ze was mijn grootmoeder niet
dat had ook nooit gekund
want ze rookte sigaren
dikke sigaren, en dat viel op
want zij was klein en mager
heel mager en klein
wij noemden haar moe
ze was de grootmoeder
zonder kleinkinderen
het gaf niet, ze had ons
de straatkinderen
die haar sigaren zagen roken
en haar moe noemden
moe en haar hond
die had ze wel, een hond
haar hond, die was ook oud
ik weet niet hoe oud
moe en haar hond
waren of geworden zijn
gewoon oud denk ik
zoals ze altijd waren
Geplaatst in de categorie: individu
een knap gedicht vol herinneringen.