onbetaalde overuren
Met loodzware aktetassen 
sluipen mijn gedachten
door de hersenkronkels.
Om met maanlicht
in de diepste krochten
een vergadering te beleggen.
Verjaagd 
door het stampend leger, 
dalen ze, 
het nerveus zenuwachtig getokkel 
van de zwarte kat negerend,
werveltrap na werveltrap
naar boezemkamer.
Gedreven door  het pompend ritme
storten ze zich, 
en masse ongestoord 
op het ontwarren van de sinusknoop.
En als ik, na een slechte nacht 
de vuilnis  buiten zet
Glibbert een glimp zwarte kat
en stampt een leger weg.
Inzender: Ingrid Zalme, 22 februari 2013
Geplaatst in de categorie: emoties

 Geef je reactie op deze inzending:
Geef je reactie op deze inzending: