Hartenkreten

hartenkreet (nr. 9.614):

Weemoed

Zondag in een wagon achter in de trein
Weilanden trekken aan mijn oog voorbij
Dan denk ik weer terug vol weemoed
Aan die mooie tijd van jou en mij

Het blijft zo ongelofelijk pijnlijk
Alles wat straalde verliest zijn kleur
Dat ik je zo zou gaan missen schat
Soms in een vlaag ruik ik opeens je geur

Ik snap je niet kan er niet meer bij
Je laat me zo alleen
En nu leef jij een ander leven
Is het zo dat elk gevoel voor mij verdween?

Kom vriendje laten we eens gaan varen
Of wat drinken in de stad……………
Ik wil je kunnen respecteren
Om je woorden je daden…snap je dat!