Alle inzendingen

Een dag niet gelachen Is een dag niet geleefd Een dag niet gelachen Is een dag niets beleefd Geniet van het leven Het duurt maar even Het klinkt apart Maar het komt uit het hart Een dag niet gelachen Is een dag niet bestaan U weet precies wat ik bedoel Laat de rest dan maar gaan…

Een hele goede middag Megan, tja, wie was zij nou, die oma wereldreizigster, als jij zij was gezien, men kende haar als Fransje met de fraaie lach zij liet zich nimmer onbetuigd vredestichter met kwinkslag kende ook haar vroeger leed kwam op voor haar medemens die op haar hulp kon rekenen als Insulindekind trok zij survivor van…

Perfectie is voor wie z'n feed bijhoudt, Of legen, ach, wie heeft daarvoor de tijd? Dat scrollen maakt de wereld leeg en koud, Een eindeloos gevecht, een dagelijkse strijd. Geef mij maar liever dit gejaagde nu, Een gevelwand die spiegelt in 't gezicht, De flarden lucht erboven: déjà vu, Gevangen in dat vlak van glas en licht. De stad vibreert…

Ze zijn daar goed in, in mijn familie Krediet oude koeien uit de sloot halen, verhalen vooral dooie koeien uit dooie sloten en niet alleen over personen: familie etc maar ook goederen, spullen, ditjes en datjes zoals het horloge uit de erfenis van mijn vader ja, ja, ik was het lievelingetje van hem stond als enige vermeld in zijn testament…

Hallo duisternis zeg je teder en het licht gaat uit je ligt slechts naast me in verbeelding, ben je naakt, vraag ik terwijl mijn fantasie op hol slaat ook al bedriegen dromen vaak je hebt toch echt geen slipje aan en alle schaamte is verdwenen welkom zegt de duisternis in alle naaktheid van de ziel ik kom vannacht in het donker…

Ik krijg wel eens post waar geen bedoeling bij zit: een wisselpakje.…

drieënveertig prachtige lentes jong ben jij een vrouw vol energie en kracht met een motor als brullend vehikel ben je ook wereldreiziger in hart en ziel dit heerlijke avontuur met jou delend is jouw knuffelbeer altijd dicht bij jou werd zelfs met husky’s voor een slee onlangs nog het mooie Lapland verkend als een moeder zorgzaam en betrokken…

we zagen in elkaars ogen de kleuren weerkaatsen van bloemen die bloeiden waarvan het blad groen en nog ongerept bijna de lente voorbij was op weg naar het mooiste van zomer jij danste om en voorbij pirouettes op rij bedwelmd door lijnen narcissen hun kleur en geur mogen wij ook dit jaar net als voorafgaande jaren echt niet missen…

Wie had dit gedacht? We keken er ooit naar op Een rijk en machtig land waar iedereen heen wou Nu pronken ze met oorlogsmisdaden Schudden de handen van dictators Sturen ze onschuldige mensen weg zonder genade De muren rijzen, de wereld breekt Je ziet toch ook wel dat hij in leugens spreekt De aarde vergaat, de ijskappen smelten, hij…

Zeg Femke, Mona, Fleur en Marjolein, wat hebben jullie voor elkaar gekregen? Ik wijs hier elke maandag weer de wegen, hoe moeilijk kan regeren dan nog zijn? Maak Nederland niet tot failliete boedel, ik schrijf mijn poëzie niet voor jandoedel!…

Gans de Dag is klare kracht, late lente - zware vracht groen de bomen dragen - klaar de blauwe lucht op 't sterk daken-rood, geducht bolwerk, blaak'rend in de Dage! Weke jeugd van tastend stréven fijner twijgen, blader-beven trillend op de teed're lucht, is vol-groeid tot sterke jeugd-kracht, die Verlangens volste vreugd bracht…

Met een blik van stilstaand water zit grootmoeder tussen haar nageslacht en is zo oud als zij altijd was Een afbeelding van pais en vree van lachende fantomen maar keer de foto om en zie de misverstanden al geloofden we hardnekkig in familiebanden met grootmoeder als aanbeden as Hoe zou het zijn verlopen had de steen ons niet uiteengespat…

Even tot hier BNN-VARA zo sterk, zo goed, zo to the point zo verfrissend, zo vernieuwend ik geef ze een 10 en zij gaven Glennes Grace weer een kans een kans om de sterren van de hemel te zingen Glennes Grace een Jumbo van een stem…

op deze middag in dit dal verbreekt de grauwe hemel het licht van de ijskoude zon voorbij de uiteengedreven wolken onder de opgeschrikte hemel heft een moeder haar handen naar de lucht de storm in haar borst het samentrekken van het hart het trage huilen met open mond het uitdoven van het schreeuwen in vergeefse echo's van de naam…

in kleuren en klanken leeft hij voort de man van penseel en akkoord zijn handen vol verf, zijn ziel vol muziek een uniek kunstenaar, raadslid en hart hij schilderde dromen op muren van steen bracht licht in straten, bracht schoonheid strijd tegen graffiti werd ruimte voor kunst dat jong talent vrij en bewust ademen liet met trillende snaren…

Ik zag mensen haten in plaats van praten, oh het was een wonder, het was een wonder boven wonder dat ze het haten niet laten konden, hi hi hi, ha ha ha, ik stond er bij en keek er naar; Ik zag landen elkaar platbranden, oh het was een wonder, het was een wonder boven wonder dat die landen branden konden, hi hi hi, ha ha ha, ik stond er…

Pas als mijn voeten pijn doen mijn handen willen grijpen er een ijzige wind staat koude golven over mijn lichaam de zon op mijn voorhoofd brandt en ik doorweekt ben van de regen pas dan zal ik jouw in de ogen kunnen zien we zullen wandelen in dezelfde ruimte dezelfde hoogte breedte diepte Het sneeuwt als er sneeuw valt het regent…

Aan de Oude IJssel in de Graafschap van de Achterhoek ligt op het oude ommeland van Doetinchem Terborg Gelegen in de heerlijkheid kreeg Toeborch - want zo heette dat ten tijde van schout en schepen - de rechten van de stad der hoge heren zelf, van Wisch op de naamdag van Sint-Joris, sedertdien de schutspatroon voor poorters, in de…

Klaarlichte dag Zon- licht aanbrak Brokken brood Zon- dagen vullen Wensen vervullen Klaarblijkelijk zomers aanvoelen De lente lage struiken bloeien Hoge bomen in vergroening jaarlijks herbeginnen Mekaar terugvinden Zondag vandaag Herinneren een verleden zowel Kerst of Pasen beleven Jarig zijn alle dagen geen uitzondering Jarig…

Laten we zingen over het leven, ons leed -- en toosten als troost.…

in tal van variaties zij die haar tijdens een sferisch contact mochten ontmoeten spraken van een warm en weldadige inzichtgevende zelfontmoeting in de structuur van het universum en aarde niet aan de hand genomen maar zelf ontdekkend door de ziel en essentie te raken en vooral te ervaren zonder de aardse fysieke beperkingen natuurlijk…

Men dreigt het Dolfinarium met straf Omdat ze van hun zeezoogdieren vragen Zich alsmaar onnatuurlijk te gedragen Nu leert men ze dus vast die kunstjes af Ach, laten wij ook stiekem blijven wensen Dat dit ooit mogelijk zal zijn bij mensen…

zie daar het roodborstje zo schuchter en solitair de meeuw het straatdiefje een duif een brutale schooier scharrelaar de ekster een krijsende rotzooi schopper en dan de mussen (waar zijn ze gebleven) en de koolmezen die zorgen voor een gezellig leven een merel zingt z’n lied en de leeuwerik beklimt de hemel en wij wij herkennen en…

Daar zijn de dagelijkse namen weer van de stations op vastgestelde tijden, men leest ze en voelt dan vaag het oude zeer dat men zich uit die sleur eens wou bevrijden. Men kan als willekeurig reizend heer aan krant en sigaret zijn aandacht wijden en zich verblijden dat men meer en meer in 't rechte spoor en op de rails blijft rijden. Men…

Schoon, maar los en ongestadig Is het lieve Lenteweder. Gistren lachten al de bloempjes, Al de kruidjes op de velden. Zachtjes blies het westenwindje Zijne adem door het lover. Lieflijk vloeide 't zilv'ren beekje Langs, met lis bekroonde, zomen. Alles lachte en alles…

Het moment is daar. Na zestien maanden wachten Tijd voor het vonnis. Hoeveel maanden worden hem ontnomen? Geen. Schuldig. Maar geen straf. Niet zwart, niet wit. Grijs. Zijn talent, zijn inzet, waren blijkbaar genoeg om achter tralies vandaan te blijven. Is dit recht? Is dit wat wij rechtvaardigheid noemen? Alleen een kleine…

Het oude nobele geslacht Von Wisch toe Borch had weinig op met al dat naoberschapvertier men hield zich staand op eigen poten zorgt aan stam voor eigen loten De bronzen galm van joris' klokken denderde de oprijlaan en het gazon op om de hoek doch 't was geen steen die aanstoot bood hun oren functioneerden goed geen hunner leed aan zenuwnood…

Toch vreemd hoe pestvogels ons hier neerhalen en spotvogels soms ons humeur verpesten met manisch-depressieve dorst naar kwetsen zij horen niet de roep der wielewalen Zij kennen niet zichzelf, laat staan de waarde van de natuur, natura docet, toch zij leert ons van recycling - zonder blog Noch kennen zij het leven op de maan al heeft…

Op heterdaad betrapt, niet zo onschuldig, maar door de hoge heren aangeklaagd, gebracht bij Hem die enkel heel geduldig barmhartigheid steeds van ons allen vraagt... Wie werpt de eerste steen, wie velt een oordeel? Wie is zo zondeloos dat hij dit mag? De Heer schrijft in het zand: wie zoekt hier voordeel? Wie is veel beter dan wat hij daar…

als jarige vent sta je daar dan een krachtig mens vol levenslust naast de rots en trots in jouw branding die jij jouw liefste lief noemen mag met haar reis je de reis van het leven als minnende man en liefdevolle vader avontuur, dat zit jouw in het bloed is het niet als ondernemer ondernemend dan wel een verkenner van de wereld die nu ook…