inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.758):

Aanblik

Het oog ziet soms te veel: een mond
loopt weg, een hand raakt niet gevuld.
Zo breed de angst die opspringt
in het lijf, dat wat doet en weg-

haalt. Men schiet nabij, draagt
woorden toe als om te stelpen de vloed
die kronkelt in het stille hoofd.

Horen dat er wolken zoemen, een zucht
omhoog klimt, het raam nog open
want zomerdag - weten hoe
de huid weer plots zo glad.

-----------------------------
uit: 'Alles gaande', 2001.

Schrijver: Frans Budé
Inzender: hm, 6 februari 2019


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 10.721

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)