op de begraafplaats
op de begraafplaats,
Het marmer is bedolven onder bladeren,
Nat,goud rood en groen,
Kan nog steeds niet geloven
Dat je er nooit meer zal zijn
De kaars is aangestoken
De raampjes van de lantaarn zijn zwart
Net zo zwart als de dag dat je bent gegaan
En niet meer bent terug gekomen
Mijn haren zijn nu grijs
Jouw handen gingen door mijn donkere haar
Je trok mij naar je toe, een kus de laatste
De jaren gingen door,
Eenzaamheid kwam er in voor,
Niet lang meer
Want straks zijn wij weer samen
Inzender: janny dacher, 14 november 2010
Geplaatst in de categorie: afscheid