik niet verbaasd je gaf me te verhalen zoals mijn moeder deed.…

onderlopend land dijkdoorbraak, polders gevuld met zoute tranen…

rondom zout water zoete herinneringen totaal verlaten…

Druppend als zilver Trieste reis zonder einde Met zoute nasmaak…

Berglucht in longen en zout water in mijn bloed het werk kan wachten…