Alle inzendingen, jaar 2004, week 30

Pluk plukte de dag met pret maar viel weliswaar met een lach zowaar van de Pettenflat…

De dag lijkt niet te kunnen verwoorden waar de ziel aan ten grondslag ligt overwegend mooie en complexe dromen over alles dat wensen zullen blijven Met ongenoegen schrijf ik het verlangen waar niemand ook maar iets aan kan doen het is altijd wel in mensen verborgen omdat zij immer wensen blijven houden Vaak genoeg lijkt het leven zich te…

Er wordt een arm om je schouder gelegd, nee, er hoeft even niets te worden gezegd. Laat de stilte maar voor zichzelf spreken. Nu nog ervaar je het verdriet en de pijn, en weet je hoe het is om alleen te zijn, hoe het nu voelt om je hartje te breken. Maar ooit komt die ridder op zijn paard, die met ogen vol liefde naar je staart, die er voor…

Jouw liefde wist je zachtjes door mijn huid te kneden Eerlijkheid had jij met mijn gedachten verweven Met een vlaag van vertrouwen ben je langs mijn hart gegleden Op de brede vleugels van geluk konden wij samen zweven Jouw liefdevolle woorden en jouw armen om mij heen Zorgden van binnen altijd voor een gevoel van veiligheid Onze prachtige…

uit de stilte daalt de soevereine vogel voor de ogen van het kind dat opgetogen wiegtuig wiegtuig roept ik lach om haar en staar weer stil naar op de rug gekruiste schortebanden stralend wit op het groen van een woelige zee de zuster leest ons voor met de dictie van een dorp waar het altijd zondag is de dag wordt heet haar stem een ver…

Zondag in een wagon achter in de trein Weilanden trekken aan mijn oog voorbij Dan denk ik weer terug vol weemoed Aan die mooie tijd van jou en mij Het blijft zo ongelofelijk pijnlijk Alles wat straalde verliest zijn kleur Dat ik je zo zou gaan missen schat Soms in een vlaag ruik ik opeens je geur Ik snap je niet kan er niet meer bij…

Open zee naar het oneindige waar de aarde zich laat vallen een dromerig landschap dat nooit zal versmallen Vorstelijke hemel zo blauw omhelst wolken van licht een overdekte hemel als onaantastbaar lichtgewicht De stilte leeft vol geduld zweeft door het heelal een voelbare rust maakt zijn vrije val...…

Nog even voor de laatste keer Nog even alsjeblieft Nog even Wil ik enkel dit En dan hoef je niet meer Je hoeft niet meer van me te houden Je knuffels en je troost Je lippen die zo lekker zijn Nog ene keer Nog even Nog even wil ik je verleiden En dan mag je van mij gaan Dan hoef je niet meer terug te komen Let niet…

Laat ze naar je kijken Alsof ze beter zijn Laat ze om je lachen Gun ze toch die gein Laat ze nu maar denken Ze denken wat zwart-wit Jij staat daar wel boven Je weet toch hoe het zit? Laat ze je maar meten Je hoeft niet aan die norm Blijf vooral jezelf Jij hebt je eigen vorm…

Was elke aanraking een leugen? Elke kus... niet zo bedoeld Was de zucht:"Ik ook van jou!" Een zucht van ongeduld? Was de waarheid die verteld werd Die van jou of die van mij? De vragen rollen uit mijn ogen Het verraad door onvermogen Snijdt de diepste in zijn soort Als een traan bitter van smaak Woorden ontzuiverd Misschien…

Waarden zullen vervagen Wegen zijn onbegaanbaar Een strijd van vele geslachten Op de paden van verderf Woede kruipt door aders Beneveld menig geest En het oog van de oorlog Kom hier goed uit de verf Niets kan waanzin stoppen Het vechten om de macht Verwoestend zijn hun handen Verscheurend zijn hun blikken Niemand zal de winnaar zijn…

De man achter het kassaraampje knikt zacht Een vrouw met twee kinderen bestellen een kaartje Hij had echter meer toeschouwers verwacht Circus Bolivia is vandaag in uw stad Roept hij rond in de omroepwagen Een wagen waar de verf van afbladt De eerste voorstelling is geen groot succes Veertig mensen slechts aanschouwen deze show Het einde…

Ik teken met mijn potlood Een vrouwenlijf zo mooi Soepel teder lichaam Schaduw in elke plooi Mijn gevoel stuurt mijn handen En vervuld mijn papier vol fantasie Met pastelkrijt kleur ik de randen Ik ben het zelf die ik daar zie Een vrouw oprecht zo kwetsbaar en sexy Apart en met een blik vol liefde in haar ogen Weerbarstige krullen smalle…

Het is een stel dat alles heeft gezegd En enkel spreekt in lettergrepencode, Zo'n stel dat de seizoenen en de mode Een leven lang gevolgd heeft, levensecht Ze kwamen langs de waterkant terecht Niet om elkaar, maar om de tijd te doden, Zij leest een lauwe liefdesepisode Terwijl zijn blik zich aan de dobber hecht Zal zuster Els voor dokter…

je bent uit licht geboren ogen sprekender dan woorden in fijne lijnen tekenen de jaren je liefdes en de kleine pijnen ik penseel geluk in de kuiltjes van je wangen om daarmee de warmte in je glimlachjes te vangen in zachtrood bloeien sensuele lippen open het puntje van je tong heeft deze weg ondeugend veel gelopen je houding draagt…

God houdt in zijner hand de beker der gerichten Daaruit, hij bitt'r of zoet een iegelijk en schenkt Na dat zijn wijsheid groot verordent en gehengt, Maar geenszins bij geval alzo de dwaze dichten. Nu moet zijn kerk' altijds (want hij z' int kruis wil stichten) Drinken de eerste dronk met bitterheid vermengd Maar tgoddeloze volk dwelk vrij…

Ik ben een klein snel spinnetje en weef een prachtig web en wacht dan op de vliegen tot ik er eentje heb. Die grijp ik bij zijn kladden wikkel hem in zij ja zo'n lekker vliegie is wel wat voor mij. Zo kan ik rustig leven zoals dat hier nu gaat als iemand met een ragebol me niet m'n hoek uitslaat…

't Is morgenmiddag weer de Acht van Chaam De topvedetten zijn twee buitenlanders Als chauvinisten zien we dat graag anders Maar deze Tour bracht Nederland geen faam Want faam van nu is dus dat je vergeet Wat Dekker, Kroon of Boogerd vroeger deed…

door die ogen in de spiegel staart zij in haar jeugd op zoek naar toekomstdromen haar verdriet nog te gaan waar herinneringen vervagen in verdwenen helderheid een keuze ooit gemaakt haar wil ontneemt te leven en zij bevrijd van alle tranen zichzelf verliest in het staren breekt het geluid van spelende kinderen haar hart een laatste…

Als een vlinder licht en vrij, danst de geest, als ware zij, wat zij al immer dacht te zijn. De bron van ons intern bestuur, de kroon der wordende natuur, de voeding van ons menselijk brein. Steeds hoger naar de sterren toe, het groeiend weten lang niet moe, ontsluit de geest het kosmisch drama. De kleinste deeltjes zijn haar al bekend,…

Eeuwig dansen de atomen in hun eindeloze stromen. Snel en licht, traag en zwaar springen de dansers door elkaar. Zij scheppen ons het licht, de wolken en vormen de geest der volk’ren. Brengen kleuren in ons hart maar zijn ook vaak de bron van smart. Doch, de dansers zijn de dansers niet en wat je ziet dat is er niet. Alles om ons heen…

Jij trut jij bent een dief Jij steelt harten en doet maar lief Hoe kan dat gebeuren en zo zijn dat mijn hart nu gebroken is, het doet zo pijn Jij was mijn alles, mijn schat mijn ziel Jij was mijn eerste waar ik voor viel Maar nu, is alles afgelopen Jij dief, ik kan nu alleen maar hopen…

de tijd is aangebroken van de bosbranden in Zuid-Frankrijk en de gezinsdrama’s in Oostrozebeke pijnpunt in de samenleving familie en anderen, de hele poep trekt gehaast zuidwaarts laten huisdieren achter met wat vlees en een bakje vocht tijd zonder oorlogen zonder vrede en liefdesverdriet zonder bewaard overzicht geen zonen noch minnaars…

Woorden hebben haast struikelend halen zinnen op volle snelheid in en verdwijnen in het bochtige niets snel, snel, tijd tekort zoveel te vertellen op de snelweg van de duistere nachten waar de vluchtstrook uitwijken mogelijk maakt en verhalen onbesuisd racen elk rood stoplicht wordt genegeerd zal de tijd geschreven woorden inhalen…

En alles wat blinkt Onder de wielen geraakt blik De stralende kraal en het verloederde kopergeld Gaat in de plakzak van de totaalklever. Leent het eksteroog aan het bedeltje van waarachtig Sterlingzilver. De stem aan het gezang van statiegeld. Op scheve hakken grist het geleerde schorem citaten bijeen. De raper van vieze papiertjes…

‘Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze zonden’. Sprak hij plechtig, handen gevouwen, ogen gesloten, onomwonden. Waarna hij bleef staan, en als eerste zijn armen strekte. Wat hem tevens, die zondagmorgen, letterlijk nekte. Zijn vrouw, een smulpaap, was het, die haar been uitstak. De croissant was van haar! En zorgde,…

Ik wil graag fluisteren want leef niet zoals het hoort dat is nu maar voor even omdat nu wegen kruisen Ik wil graag fluisteren overdenkend welke zonden gevoelig en met pijn er in keuzes kunnen huizen Ik wil graag fluisteren want niets is wat het lijkt de regen overtreft de zon in een doolhof vol met buizen Ik wil graag fluisteren…

Mijn liefde is een koude maan Vol gaten en vol kraters Mijn hart voelt zo verloren aan Zo zeldzaam maar verlaten De kleur van mijn bevroren zijn Wordt niet een tintje warmer Alleen als ik de zon aankijk Glanst weer mijn treurig marmer Het licht dat in haar ogen ligt De woorden die ze spreekt Geven mij weer evenwicht Voorkomen dat ik breek…

Omdat ze er niet zijn kon Staat er eten in de pan Een briefje: "even opwarmen Drie minuten in de magnetron Je krant die ligt al op de bank De witte was gedraaid De bonte is al uit de mand even luchten tegen de stank Je tenniskleding en je ballen Zitten in je tas Ik heb de rits maar dicht gedaan dan kan er niets uit vallen Bekijk maar…

Slank gespierd lijf met al je mooie plekjes slaap stuipen en trekjes Liefje, hou me vast en blijf Blijf nog even tot het zonlicht ons opnieuw weer wakker maakt Ga nog niet en blijf nog even deel van dit verstrengeld naakt…