Alle inzendingen over zwart gat

zag je in het licht ontwaken haar kaatsend rood het naturelle bloot gaf absorberend warm roze in je schoot maar wat zegt nou pigment over wat en vooral wie je bent alleen zon is de bron voor jouw kleurend verschijnen zonder licht zal het leven en jij in een zwart gat verdwijnen…

zwarte gat Zelfs het niets gaat op de loop Ik heb mijn les nu wel gehad!…

daar waar stilte spanning trekt ontbloot leegte in tijdloze traagheid zijn verschijnen hun eenparig bewegen schokt de werkelijkheid door het loslaten van de leefbare basis in kantelmomenten verliest bestaan zijn pijlers en worden perspectieven van hun toekomst ontdaan wie stopt dit apocalyptisch zwarte gat dat in de schepping…

ik ken je lach hooghartig uit een adembenemend zwart gat waar warmte en liefde verdwenen zijn gesloten lichaamsfront de strakke mond afwijzend in geluid het schrille geen tegenspraak willen punt uit heb je gesmeekt om clementie je keek niet eens vol onbegrip soleer jij je macht terwijl ik stik…

Waar aarde niet is geschapen of zee niet gegoten is zelfs lucht tot niets geworden licht in duister is verdwenen nacht zich te sluimer heeft gelegd verdwijnt ook kosmos in zwart gat is materie nergens te vinden kan energie nooit bestaan zou ook maar een kern van leven in chaos van “Big Bang” vergaan.…

in het voetspoor van gisteren kwam ik het tegen, radeloos ontdaan met kille stappen verder gaan lijkt goed geraapte moed versiert mijn hart het klopt in alle staten buiten, boven straten hangt de dikke mist van een gewist verleden moegestreden ligt het nu in al mijn zwarte gaten…

De aarde De lucht De zee Een zucht Het leven De dood Huidskleur Of rood De dagen De morgen De nacht Geen zorgen De liefde De pijn Overkomen Het zijn De drank De drugs De waarheid Het gerucht Het werken Het geld Je gezondheid De helft Donkere materie De zee Zwarte gaten Ga je mee?…

Zwarte gaten vormden wormholen naar parallelle universa elders. De mens, denkend nietig klompje sterrenstof in de goldilockzone, tracht het te bevatten. Maar de kringloop der seizoenen is niet te verklaren aan een eendagsvlieg, noch de weidsheid der wereldzeeën aan een kikker in een put.…

Een gapend zwart gat, een schaduw, het licht zelf zie je niet. Gewond is de stad die je achter je liet.…

Stinkende rotzooi Verrot tot op het bot Vies in je handen Gezwel in je hoofd Dreigend zwart gat Het begin.. maar ook het einde Het einde zeer nabij Zonder enig besef gebruiken misbruiken van munten en biljetten van aandelen en opties De mens van nu als keerpunt De mens van nu alleen nog maar te redden Zónder geld…

de wolkjes zijn mak schapen langs het blauw in kuddes zonder herder ze grazen licht lossen langzaam op in zomers zonnewind maar als wit stokt en zwart gaat bokken in thermiek dan pakt de kudde samen ontrolt groengrijs en onweert tot de luchten zijn geschoond en de herder verder zomer droomt…

Een verzameling zwarte gaten, zonder sterren bent u niets. Ik zou uw duisternis niet verdragen. Bij gebrek aan beter smeek ik de verlichte hemel.…

Wanneer een vallende ster een brandende meteoor ontmoet versmelten magma en straling in onnavolgbare stromingen Bloeiende erupties ontstaan geven boeketten rood en oranje licht Laten zij het heelal nog een keer knallen zonder zwarte gaten te veroorzaken De gesmede komeet reist verder geen grenzen en ongeremd…

ik doodde de tijd speelde met zon maan en sterren dag en nacht om de eeuwigheid wij pokerden met lichtsnelheid het heelal werd de inzet god onze scheids wij hebben de bank laten springen zwarte gaten gaven oerknal en schepping weer prijs wij wonnen het aards paradijs…

Waar nu de nachten verlicht door sterrenregen vanuit een zwart gat in een rode horizon rozenbladeren geuren. Naast walmend wierook opent het als een boeket op een gespreid bed als op de rode loper richting het theaterdoek.…

Ja waar moet ik nu weer heen de moed weer in de schoenen gezakt de wereld heeft me weer eens hard aangepakt waar moet men zoeken voor wat liefde op de lippen toch weer op de rotsen uiteengespat ben ik het al zat nee mensen zo gaat dat zweven in het zwarte gat geen traan gelaten kan ook niet haten alleen maar denken aan de momenten van…

Het zwarte gat van de verhuisdoos; allerlei spullen kwijt. Spullen in de kast gezet. Dan die nieuwe vriezer. Die heimwee niet bevriezen kan. Hengel hier neergehangen, maar de oude stek nog niet vergeten. De oude stek. Ingepakt.…

de zoektocht naar een vader is een lange weg die langs ravijnen scheert de reis is een mengsel van wervelende verlangens en onvervulde vragen de dooltocht door een landschap van zwarte gaten waarin tijd en ruimte verzwelgen het is de queeste naar een brug die verbindt met de afwezige het gemiste hoe vindt men een…

Licht lichter en lichter Dicht dichter en dichter het luwen traag en trager nog een paar laatste seconden die eeuwigheid worden de hersenen de uitval elektronen die in de kern vallen de waarnemingshorizon eeuwig vallend het massief zwart gat de genade die pijnloze dood wordt raakt nog aan de neuronen het laatste contact met de verzuchtingen…

heb mijn vleugels uitgestoken op exotische muziek ben ik naar verre oorden getogen zonnewind heeft mij met warmte omgeven langs nieuwe sterren gedreven kwam in het omslagpunt terecht waar zwarte gaten lonkten maar de terugweg was in gaan beklonken zal een zachte landing maken om weer op aardse klei in mijn nu gifvrij lijf te gaan…

met de maan linksachter door de avond heen geen zwarte gaten slecht de zachtbeschenen weg langs bermen knielend gras ik was daar ook en zag de glans van kleine vonken, op een waterrijke sleur vol donkere hiaten die sloot wist enkel wat daar voortbewoog om in mezelf te praten koos ik slechts een taal die er, in diens eenvoud niet…

Ze heeft geen blinde vlek geen zwart gat voor d'r ogen ze ziet het zoals je het moet zien "dat gaan we niet handhaven" dat past niet bij Amsterdam, on-Amsterdams en tussen haakjes wij zijn de Republiek Femke HalseMA is meer dan burgemeester Femke is de stadspresidente van Amsterdam zij laat zich niet leiden door angst van zovelen…

zwaar weegt alle gram allengs in mij afgestort zo drukkend dat dit zijn vol zwarte gaten schiet en al het licht verdwijnt mij rest laatste kracht dankzij voorbije zonnen ik zag ze moedig ondergaan in eigen dagen opgeslokt door hun diepste nacht nog verwerk ik loden grein maar schijn nu eindelijk lang verhoopte supernova trek…

Ieder huilend woord liet tranend sporen na totdat haar ogen ‘t tenslotte lieten afweten Haar droge ogen traanden louter nog bijna; ze waren het uiten door de tranen vergeten Ieder eenzaam woord gleed in het verlaten hij landde in de zwarte gaten van de tijden Bij de vele duizenden donkerzwarte gaten; die enkel nog dachten aan pijn wegsnijden…

Zacht sluipt hij nader weet dat hij niet welkom is, maar vindt een warme plek waar hij ongestoord grimlachend kan vreten al langere tijd broedt hij tussen verschillende cellen op een meedogenloze aanval wetend dat hij, volgevreten, een zwart gat achterlaat het kwaad zal dan toch de winnaar zijn van dit ongelijke spel waar de knikkers…

dichter van zwarte gaten leemtes in hiaten vulling van speeksel en cement metselaar van torenhoge muren om zich heen vormt een burcht voor het leven omgeven door oceanen van bloed nimmer gevloeid zweet dat nooit uitbreekt tranen niet gelaten dichter laat de spelonken van de ziel ongemoeid wanneer het voegsel van het…

ik kijk naar je voel ontoereikendheid in aards communiceren zie planeten en verre melkwegen op hun zonnewindenwaai jij in je laatste zwaai van vurig licht tot het zwarte gat je dicht in enkel energie ik kan niet zijn waar jij nu bent voor mij ongekend wentelen kosmisch uit elkaar ieder in zijn eigen draai op zoek naar…

schimmelgeurend zucht de weg een lange gang rond oude buitenwacht de nacht verduurt de maan niet meer als het raam geen uitzicht biedt geniet zijn zwarte gat van alle boze dingen kenteringen in een plas brand een kaars tussen de was schroei diens oude luister weg en zwaarte zal van daar verdwijnen als ik witte bloemen leg…

En een groot zwart gat. Dat ooit mijn hart was geweest. Een verwarring in mijn hoofd. En steken in mijn gevoel. Een brand die niemand dooft. En de warmte nu zo koel. Alhoewel ik je nu laat gaan. Staat mijn hart nog in vuur en vlam. Het effect gaat niet bij me vandaan. Als het effect van een gebroken dam.…

Iedere avond keer op keer Huil ik me in slaap De volgende ochtend Is mijn kussen doorweekt Dan denk ik: ‘Alweer’ Iedere avond keer op keer Zak ik weer verder in het zwarte gat Mijn hoop om er uit te komen Is allang vervlogen Er komt bijna bloed uit mijn ogen Iedere avond keer op keer Lig ik op bed Dan denk ik: ’Wat heeft het nog…