Alle inzendingen over zwoel

in de eenzaamheid van een zwoele zweterige zomernacht zoemen doorheen flarden sluimerslaap bloeddorstige muggen en verlangen naar jou alleen dat laatste blijft onbevredigd.…

In het zware zwoele duister doet de zwarte nacht zijn intrede. Hij gaat gepaard met 'n warm gefluister hunkerend naar 'n ontmoeting,naar wat vrede. En in het duister dat wordt beantwoord door de lichte adem in serene sfeer. Is het zuiver verankerd in de hunkering naar meer.…

kringlingse rei dichterboom tot boom fluisterruisspraak houtlenig vertasten kruinig bladerballet schaduwkwijt mislicht donkerdampe kleefdruppels harstaai bezeten wolkenzon zwoel…

Omarmd in zwoele zomernacht lagen wij loom in de koelte van een appelboom tot plots bliksemschichten de hemel deden oplichten en onze droom werd vastgelegd in een flits van hartstocht.…

Zwoele warmte hing als een gordijn in ‘t ravenzwart duister rondom ons Liefde vloeide royaal uit ons fontein door ons opgezogen gelijk een spons Verlangend in mijn armen gegleden al in het begin van die zwoele nacht Haar pyjama?…

Zwoele nachten stille krachten zachte warme huiden mysterieuze geluiden intens gevoel wat is het doel later, diep in de nacht het slotakkoord in al z'n kracht…

kom schaduwdans je zwoele woorden in warme zinnenlust ik zal zwijgen tot de laatste pas zuchten als je verdwijnt uit het gedimde licht en je daarna zoeken in de verdovende geur van de stille lentemaan…

wachten voor de nacht door een zwoele duisternis neen, geen middernachtmis straalt zoveel macht ben je werkelijk zo zwart hier nog wat licht weet dat ik zwicht waar zit jouw donker hart…

deze zwoele zomerdag houdt mijn gevoelens stil tot de wind met vederlicht gespeel bloemblaadjes zo bevallig laat zweven dat ik het passionele welke geurt naar houden van diep in mezelf terugvind…

nog laat vliegt zij in het lonkend licht en belandt na wat rondjes duizelig op de vensterbank ik draag haar met zachte hand naar buiten waar vlinderlief haar weg hervindt weer fladderend in het zwoele duister…

Wij starten een band verbinden onze harten en verstand Zo zwoel jouw zoen elke zoen zo vol gevoel Er brandt een vraag ik vraag jouw hand vandaag…

op mijn dekbed bloeien prachtige oranje bloemen mijn blauwe negligeetje past daarbij wonderwel buiten is het bitterkoud binnen word ik verwarmd ik droom en ruik de geur van een zwoele zomeravond…

leg je zwoele nachtkleed om me heen we zullen zweven, dansen tot de dageraad als de eerste woestijnbloemen onze liefde verbeelden…

Voel en adem bron van rust Bevangen in de kus der lust Streel en huiver kippenvel Opzwepend zwoel liefdesspel Rode lippen warm gezwollen Erotische vlees van die volle…

Melancholiek klinkt de muziek het geluid is zachtjes en zwoel je geniet zittend op je stoel de woorden ze raken je diep emoties en verdriet spontaan komt er een traan en laat ik mijn gevoelens gaan.…

O wat is het zwoel vandaag dansen de vingers gracieus en traag haar lichaam naar omlaag lippenrood fluweel gordijn laat zwieren zwiere zwier zwie zw z zwiezwiezwwzwwwwahaha…

Zag ik mijn moeder in de zwoele zomernacht gekleed in roes van zwarte tulpen met in haar hart mijn zelfportret van hardwerkende handen en boog zij zich tot de kolkende rivier om het haar te wassen in het bloed van de wereld door de adem van mijn heimwee.…

jou man, begrijpende mercedes zwoele beat, maar ik giraffe trots baby, ben zo eenzaam dansen G-sus Tokyo rock ------------------------------------- © R.J. de Bree 2004…

dit moment schilderen in mijn hoofd Je mannelijke geur laat zich kleven aan het innig samensmelten van onze lichamen In deze stille ochtend rook ik een sigaret Laat mij deze nacht smaken als een goed glas Je lichaam slaapt dicht tegen mij aan als een warme, zwoele zomernacht……

Even, heel even Vreemd leven Mochten ze ruiken Aan de zoet en zwoele bruidsruiker Voordat de bruidsbloem in een boeket Weggesmeten en aan de kant werd gezet Verlepte de jasmijn Die wondermooie vrouw zong heel fijn Diep in mij De sterke zwoele jasmijn verwelkte door verdriet En verbloemde haar alleenzijn door haar lied Met een wondermooie…

de avond valt, de schemer streelt zacht ze brengt me 'n zwoele nacht mijn zomertuin en ik....…

Voorbij nacht van zwoele omgang zacht hijgt in ons nog hartstocht na van ritme dat wij vonden in gekuste liefde dat door zinderende ochtend blijvend nieuwe dag ingaat voor komende nachten en dagen.…

Midzomernacht, de zwoelste nacht: geliefden liggen, ontkleed in maneschijn en rozengeur; ze dansen een minnedans, de levensdans Lichamen verlangen, naken, raken; monden zoenen, kussen halzen, oren; fluisteren ondeugend lieve stoute woordjes Handen kroelen, strelen, voelen; tongen likken plagend, tintelend verstijven tepels, zinderend kippenvel…

Zwoele zachte wind aan de rand van stilte een mystiek geluid.…

Met zinderende zonnestralen een blauwe lucht een strelende wind op het strand een zilte zee die eindigt in een zwoele avond met gouden glans in een koele serene nacht en er weer een zinderende zomerdag op ons wacht…

Stoeiend in het voorspel, belandt hij onder haar adembenemende weelde Ze laat hem weerloos spartelen, kietelt zijn lichaam en lid in haar volledige macht, waarna zij -met zwoele stem- vraagt: "Wat bedoelen ze nou met het zwakkere geslacht?"…

Dansend op de zachte wind na een zwoele zomerregen. Genietend zat ik te kijken met de handen in mijn schoot. Vol van stille verwondering door dit hele kleine wonder.…

Jij geurt mijn leven zwoel zoet, fluweel fris zonder jou een zwaar gemis.…

Zwoel kloppend bloed, een zweem van verlangen Het hart dat overslaat, mijn papillen Proeven geluk Ik sluit mijn ogen Een woest licht danst, een zweep van welbehagen Een glimlach krult op Ik ben verliefd Op het leven…

Brooklyn Bridge in deze zwoele nacht laat mij los als ik spring in de diepte m’n vleugels spreid en zweef over East River Losing My Religion For the one I love…