Alle inzendingen over zoute OR leven

van het zout gewonnen uit de tranen van mijn lief wil ik met pasen een vleugje op mijn ei...…

Wat zouden we zijn zonder jou? In ieder geval niet het puntje van de tong, want daar was jij al. Jij bent bedacht om in onze wonden gewreven te worden. Jij stijgt ons naar het hoofd. Kenners weten wat ik bedoel. De zee zit barstensvol met jou, maar echt goed smaak je op een eitje. Gebiologeerd kan ik naar je kijken, het giftige witte landschap…

Het land wordt op het nippertje gered We mogen bij de Friezen zout gaan halen Dan zúllen ze een halve meter dalen..…

De winter heeft zijn eerste zet gedaan En nu al gaat het strooizout op rantsoen Zodat u straks niet meer met goed fatsoen Uw straatje of de snelweg op kunt gaan De les van vorig jaar lijkt glad vergeten Zó zout heeft u 't vast nog nooit gegeten. AMSTERDAM - Strooizout is vanwege het vroege winterweer al op rantsoen.…

We hebben het nog nooit zo zout gevreten, En te veel zout is op den duur fataal, Dus fabrikanten: wees niet zo royaal En strooi wat minder zout in wat wij eten. We gáán nu voor een minder zoute hap, Maar blijf wel van het zout af in mijn pap.…

afscheid is als ballast een rugzak met de zwaartekracht van een zwerfkei elke stap is herinnering de tranen echter zijn opgedroogd in de nerven van je gelaat als verzamelplaatsen van het eeuwig zout in open wonden…

Wil de regering met haar ambtenaren - Al is het ook terdege onderbouwd - Verdorie nou eens stoppen met ‘geen zout’ In brood en in haast al mijn etenswaren? Steeds zoutelozer wordt nu al mijn eten, Zo zout heb ik het echt nog nooit gegeten.…

Nu wil men in Oost Groningen gaan boren Naar nog zo ’n pareltje van Gronings goud, Naar het van smetten vrije Gronings zout, Waar ze zich in die streek nou wild aan storen. Alsof ze door de ratten zijn gebeten: “Wie hebbn het nog nooit zo zolt gevreetn”.…

het zout kruipt onder de huid het kruipt waar het niet gaan kan het zout is een vlakte een meer van zilte tranen waar pijn vloeit in tinten van wit het zout is overal het is van alle tijden het zout…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

De minister heeft het zout ze wil minder, veel minder, zout in de zee? ach welnee, zout in de zout- vlakte ach als ze eens andere dingen aanpakte maar het gaat over het eten heb je het ooit zo zout gegeten? het kant en klare voedsel moet onder de loep maar hoe zit het dan met dat overheerlijke zoute snoep?…

Zoute tranen hebben geknaagd aan het papier vlekken van het zoute water bewijs van lafheid van het zich terug trekken uit de strijd die plaatsvond hier een gevecht op leven en dood zo leek het maar we weken van geweld onze laatste uren samen geteld het was onze laatste adem bekneld.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Of je het zout in mijn wonde bent? Zout ben je zeker en wonden zijn talrijk sommige passie kruipt op vijf poten en schuurt zijn buik over de vloer Is je buik zout? Ja, zout is je liefde zeker Wil je het werkelijk weten? Stoicijnen bereiden hun eten met zout Honden likken hun wonden. Wil je het werkelijk weten?…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Leven is als een onbegrepen oceaan. Mensen komen hier nu pas kijken, maar zijn eonen geleden al ontstaan. Kennis is maar een druppel. Begrip een korreltje zout. Zilt is alles wat we op aarde kunnen zijn. Dat kostbaar zout zit in onze eigen pap. Laten we daar samen van genieten gaan. Met edel bier en met heel erg goede wijn.…

Vluchtend in leven zonder alfabet bewandel ik mijn levenspad waar beelden opdoemen met vlinders op mijn huid parels van zweet, zo zout getergd op het ontdekken van een hart dat past.…

We zijn onze eigen toeschouwer Op het toneel van het leven En zijn we dan te doorgronden In de rollen die we spelen Of gooien we toch steeds zout in eigen wonden?…

het regent en het regent weer die gedachte aan de regen die maar viel en viel en viel totdat alle diepten van de aarde waren gevuld met water en God scheidde zout van zoet zodat er leven op het land kroop althans het deel dat niet van zout hield ondertussen bleef het maar regenen en regenen en al die levende koppies hieven…

Daar waar je de zee in al haar pracht bewonderen kan Waar je het zout uit het water kan proeven op haar wang Daar vochten vele mannen voor hun leven Zij gaven hun vrijheid zodat jij het kan beleven…

de krant ligt er nog ongelezen zelfs je pantoffels zijn weg ik weet nu weer hoe lang een dag eigenlijk kan wezen Ik kan de geur nog ruiken die je in huis achter liet het blijft nog de vraag slaap ik wel of slaap ik niet Na zoveel jaren in één bed lijkt het nu zo groot en koud ik pink voorzichtig een traantje weg en het smaakt bitter zout…

ik zie, ik zie jouw wereld en de donkere nachten eromheen je behoudt de schreeuw, de dwaling wanneer het tij tot sterven roept tot droogte eenmalig, mijn lippen bleek maar de zee sterft niet, mijn lief en ik zal teder zijn uit het licht langs je heen glijden, omlaag naar de duinen en het zingen ervan ik zal het water zijn…

dat ik zee en zout proef en mag dromen, dat ik oplos in water en wereldstromen, dat ik in stilte mag verdwijnen, dat ik niet meer hoef na te denken, dat de tijd mij alle ruimte geeft, dat ik niet meer hoef te aarzelen, omdat er geen grenzen zijn, dat ik vrij mag zijn en denken, omdat niemand lastige vragen stelt, dag ik mag stoppen wanneer…

onderhands zilt gevonden vingers dragen het, welgevormd nu naar mijn rug en heen- en teruggewreven dit leven voelt de geur van olie uit een paarse bloem gepuurd -zo zacht in eendracht met wat korrels aangebracht om mij, mijn huid, mezelf te laten kennen en zo draag ik, immer als een jas jouw liefde warm, weldadig in de pasvorm…

Ik ruik het zout Van de zee, Zie het duingras Dat moeiteloos Meebuigt in de wind - En even, Heel even maar, Voel ik me weer Een veilig kind…

bespelen Straks zullen ze het zout proeven Reeds snakken ze ernaar Ze zijn de wachters van de laatste symfonie Verzameld rond het vuur van violen De wereld zal zout worden En zij zullen de zangers zijn En de zoutzieders en zij zullen de zoute Zon en de zoute maan en de zoute sterren Eten en zij zullen tot zout wederkeren Terwijl het clavecimbel…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…