Alle inzendingen

nooit wenste ik deze lucht te verlaten een zilte zucht jouw zoute haren weer en wind zullen niet bedaren maar voor ik wereldwaarts ga laat ons nog één keer de beloftes waardevolle betuigingen en verklaringen herhalen want ogenschijnlijk onaangedaan besef ik toch de kracht van aantrekking en de macht ik om wie hij lacht zacht waren…

Ik hoef niets te zijn om gewoon hier te mogen in dit blauw te zijn Soms lijkt het alsof ik het leven voel vóór het gebeurt, de sfeer van een kamer, de toon, ruimte tussen woorden. En toch verlang ik naar eenvoud, stilte zonder vragen. Ik hoef geen antwoorden, alleen momenten waarop ik niet hoef te schuilen voor mezelf. Waar het gezoem…

Hij heeft de hoge tol betaald Om rust te vinden: Zijn jonge leven! O dood, wat draait ge uw zware boom Gewillig open Voor die wanhopig zijn. Hij liep het grote donker in, Zó zeker, Of hij de hel verlichte ramen zag Van vaders woning. Wat achter was Kon hij niet overmeestren. Daarom ging hij ’t staketsel door Als een die vrezen Voorgoed…

Ik ben de minnaar die je 's nachts aan banden legt zeker mijn wellust, mijn ogen blauwe vlammen begin ik warm te draaien, stoomt mijn paardenkracht stormt het bloed door je gespannen ledematen. Ik ben de dromer die jou tot muze verheft zeeën wijken voor ons, lagunes drogen op door ons vergissen rivieren zich in hun stroom de regen beheersen…

Zaterdagavond
 Start van de service 
 Geluid van ijs 

 Een lach voor de gast 
 De nood aan tijd
 Spant de sfeer

 Tot na de opname Van de dessert
s Een knipoog 
en Weer grapjes 


 De laatste tafel Luidruchtiger opstapt
 Dan toen ze plaats nam 

 Daarna is deze plek
 Terug de onze 
Een voorrecht 

Tafel 9 
Brabander…

Zo vlak na elf uur 's avonds hoor ik pas dat mijn oor ergens welkom wordt geheten waar of ik ben, of ik iets heb gegeten en of ik al halfnaakt aan 't luisteren was of ik bij haar op kussens heb gezeten achter de ramen van de tropenkas waar mister x z'n smartphone was vergeten dood als een pier en werkloos achter glas…

Amechtig buig ik plechtig voor een eruptio mentis, een slang van brandend lavavuur en asregen van Thira waar Eva's eeuwenoude waarheid in pathos en langs passiewegen van al haar voorgangsters de moed en ontmoedigde volgelingen in klare rode wijn hier ten tonele wordt gevoerd op podia waar militia en ecclesia patriarchalia…

zacht warm en roze is de huid van je gezicht die zich voegt naar de vingers van mijn hand altijd al een vruchtbaar deel van de speciale verzorging van de vrouw het zijn de lessen die zij erven van hun moeders tekenen met licht en schaduw aanzetten met kleur en verfijnen in contrast dus zoeken naar karakter dat in schoonheid…

We hebben het druk en missen jou extra door -- jou niet te missen.…

We hadden elkander een tijd niet gezien vrienden van oorsprong de 2e generatie nu in de 4e het jaar 2025 van deze mannen de jongste in z'n 60ste levensjaar en de oudste op weg naar de 80 mijn verjaardag moest nog gevierd worden die van mijn ingaande 74ste levensjaar, 12-2 maar aanslagen op het lichaam hadden huisgehouden in onze vriendengroep…

Past U het reeds toe? Het is de norm geworden Alles transparant!…

als Aphrodite reisde door de Klassieke tijd in de strijdwagen fier met de regenboogvlag lachend gedragen door de zussenverenigingen wilde haar vader, Zeus, daar niks meer van weten de Archaïsche periode was voorgoed voorbij en vergeten ook toen waren ‘t de typische oude mannen die niet inzagen dat zij niks te zeggen hadden over pijlen die…

Het had niet heel veel langer moeten duren, Want ik werd stapelgek van buurmans haan. Jan Slagter schoot ik maar een keertje aan Met het verzoek John Reid eens langs te sturen. “Wij zijn gestopt”, heeft Jan eruit geperst, Dit jaar twee halve haantjes met de Kerst….…

Kon ik roerloos wegglijden uit de nacht; mijn dag begint zo waanzinnig fel. Al die ik vergeefs heb liefgehad, al wat mijn hart doet overlopen, door wat was, is de weemoed, omdat alles verloren gaat; huiveren heeft geen baat. Kon ik slechts de herinnering verlangen zonder blijmoedig begin, zonder stilte in de nachten, zonder begeerte. Ook…

Daar loopt hij dus buiten, een vliegje zit op zijn tong en hij spuugt het uit, kijkt of het leeft, laat het drogen op zich, hij raakt met zijn stok al de gele bladeren van de moerbeiboom een voor een aan, ze vallen voor zijn voeten. En de kraai verlaat hem niet. Je wilt hem, hij is nooit meer die daar loopt, je hebt hem juist nog gezien maar…

de tongen tongen en spreken in tongen zwijgen de spinsels diepgaand en geregeld opstaan gestaag wandelen en dan gelach en geschok en tranen en weten en schudden en dans de dansen dansen meesterlijk innig en intiem mijn band en straalt uit mijn ogen zoals mijn handen de lucht strelen stop mijn hart spreekt nu in tongen mijn hart…

‘Wanneer ik in Uw ogen staar, Geliefde, Dan wordt mij het Mysterie klaar Der Liefde.’ -------------------------------- fragment uit: Pan (1912)…

In een wereld die krom staat tot omvallen toe blijf ik toch altijd geneigd om opnieuw te beginnen te mogen beginnen dus dan fantaseer ik "in den beginne in den beginne was er niets de plek was woest en ledig maar er was water!" en water heb je nodig 70% van je lichaam bestaat eruit en dat lichaam moet je blijven aanvullen 70%…

Kinderharten begrijpen niet Ze volgen Vertrouwen, op ‘volwassenen’ Zij die ze beschermen, liefhebben Zelfs als dat niet zo is Kinderharten weten niet waarom, waarvoor, waardoor Onbevangen, vol leven Zelfs als dat niet mogelijk is Mee, mee in zinloosheid Niet hun gedachten mee, ongewild, vol angst Kinderharten zijn engelen veel…

Rozegeur , maneschijn opwekkingen snijden doornen krassen op zielsverwanten afscheid nemen doet zo'n pijn. Lentebloesems blijven geuren de zwaluw is alweer in 't land tijd blijft even verdwijnen al in het heelal blauw is 't water de lucht 't leven op de vlucht treurnis werkt verzwaren de takken de last verdriet te dragen…

Het gras is van goud : dat Hij heeft verbouwd met het bijvoeglijk naamwoord. Schep nog eens op, snob. Kauw al je cultuuruitjes tot literatuur!…

Hart klopt zacht, stilte spreekt, in jouw ogen, vind ik mezelf weer. Zonder woorden, voel ik het licht, een fluistering, die nooit zwicht.…

bij één ster ben ik al dik tevreden dan heeft iemand waarschijnlijk de moeite genomen om ’t gedicht te lezen of tenminste die ster te geven bij nóg één ster kan mijn dag niet meer stuk wat ’n geluk dat ’n tweede lezer ook één ster heeft gegeven en heel misschien (ook) ’t gedicht heeft gelezen maar als ik dan twee sterren krijg dan word…

Is er nog wel plaats voor wat weer te voorschijn komt -- nadat het kwijt was?…

Zit op het terras met vele mensen om me heen, hoor de drukke stemmen maar herken er geen één. Mijn ogen proberen smekend ergens een houvast te vinden, maar ze blijven slechts alle kanten opspringen. Gedachten gaan vervolgens hun eigen gang, laten beelden zien waar ik zo naar terug verlang. Ik kijk in een innerlijke spiegel, ik kijk door een…

Wind raakt mijn wangen niet om te breken, alleen om mij weer te zijn De wind raast door de bomen als een stem in mijn borst, niet luid, maar diep — de aarde ademt door mijn huid. Soms vrees ik zijn kracht, maar vaker laat ik me meevoeren, want in zijn eigen taal hoor ik iets stiller dan woorden. De zee trekt en duwt als een kind dat te…

wij waren te hebberig in het verdienmodel kregen te weinig kwaliteit en werden bedrogen en belogen op grote schaal zelfs in de farmacie die winst op nummer een zette en de testen in het werkzaam zijn en de kosten baten verhouding waren verre van correct evenals de juiste zorg en medicatie voor de steeds grotere groepen ouderen…

’t is ’n feit dat ik in ieder geval ’n beetje van de rivier van vergetelheid gedronken heb aan de bar van Thanatos wel te verstaan de vraag is of ’t zin heeft gehad om zonder ziel of belastende voorkennis ook dat Mnemosyne-doctrine-shotje in één keer achterover te slaan ‘t was blijkbaar niet de bedoeling las ik pas later over dat dodewater…

Nóg twee centrales in het Zeeuwse land? Zij het nu mét, of zonder grote toren, Het zal de meeste Zeeuwen niet bekoren, Toch heeft het ook een positieve kant: ’t Is evident dat Zeeland dan gewis, Veruit de stralendste provincie is.…

Door tromdonder bliksmen cymbelslagen. Zij, naakt omwaad door een roodzijden lap, Golft onder de storm van doffe toonvlagen. Armen en benen houdt zij slap. ’t Hoofdje op de halsstengel zwevend, De knieën wijd, dan weer dicht bij elkaar; De kleine borsten zijn een bevend, De smalle voetjes een dansend paar. Zij wervelt sneller, het rode gewaad…