Alle inzendingen, jaar 2014, week 32

Als vrije vogels zijn jullie bedoeld. Levend in vol vertrouwen. Spelend weten jullie hoe dat voelt. Laat die vogels weer vliegen, later. Wanneer je vals bedrogen wordt. Wanneer iemand je laat vallen. Vrije vogels vliegen altijd veilig. Vrije vogels landen meestal zacht, daar waar liefde geduldig op hen wacht.…

Elke slok door mijn keel raakt mijn ziel van nostalgie mijn tranen beleven het verleden voor mijn toekomst door een tunnelvisie van een transparante galerie. Mijn oogkleppen delen onze openheid langs een reis van een starheid wat te veel fictie bevat op mijn pad jouw elegante bewegingen verdienen de hoogste prijs.…

Over lage velden rolt dreigend de nacht uit een zee van duisternis spoelt als een onstuitbare vloed over het weerloze woud het daggeluid sterft in de stilte achter het masker van het inslapende licht fluisteren geesten lange avondgebeden die schijnbaar loos hun weg langs dode takken de vaart van de wolken achterna zweven de verstoten boom…

Zeg maar niets, als je niets te zeggen hebt, een mens is te snel bereid om te praten, maar als er alleen gepraat wordt, om geluid te maken, wees dan liever stil!…

De machteloosheid de ik voel, wanneer je de ambulance ingeschoven wordt, is zo enorm, dat woorden te kort schieten, me de adem beneemt. Het uit handen geven, van je verzorging, zo mogelijk nog meer. De mens is geboren om te sterven, echter, omdat ik de verzorging van jou, tijdelijk uit handen gaf, stellen we dat wel uit toch? De…

Moet je eens proberen Wandelend te recreëren! Goed voor lijf en leden Je bloeddruk naar beneden Het zal je enthousiasmeren. Wat, …. lopen? Wadlopen.…

zijn grote brein belet hem te denken met zijn hart dit geeft hem veel verdriet en hij begrijpt het niet: hij oefent veel ja, elke dag na de ochtenddouche drie kwartier en voor het slapen gaan wel een uur of vier af en toe voelt hij wat en denkt dat hij vooruitgang boekt maar telkens gaat zijn hart wat stiller slaan dan…

Ik wist niet, dat ik jouw liefde waard was, maar nu dat de tranen van geluk en dankbaarheid over mijn wangen biggelen, weet ik, dat wij een speciaal moment deelden; wij hadden het samen.…

ik speel met mijn pop de kop kapot het lijf zonder kapok zij voelt wie ik ben omdat zij mijn jeugd en leven heeft gekend is totaal versleten van alles weten heeft mij altijd gespaard nooit ben ik dat vergeten streel het gehavende lijf bij haar kon ik echt alles kwijt zij is nog dezelfde gebleven onafscheidelijk zijn wij vergroeid…

Ik hadde, o gij die me start, wier ogen zwijgen als dode vijvers onder loom een lover-dak dat nooit een blijde pijl van zonne-vreugde brak, - 'k hadde over uw gestaar mijne ogen willen neigen, en in de diepte van uw blikken willen zien het leven dat er leeft, de driften die er dreigen, en voor wie u bemint wat tederheid misschien 'k…

Mijn bloed bevat gewild aminozuur Ik hoor dus rond mijn bed frequent gezoem Maak licht, zoek dader en dan klinkt weer boem Wat rest is een rood vlekje op de muur Dat ik toch bijdraag aan veel muggenkroost Beschouw ik - krabbend - als een schrale troost…

als een rots bood ik weerstand tegen de zuigende branding op de rand van de leegte die je in me liet tot ik kantelde en in dit dieptepunt roerloos als een rolkei in een kuil traagzaam gepolijst wordt door de tijdloze rivier verweerd door winterse vrieskou geblakerd door zomerzon seizoen na seizoen na seizoen tot ooit misschien een spelend…

Als je mij verlaat waar stralen dan de sterren als voorheen. Jouw kracht die mij verlicht schittert als het hemellicht. Als je mij verlaat wie ontsteekt dan het licht zoals jij voorheen. Continu met mijn ogen dicht overleeft jouw gezicht. Als je mij verlaat dan staat de tijd weer stil zoals voorheen. We balanceerden in evenwicht omarmd…

zo dierbaar, deze week van oude en nieuwe verhalen verweven door stevige draden de witte ophaalbrug wat hebben wij genoten van bootjes op het Spaarne slenteren rond de Bavo broodje gezond bij "Jansje" stille rust in Teylers Hofje…

Wat heb ik toch mijn eigen draagkracht overschat! Ik had zo graag dit leed geplaatst zo zonder te verpinken maar ’t heeft me diep geraakt, ik kon haast niet meer ademhalen en de zon zien, heel de lieflijkheid van dit bestaan. ’t is goed zo, ’t maakt me klein en doet me voelen hoe heel dit tijdelijk er zijn getekend is door lijden, soms heel…

Reizigers, we zijn het in feite allemaal Ook in dromen of heimelijke luchtkastelen Maar het doet pijn maakt boos en machteloos te zien en weten dat velen niet kunnen reizen in vrijheid Vluchten door onveilig leven, daar zoals 't ze is gegeven Waar je bent geboren en juist niet voor kiest De een gaat naar tropische stranden in…

Ik dicht dit keer Over het alledaagse weer. Alle dagen weer, Een toestand van de atmosfeer, Hier komt het wel op neer. Weer of geen weer We zien het wel weer.…

Het was een intelligent mierenvolk Daar in dat Braziliaanse woud Krioelend leven in een kolk En eeuwenoud Ze waren zichzelf bewust En dachten na over hun bestaan Zij waren niet zomaar gerust Hoe het na dood zou verder gaan Maar zij voelden een zekere kracht Die zou blijven dragen Een eeuwige macht Aan wie alles was te vragen Daarom bouwden…

Een rot vloek links of rechts maar meest van voren hij deelt ze gratis uit, de hele dag, haalt menigeen het vel over de oren maar denkt uitstekend aan zijn eigen hach. Zijn tonen blaast hij van de hoogste toren, geen Air, laat staan een fugaatje van Bach. Wat hij de wereld meestentijds laat horen brengt ergernis en tranen, nooit een lach.…

het klopt niet en is raar het is maar één zin het zijn maar woorden het zijn wat letters bij elkaar het geeft je hoofdpijn het houdt mij wakker het klopt niet en is waar ik mis je. X…

De kinderdroom bracht mij verder in het leven, bracht mij tot een wens meer dan de drogreden, deed de wens van dit mensenkind mij leven en een nieuw gedicht beleven: de Utopie zoals ik haar Al, dacht.…

landelijk stoffig soms en in mijn herinnering warm zeer warm een stukje noga in Montelimar en daarna nog verder zuidwaarts…

ik dwaalde in herinnering waar donker dreigend en schaduw tastbaar was weer hoorde ik de stap en vage woorden alsof er iemand naar beneden ging het kraken van de trap verraadde hoe ver hij van mij verwijderd was er viel een gat van ongewis gevuld met beelden waarvan ik het bestaan niet wist zij raakten mij met klamme vingers van…

Yezidi’s schijnen duivels te aanbidden ‘Bekeer je dus want anders wordt het crisis’ Zo brullen ze uit Allahs naam bij ISIS ‘We hakken je of steken je doormidden!’ Wat vreemd, dat roept nou net die woeste horde Tot hen door wie ze zelf aanbeden worden!…