Ontastbare nacht
laat me niet dromen
over ontspoorde letters
als het bloed niet sterven wil
doorheen al mijn zinnen
want onbespreekbaar
wacht ik op vleugels en
armen vol rood gestold licht
omring me niet
met dichtbije nachten
die het sterven verbergen
in het opwaaiend stof
want in het schreien
en voorbij gaan
vallen de letters
in mijn handen
uiteen
strooi maar rozen
Geplaatst in de categorie: psychologie