Alle inzendingen over zoveel OR woorden

Alles wat ik in woorden heb gezegd. Het is eigenlijk heel bijzonder. We noemen het dan taal. Een verzameling klanken, maar niet voor allemaal. Zoveel mensen en zoveel talen. Zovele woorden en allemaal anders. Zij denken in hun eigen taal. Ik ging er een paar leren, maar toch niet helemaal.…

Lieve overheid dank voor het nationale vuurwerk nu nog werk lieve overheid vurig werk alstublieft…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

trekt 't te zwaar die kracht gaf je zoveel om de macht dacht je zoveel in stukjes en gaat maar bukken om die macht macht in woorden woorden in de nacht liet het je vallen ben jij verafschuwd gewaarschuwd voor de andere kant van 't verhaal verhaal in lagen lagen en gaven van niks…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

stil maar woorden zijn overbodig je ogen putten uit een zoveel groter alfabet…

Houd mij maar vast, ik heb het koud en ik ben moe, en nog zoveel bladeren aan de bomen, nog zoveel bladeren overal. -------------------------------------------- uit: 'Daar zijn geen woorden voor', 2005.…

Woorden buitelen als stenen en zeggen zoveel liefs of zoveel naars; ze openen de zolders van 't verleden, verbloemen wat er eigenlijk gezegd moet worden, maar openen ook helderheid en licht en vreugde. Woorden buitelen en vallen stil en ademen doorheen de ruimte.…

open je scherm en wacht af er komt iets een paar woorden zeker nu het herfst is en je elk moment dood kunt gaan althans dat zou kunnen zie de meisjes in de regen en praat over eskimo's zoveel woorden sneeuw wij zoveel regen en water blijf wachten de rook die van je sigaret omhoog kringelt lost op in miezer nevel…

Onze laatste dans Gaat verder in mijn ziel Zoveel passen Mijn benen doen zeer Onze laatste kus Vloeit voort in mijn aderen Zoveel huiveringen Ik vat nog kou Onze laatste woorden Echoën na in mijn hoofd Zoveel rimpelingen Zal ik verdrinken? Zoveel gevoelens Ik ben verdwaald Het laatste lichtje dooft…

'Ik geloof' en 'Ik heb een droom' zijn beroemde woorden Achterhaald nu er zoveel meer geloven zijn zoveel meer waarheden om bij weg te dromen van de werkelijkheid die niet meer te raden is maar onontkoombaar is wat ze is, je moet het ermee doen, je zou het ermee moeten doen maar liever verpak je haar in lichtechte lievelingskleuren…

veel ligt verborgen onder het puin en onder het zand in versteende beelden onpeilbaar diep in de stille oceaan zoveel verborgen in stilte in woorden in hart en ziel zoveel onuitsprekelijk verborgen in jou in mij…

er is zoveel wat ik je zeggen wil maar woorden vind ik niet al heel lang ben ik sprakeloos van verlangen en verdriet…

Meestal door het gesproken woord, liefst met een waarheidszegel. Maar soms regeert de leugen, alsof de leugen waarheid is. En men zich gaat verheugen, op iets wat louter maar een luchtbel is. Hoe merk je nu het onderscheid, hoe zie je het verschil? Het duister dekt de waarheid dicht.…

het leek, zei je met zoveel woorden alsof ik in het landschap opgegaan zou zijn verbaasd als je nu bent over het frisse groen je hoorde mij met zoveel woorden maar luisterde slechts naar een toekomstlied terwijl ik van dichtbij de mooiste melodie liet horen het leven bij mijn dag is niet meer dan verwachten dat na het rozen water geven…

Hoe schrijf ik mijn woorden als herinneringen zoveel mooier zijn? Hoe dicht ik mijn zinnen als gevoelens zoveel dieper gaan? Hoe vertel ik anderen nog wat er was zo tussen jou en mij? Maar lieve lief, ik vond nog wat oude woorden van vele jaren terug. Want....…

Zoveel van jou, dat ik niet had, zoveel van mij, dat jij bezat. Zoveel van mij, dat in jou verborgen lag Zoveel van jou, dat ik in mij verschijnen zag. 't Was de kroning in ons leven 't geluk ons aan elkaar gegeven. Zoals de zon die scheen doorheen de regen kwamen wij elkander tegen: 't was Gods zegen!…

jij met zoveel mij en ik voel me vrij, heel vrij…

al voelde ik de pijn met zoveel woorden die ik zei met zoveel pijn bedek ik de pijn met zoveel pijn laat ik je los omdat je niet meer van me houdt dat je nu weg bent doet me veel pijn eenzaam en alleen loop ik rond in het park daar staat een jongen waar ik even troost bij zoek al voelde ik de pijn…

woorden zoveel woorden missen de hemel bereiken de sterren niet flitsen langs in het donker strelen mij zacht ik wacht zonder woorden zo dichtbij ben jij blijf jij kom dan doe dan streel mij weer met woorden doe mij pijn je kan niet verliezen niet bij mij…

Weekend van zoveel woorden. Die eerder nog niet in mijn woordenboek stonden.…

Je zult het niet in kranten lezen, het wordt niet op het nieuws vertelt, want zoveel bomen die bloot staan ontkomen niet aan het geweld van de getijden.…

Ik wens je zoveel goeds als goed voor je is!…

Tussen zovelen genoodzaakt te leven, omrasterd door dit luidruchtig bedrijf, en horig het oorverdovend gekijf, hun listen en meest hun armzalig streven - is dit alles wat ons werd toebedacht en waarom monden zwijgen, ogen breken? Laat af, keer in de stalen winternacht tot de onaanrandbaarheid der hemelstreken.…

Er zijn zoveel religies op deze wereld. Er zijn zoveel verschillende Goden, die de aarde schiepen op welk het leven soms geleefd wordt binnen de context van een ongeloof- waardige hel. Dat ik me soms afvraag om welke reden het bij zoveel Goden toch maar slechts die ene aarde is die ik tel.…

Met rozen op de wangen, en haartjes zacht en blond. De oogjes blikken vrolijk lachend, tot kusjes geven neigt de mond… Wie voelt niet in 't hart, een trilling van genegenheid, voor dit aanminnig mensenkind. Lopend in een helder licht, alsof immerdoor de zon maar stralend schijnt. Zij strooit alleen maar liefde, als bloempjes om zich heen…

van mij geen woord over de ramp wanneer ik woorden had zouden ze tekort schieten ik denk dat zwijgen nu zoveel meer troost kan bieden dan al die loze woorden dus vraag ik slechts om een gepast zwijgen op een serene plek waar je bij stil kunt staan…

spijt om strijd gestreden om tijd verspeeld om woorden niet gezegd zoveel paden onbetreden ach, had ze alles uitgelegd…..…

Lees mijn woorden hardop opdat ze zachter klinken Zing mijn zinnen vloeiend zodat ze minder stokken Leen mijn stem desnoods omdat ik zoveel zachter praat dan schrijf Maar tot dan: lees mijn zinnen liever dan ik ze schreef, zoveel liever dan ik ben…

Zoveel twijfels zijn gevallen. En nieuwe weer op gestaan. Zoveel eerlijkheid. En zoveel passie. Zoveel woorden waarvan ik dacht nooit uit te spreken. En toch mijn mond verlaten. Nu weet ik niet hoe het verder gaat. Of wat ik ermee win. Ik ben bang voor zoveel dingen. Bang voor jou en mij. Maar ik meende wel iedere zin.…