132 resultaten.
Brief
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 3.608 Ik schrijf jou brieven
honderden brieven
elke dag
een stroom van woorden
op het ritme
van de golven
witte letters
op wit papier
lege brieven
geschreven
met lucht
in de wind
duizenden
gedachten
in brieven
onzichtbaar
onontkoombaar
voor jou…
Discriminatie
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 1.948 Niets in het opengeslagen
achtergebleven boek
is duidelijk
De wind bladert
zoekt zachtjes
naar
een hoofdstuk van herkenning
RUKT!
Vol achterdocht
als alles vreemd blijkt
en van een ander jaargetijde
De wind maakt storm
raakt bladzijden lang
in uiterste verwarring…
natuurlijk
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.349 ik ga over haast
blanke velden
in zachte dalen
die van ontvangende
verwachting verhalen
met heuvels als ronde dijen
waar wortel en bloesem
in een ontluikende lente
later zullen vrijen
toch zijn er al
die onzichtbare
borrelende sappen
die bij mijn gang over paden
uit diepe geisers
hun passie tappen
en naar nieuw onstuimig…
DE VRIENDINNEN III
poëzie
3.0 met 8 stemmen 3.575 Afscheid
Zuster, zie, wij zijn te zeer gelijkend;
Nooit zullen wij zalig zijn: een paar -
Hoe ’t geluk, vermeerdring te bereiken,
Altijd zelf ontmoetend in elkaar.
Voel hoe zuiver wij zijn evenhogen,
’t Tederst van mijn borst jou treft en streelt.
Onze nadering komt toebewogen
Geen gestalte, steeds een spiegelbeeld.
Voel, hoe ’t steeds…
Melodie
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 853 Zand sijpelt tussen tenen
stenen worstelen doorheen klank
rijke woorden omhelzen de kunst
om tarwe met aren toe te dekken.
Omhelzing tussen verlegen vijver
bewoners spitsen hun sprieten
genieten van het lenteatoom
anemoon van toon en tekens.
Tuin maken doe je zo
groen graven mollen zomers
pluisjes plegen hun aanslag
luchtig bellen blazen…
Is het hiernamaals dood?
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 763 Hij sprak..
laat de kinderen tot mij komen
broodje x broodje voor het volk
zes vissen tot pi vermenigvuldigd
het leven is drijven op een wolk
over water lopen beheerste hij
men ervoer het als wonderlijk
de Waddenzee ligt dichterbij
is het niet uitzonderlijk...
Houdini verdronk door zijn truck
was hij benéveld door die wijn
ook…
ze was mijn grootmoeder niet
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 646 dat had ook nooit gekund
want ze rookte sigaren
dikke sigaren, en dat viel op
want zij was klein en mager
heel mager en klein
wij noemden haar moe
ze was de grootmoeder
zonder kleinkinderen
het gaf niet, ze had ons
de straatkinderen
die haar sigaren zagen roken
en haar moe noemden
moe en haar hond
die had ze wel, een hond
haar…
Fanclub
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.051 Vanavond stromen zoete gedachten
langs mijn oren door mijn hoofd
woorden die ik nooit meer zal vergeten
worden door geen mens geloofd.
Vanavond krijg ik alle signalen
waar ik lang op heb gewacht
en ik had de hoop al opgegeven
zo vaak tevergeefs getracht.
Nooit eerder heb ik dit gevoel beleefd
van uit het niets verschenen
en hoewel ik je…
Wortels
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 584 Tussen twee snelwegen in
staat de oudste boom van Amsterdam
Z'n stam kent alle stemmen
en alle graveertechnieken
Z'n takken kennen alle winden
en hebben oude fietsen,
hevig onweer en kerstverlichting
doorstaan
Deze boom wil z'n leven in
het rijke bos, waar hij vandaan kwam
Het kwam er nog niet van
en het zal niet snel gebeuren
Z'n…
Ontastbare nacht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 383 laat me niet dromen
over ontspoorde letters
als het bloed niet sterven wil
doorheen al mijn zinnen
want onbespreekbaar
wacht ik op vleugels en
armen vol rood gestold licht
omring me niet
met dichtbije nachten
die het sterven verbergen
in het opwaaiend stof
want in het schreien
en voorbij gaan
vallen de letters
in mijn…
Eiken
gedicht
2.0 met 21 stemmen 8.269 Eiken zijn de bomen van het dies irae*);
als de grond breekt zullen zij,
over het land gezaaiden, toekijken
met een oud, houten gezicht
dat onbewogen blijft:
te veel stormwind is in
hun taaie takkenkroon verstard;
zij zijn niet meer verstoord
door groei, dat eeuwenoud tumult
en in hun stilstand glanst niets op
van minachting, van deernis…
Wij
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 469 tussen ons het sterke rag
van een vermoeden
trilweefsel dat verbindt
verzwegen woorden spinnen
de gedachtelijn - een draad als brug
van jij van ik naar wij
maar ook terug…
Recycling
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 386 Uitgebluste hoekstenen
wachten op de sloop
nieuwe tijden
nieuwe visies
nieuwe basis
nieuwe hoop
maar kan de nieuwe maatschappij
dus zij, wij, ik en jij
rusten op de schouders
die weer rusten op de stenen
die weer zitten
in de vele hoekjes?
de nieuwe verdieping
tot ook die
de top bereikt
en de uitgebluste hoekstenen
weer wachten op de…
overschatting
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 7.058 iets van mij zich in jou herkende
iemand voor de spiegel staat
naar de grijze lokken staart
een kleurspoeling echt nodig
niet zomaar meer een modegril
je kijkt hoe de hand omlaag
wijst, prikt, tikt en keurt
ziet de borsten, buik
verward haar om schamel naakt
twee handen in elkaar op navel
diep in mijn put was jij er
altijd een weg naar…
vol blonde nimfen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 306 zacht zijn de sprookjes
die ik schrijf
vol blonde nimfen en
donkerogen die voor je
sloven ook jij gaat in
die werkelijkheid geloven
de gespierde borst
een schouder om te toeven
in rust van zekerheid
warmte om te proeven
ja, ben ik bij je in dat
vreemde land en knijp je hand
ik ben je prins
geloof in zon en zee
loop zachtjes…
Het Dansen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 849 Je danste,
Als nooit tevoren,
Door mij hoofd,
Jouw ogen,
In de mijne,
Niets dan jouw ogen,
als je danst...…
Dwalende
netgedicht
4.0 met 72 stemmen 1.905 Geef jouw hand
laat je leiden
door de stilste, steriele
wildernis aller tijden
waar alles wit lijkt
flora is verdwenen
fauna als albino, maar
niet leeft
liefdeslijnen doorgesneden
juist zijn hand volgt
het goede spoor
geen oost of west, maar
het intuïtiespoor
zwevend in dit witte tussenland
zonder nacht, oost of west
geen anker…
een doorschoten schaduw
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 319 het was wel zo
dacht ik even
toen de hal
die ik betrad,
gerand door
schaduw en
zonlicht schreeuwend
door een vierkant venster,
mij overmeesterde
ik stapte
in een wereld
anders dan buiten
niet wetend wat ook
te verwachten
een stenen gebogen hemeldak
en plavuis
in Jugendstill
als grond
van een gevulde leegte
het stilteorgel…
Vakantiegeld
snelsonnet
2.0 met 13 stemmen 1.376 De Bovag heeft bedacht - om ons te stangen -
Dat caravans voortaan moeten gekeurd
Je weet dat bij hen niks voor niets gebeurt
Dus zal daar wel een flinke prijs aan hangen
Men controleert straks mijn mobiel vertrek
Ik weet niet of ik nóg meer regels trek…
Kersvers
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 231 beminstreel langs
lichaamslijnen
de snaren van
mijn Wezen
spellspeel verder
dan hals en kam
de trilharen van
mijn monade
en kom
van genotshot tot gevoelsspot
zo waarlijk doordringen
in mijn zaGte kern
want ik ben pit…
kasjmir
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 583 toen ik nog water was
in onschuld en jij
van drijven wist
kleurde ik ineens van
krijtwit vocht naar klonter
grijs vlot omzeilboot gemist
toen jij van drijven wist
en schapen sturend voorging
aan mijn bestaan om pad
te effenen en alles moest recht
op maar water stroomt niet
omhoog dus ging ik plat
toen ik je lijf haast niet meer
drijfdragen…
stille kracht
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.019 alles is een samenvatting
regie koos knipte
hele Nistelrooy er uit
dit keer geen ene balaanname
je zag hem wel lopen
Cocu niet
bleef onzichtbaar…
Dementie 2
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.296 Gevangen in een drang
met wederkerende patronen
gaat zij haar eigen gang;
draait het geheugen doelloos rond
en blijft zij zich voortdurend klonen
Als nieuw blijkt oud te zijn
en er geen werkelijkheid meer is;
anders dan herhaling van het oude weten,
maakt zij haar tomeloze val van het vergeten
die haar doet landen in verbrokkelend geheugen…
zacht gezoem van bijen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 340 ik dans een bloementuin
kleuren zingen om me heen
mijn sluiers zijn wat nevels
zon verdampt ze een voor een
bomen zien mijn naaktheid
groen en ruiselen verheugd
takken wuiven want in mij
herkennen ze hun jeugd
de middag zindert in
het zacht gezoem van bijen
geuren vlagen in de wind
op bankjes gaan verliefde ogen vrijen
ik dans…
Die ander
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.476 Ik hoor je denken
aan die jongen met het roetzwarte haar
zijn praatjes zijn gladder dan de mijne
zeker, niets is minder waar.
Ik zie je dromen
over die kerel met die mooie jas
zijn kleren zijn mooier dan de mijne
och, ik wou dat ik het was.
Ik hoor je praten
wat heeft die ander toch een knap gezicht
zijn verschijning zegt meer…
Gevoel
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.265 Ik weet het niet, ik voel het niet
het gevoel wat ik had voor jou
ik ben bang dat het echt weg is
ik weet niet of ik nog van je hou
Zo veel tranen heb jij mij gegeven
toch bleef ik, ik wilde je niet kwijt
maar langzaam gebeurde het
er is iets veranderd met de tijd
Wanneer ik naar je kijk, of aan je denk
als ik je vast hou, of met je zoen…
rustplek
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.050 Badend in het zachte nachtlicht
voel ik de avondbries langs stromen
ik zie alles met mijn ogen dicht
langzaam drijf ik door mijn dromen
Door de duisternis ben ik omgeven
ik lig hier machteloos en zonder wil
weg van de zorgen in het echte leven
hier vind ik rust hier is het stil
Niet gevangen in het besef van tijd
voel ik me alleen…
Bedgeheim.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 908 Onder druk gekakel
opent zich een nieuwe dag
papa kraait koning
mama tokkelt
ontbijt op bed
en de kuikens
zij knoeien de volkorenkruimels
in dit kippenhok
is het weer weekendpret
thee croissants
verse jus d'orange
beschuit met bramenjam
Oost-Indisch doof
zo begint de zondag niet slecht
dan dicht ze een jalouzie
nog heel…
papieren ogen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 984 opgevouwen
in een handpalm
van hagelwitte
schaterlachen
zie je hoe
de sterren
weggewassen zijn
tussen de meisjesdagen
die je met kartonnen vingers
spelde op mijn arm
wist jij echt
dat de goudenregen
zou buigen
onder al die vlindervleugels
kom, geef een laatste kus
fotogedicht bij een meisje in een doos…
Vliegende Hollander (over een dope-gebruiker)
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.791 Zijn ogen in dode kassen
zijn handen star en doof
zijn benen stram, knikkend
doolt hij verdoofd door lege straten.
Tijdmachine, wekamine,
wachter over deze lege stad
in regionen van gestolde tijd:
nergens meer komt zijn blik tot rust
in deze onbegonnen werkelijkheid.
't Liefst wil hij vergeten:
de hunkering van zijn handen
de koorts…