Alle inzendingen over zwart

op de begraafplaats, Het marmer is bedolven onder bladeren, Nat,goud rood en groen, Kan nog steeds niet geloven Dat je er nooit meer zal zijn De kaars is aangestoken De raampjes van de lantaarn zijn zwart Net zo zwart als de dag dat je bent gegaan En niet meer bent terug gekomen Mijn haren zijn nu grijs Jouw handen gingen door mijn donkere…

op bezoek en toch, er is iets veranderd waardoor al het onveranderde nieuw lijkt ik vind zwart opeens mooi, leeg vind ik rustig kou zuiverend, zoeken opwindend iets is naast de wanhoop komen liggen…

En als ik, na een slechte nacht de vuilnis buiten zet Glibbert een glimp zwarte kat en stampt een leger weg.…

In haar rechterkamer wanden bekleed met bordeaux velours ‘k Zie zwart glanzend lak het klavier bespelend met gemak In haar linkerkamer mag ik slenteren langs toetsen, zwart en wit rustende, liggend en in zit in haar rechterboezem trek ik mijn knieën op wil blijven drijven en zinken sonates van Bach horen klinken in haar linkerboezem…

Langzaam daal ik af in de diepte Van mijn rusteloze en zwarte ziel. Een uitweg zoekend naar de zon Verduisterd door mijn sombere gedachten. Strak staar ik voor mij uit Onbenaderbaar voor iedereen. Liefde komt niet binnen, Liefde geven kan ik niet.…

nagels gelakt in het zwart met dat eeuwig charmante tikkeltje grijs…

met de aankomst van Sint & Piet begint het gemor over Piets kleuren Wordt Piet zwart of krijgt ie vegen? alle kleuren van de regenboog?…

In kleur of zwart wit, het is mij om het even. Mijn portret is een exponent van mijn leven. U ziet nu misschien een rimpel of stille lach Het is de fotograaf die mij, met zijn ogen zag.…

Een diplomahouder kan ook tekenen voor de zwarte pagina's in het bestaan. Laat daarom gezondheid en geluk de juiste signalen afgeven. Waarvan geen noodzaak van zwart op wit op gewaarmerkt papier behoeft te staan.…

Per raket naar een zwart gat klinkt reeds vertrouwd. Wat is de zin van ons bestaan, als wij het aardse verlaten. Als er mensen naar Mars zullen gaan, of zwarte gaten? Deze aarde heeft toch genoeg om ons te geven wat wij wensen. Laten wij een “Mars” houden naar “Café de Maan” daar is “de Ruimte” voor alle mensen.…

ik schrijf het witte blad met zwarte streepjes grijs jij zuigt gevoelig letters uit mijn pen combineert ze tot heel mooie woorden zinnen spiegelen akkoorden strofen zijn de melodie in mijn zwart-witte symfonie papier de hemel van plezier mijn hel als vol gekladderd vel vriendin in lange nachten mijn witte toeverlaat als ik moet wachten…

ik schrijf het witte blad met zwarte streepjes grijs jij zuigt gevoelig letters uit mijn pen combineert ze tot heel mooie woorden zinnen spiegelen akkoorden strofen zijn de melodie in mijn zwart-witte symfonie papier de hemel van plezier mijn hel als vol gekladderd vel vriendin in lange nachten mijn witte toeverlaat als ik moet wachten…

ik plant een zaadje in de aarde dat mijn bedoeling verstaat en het schat op waarde zonder ook maar iets te vragen levert die stille zwarte grond z’n waardevolle bijdrage hoe simpel het ook lijkt ‘t is dit zwijgend samenspel dat de wereld verrijkt het zaadje – ik – en de zwarte grond een op stil vertrouwen gebaseerd verbond met als…

om nog te leven onder mijn handen bewoog beweging in finale verstarring ik heb zwart lief in stilte zonder licht dat weer alleen was met de kleerscheuren die dit leven liet…

Denk niet aan weemoed, heimwee, liefde en dat soort zaken als je de blues speelt, maar denk aan rode strepen op een zwarte huid en vloek.…

In mijn handen staan werelddelen en oceanen gekerfd, met witte duimspijkers op die plekjes waar ze al geweest zijn en rode waar nog niet en zwarte waar nooit.…

dichter danst pennenstreken kleurt witte lucht tot regenboog lezer plukt pennenvruchten voert zwarte dag tot schaterlach…

Een vlucht Vlinders in de zwarte winternacht;- het sneeuwt stil. wintermorgenzon doet gouden nevel stijgen;- feeën in het bevroren bos.…

Het is dood Zwart als de nacht Verschrompelt ineen als een karkas van een dier Het was zo mooi Levendig als beekjes bomen en kinderen maar plotsklaps... Dood.…

een kleurrijk aquarel verbeeldt in vele tinten grijs de zwarte en de witte kanten van de ziel en laat zien hoe kwetsbaar we in wezen zijn…

als scherven liggen ze een bord vol ik schik ze het puzzelen snijdt gebroken lijnen weerspiegelen rode draden een zwarte weg…

De blik in haar ogen de warmte in haar stem de half opgedroogde babykwijltjes op haar troostschouder van zwarte wollen trui vertellen me mijn zus is moeder…

Een klein zwart paard met lange manen op zijn voorhoofd zijn ze rood met grote ogen staat hij mij te woord spitst zijn oren als het hem bekoort…

ik kwam vandaag mezelf tegen, hyperventilatie/hongerklop 1 van de 2 moet het geweest zijn, hard zwart en niet ontbeten maar ik wankelde wel, tot stervens toe…

Ondraaglijke dingen zijn in de nacht, zo zwart, als de nacht zelf. Maar altijd wordt het morgen.…

Arm of rijk Blank of zwart Het doet er niet toe. Maar toch, waarom? Waarom jij daar en ik hier. Waarom jij zo en ik anders. Het doet er niet toe. Maar toch……

breek de tijd in nieuwe uren die langer dan een lichtjaar duren in de gesloten ruimte van het zwart heelal waarin ik klinkend zingen zal…

Ondergaande zon verspreidt brede bundels licht door zwarte wolken; bomen gaan bescheiden schuil in voortglijdende schaduw.…

ik verlies nog liever dan zonder woorden de waarheid te vergeten te leven zonder mijn hart te raken als leugens onze kussen liefdeloos zwart maken…

En ook Zwarte Piet lust men stilaan niet. Maar de Drie Koningen blijven kwelen !…