Alle inzendingen, jaar 2017, week 27

Ooit gedacht een Indische oma te hebben gehad. Aan de overkant van de straat; Fries bij name. Een lieve grijze oude vrouw; altijd wenkend door haar ramen. Wanneer ik bij haar binnen mocht, op de thee bij haar privé, leek het of je in Indonesië was. De geur van scherpe specerijen werkte daaraan mee. Veelal wat goed leek te zijn ging…

Vertel mij niet waar jaren zijn gebleven Vertel mij niet hoeveel het zijn Allen passeerden ze in mijn leven Ze kwamen lopend en gingen met de trein Ik hoef niet onthouden wat ze brachten Niet dagelijks leven met hun pijn Sommigen waren als duistere nachten Anderen waren volop zonneschijn Onthoud de dagen dat we lachten Dansend door het…

ver van huis voetje voor voetje waar een zee van bergen heerst die het veld niet ruimen zal waar je niet ontsnapt aan ongebaande paden waar geen keus is dan te sterven of te overleven voetje voor voetje ver van huis…

zeventien jaar grote kleine vriend die ons begrijpen kon zoals wij jou begrepen deelden wij lief en leed op jouw korte pootjes deftig driftig stappend met je natte neus in de wind was puur jouw vriendschap zacht schattig en bekoorlijk jou medeleven en geduld blaffend of zwijgend in jouw mandje naast ons of knuffelend op schoot…

Doe het rustig aan kijk naar de opkomende maan. Zij werpt haar licht op uw bezweet gezicht. Ondertussen geeft de zon haar avondrood, omdat zij overdag, overdadig warmte bood. Zij daalt af, tot wij de dag kunnen uitwuiven, om ’s anderendaags weer de dauw van een nieuwe dag te mogen opsnuiven.…

ik zie mijn kind dat met grootse gebaren door onze vingers glijdt jaar na jaar gedijt in warm omsloten tijd hij draagt de zomer in zijn ogen gebogen over zijn prentenboek vol zelfgemaakte beelden met op de achtergrond de zee graaft hij een geul vol idealen en laat het zilte nat zijn gang bepalen, tot ter kimme in een gouden zon zijn…

gisteren ik laat haar liggen bij de twijfel vandaag bepaalt de dynamiek mijn gang schoon als het vrijgevig daglicht zich vertoont zoek ik de bron dat wat het leven tot waarde kroont…

Zeg, maak eens plaats hier op de bank, dit willen wij niet missen! Op zondagavond maakten Cor en Kurt een duidelijke keus. We smullen elke keer opnieuw van zijn belevenissen; het is de laatste episode van de reis van Eus. Ook babcia Baranowska keek. Ik kan zoveel cherkennen: het leven op de boerderij met eigen schaap en koe, Voorzichtig zijn…

Ik bekijk de werkelijkheid met de ogen van een ander, en zie: de lijnen vervagen, worden zachter, hebben hun scherpe randen verloren, de rafels waaraan ik mijn vel zo gemeen open haalde zijn verdwenen - het is nog steeds een werkelijkheid, maar minder grimmig dan toen ik er eerst naar keek, mijn ogen mijn eigen waarheid…

Dat ik ooit 'De Kapellekensbaan' van Louis Paul Boon heb uitgelezen en de oeuvres van Hermann Hesse en Frederik van Eeden, lijkt me nu iets uit een ander leven te zijn. In het heden vergaap ik mij als een flaneur in een bonbonnière, snoep ik detaillistisch van geestverheffende marsepein en word ik al door een strip van Garfield verrijkt…

zij hebben hem geschud geslagen en afgeranseld met lange stokken de hoogste takken van vruchten ontdaan hij bleef stoïcijns wist dat dit al eeuwen zo werd gedaan spijzigde hen met kruidige olie uit een eerste pers deelde het leven van de inwendige mens had weet van alle geheimen was generaties lang in iedere binnentuin en…

Na Tjeenk nu Gerrit op het Binnenhof De flipperkoning, die laat alle ballen Straks in het coalitiepotje vallen Nou dat wordt lachen, want die man is tof En is de sfeer soms eens 'n beetje tam Verkleedt hij zich gewoon weer als madam.…

ik verdrijf pijnen met andere pijnen… mijn ziel weent mijn geest verjaagt kwellende gebeurtenissen door andere te creëren er heerst een veldslag in mijn vermoeide lichaam bewust of onbewust... ik blijf het steeds herhalen.…

Wanneer onze dromen geen waarheid meer zijn wanneer onze dromen ons bedriegen zal de schone schijn van al het liegen aan het licht komen…

Een zuchtje wind zoel en vol emotie je gaat ervan stralen Je wordt er blijer van. Alsof je wordt geknuffeld het gevoel van thuiskomen. Het gevoel dat je leeft. Het is de wind die je komt halen en meesleurt naar een ander bestaan weg van neerwaartse spiralen die je het geluk bezorgt zodat je krachten weer herleven en…

Wanneer ogen de taal van de mond spreken zal het vloeken verdwijnen!…

Zacht geween hoorbaar boven ik luister waar komt 't vandaan Dan start de heggenschaar met oorverdovend lawaai! Het wenen verdwenen, herrie overstemde het, toch was 't warempel net, alsof er huilen klonk ik sta nog steeds te zoeken! Dan stopt de motor, brandstof is op weer klinkt zacht geween! Het zijn de struiken die niet gesnoeid willen…

Jij kunt helemaal niks zegt m’n vrouw Ze bedoelt van het huishouden Je hebt gelijk zeg ik lauw dat was al vóór m'n trouw Ik dóe wel geïnteresseerd maar vergeet meteen wat ze me leert Dus heb ik het opgeschreven om m’n huwelijk te overleven In de klep zit een vakje Doe een zeepje in het bakje (de zeepjes liggen in het kastje van het…

Zien dat we allemaal niet zijn, wie we denken dat we zijn. Dat mensen bepaald worden, door toevalligheden, die niet toevallig zijn. Ervaren dat we verbonden zijn, met alles en met iedereen. Dat chaos niet chaotisch is. Liefde onbegrijpelijk. Orde ordeloos. Tijd tijdloos. Zin zinloos. Tao tao.…

op gezag van haar bezetter zonovergoten en niet vermoedend op een doodgewone zaterdag verzamelt zich de gemeenschap dan scheidt haar woeste woede van mannen en vaders samen met de vrouwen de kinderen en hun moeders gruw gruwelt gruwelijk zo als dood en verderf zaaiend zinloos moordend de ss hen daarna het leven neemt als mannen met…

klimgeiten gaan straks weer de bergen op. Met racefietsen wordt met macht om de macht tot op grote hoogte voor de overwinning gestreden. Want waar eerzucht de sportmens nimmer stopt. Wordt al klimmend over de bergpassen langs de Alpenweiden gereden. Die klimgeiten uit de mensenwereld richten zich in eerzucht met hun blik omhoog. Zij zijn…

Ik kan het steeds wat beter steeds beter hoe het moet in meer uren van de dagen ben ik steeds vaker moe en kan ik mijn ogen sluiten en laat de slaap zo vredig toe alsof later naar het nu komt en alles is dan goed…

Voorbij is weer de lentetover zilver siert de ochtenddauw uitgebloeide lenteanemonen staan al heel lang in rouw. Diepgroener wordt het lover roder ’t hart van de ontloken roos die zich uitgesproken in de zomer door een vlinder lief gekoosd. Verlangend naar de avondwinden de nachtegaal die zijn hooglied zingt doorheen de hoge kruinen van…

De brokken vliegen me om de oren op het puntje van de stoel met een mimiek steeds rekbaarder tot in alle uithoeken van de kamer ik moest zo broodnodig een nageslacht uit hoofde van het prakkeseren steeds meer verplicht het vuile bestek me tot bananenprak het talen fijntjes platgeregen tot een abc en het nawijzen zonder enig prakkeseren…

Ik zie haar op straat in een jurk van geel en rood Mijn hoofd, de laatste jaren, woog zo zwaar als lood Die prachtige zomerse kleuren staan haar zo goed Zij kan zich niet voorstellen wat zij met mij doet Mijn loden hoofd wordt zo licht als de veer van Novalis om te beschrijven hoe werkelijk onvervangbaar en mooi zij is zij in dat gewaad, met haar…

ik voel dat chaos rondwaart wacht op momenten om onverwacht toe te slaan beelden razen caleidoscopisch voorbij de tijd geeft alles vrij zonder verbondenheid het gif gist onderhuids in wanen van de dag uit losgeslagen menigten vooraan het ergste tuig zij rappen marsmuziek uit oude oorlogsdozen zwaaien vaandels met een vage link aan…

De klikspaan, eufemistisch kroongetuige, is voor een kind totaal onacceptabel Voor grote mensen is hij zeer rendabel Daar kunnen kinderen een punt aan zuigen Dus jongelui, verraad je vriendjes maar Daarna heb je het prima voor elkaar!…