Alle inzendingen, jaar 2002

De regenboog verscheen terwijl ik faxte naar u, Die kleurenpracht, die liefde eromheen. Het is als het gevoel van nu, Zo troostend ook meteen. Alsof de regenboog zo uit de hemel kwam, Om hier op aarde te vertellen.. Hoe mooi het op hen overkwam, Om ons het daarmee te laten verkennen. Voor als ook onze tijd daar is gekomen En we dus gaan…

Eindelijk, Wij altijd samen…onafscheidelijk…. Jij zo mooi naast mij Ik heb zo lang gewacht…maar niet voor niks Nu jij, eindelijk van mij Je lichaam naast het mijne Wij zijn perfect samen, als 2 handen op 1 buik… Je hebt spijt dat je zo lang moest denken… ‘Al die momenten had ik al bij je kunnen zijn’ fluisterde je zacht in mn oor… Werkelijk…

De stroom fluistert in de slijtende bedding Grashalmen parelen in een nevelsliert. Sneeuwtoppen in licht Maar de val staat gespannen met gapende kaken. Een krijger met de tanden bloot. Het lijf in een rauw kleed gewikkeld, Herfstbladeren rondom. Onder het gewelf hangt hij aan een tak. Een bloedspoor koelde en stolde op de tong. Benen strak…

schoonheid zit van buiten liefde binnenin zonder schoonheid kun je leven zonder liefde heeft het geen zin…

Zwevend, het leven, belevend... intens, alles, gevend... genoeg! Het gebeurt weer! Ik wil dit, ...nooit meer...…

Liefde is eenvoud De eenvoud van een heel verhaal gevangen in één woord, van een wereld van gevoelens gevangen in één blik, van een diepe dankbaarheid gevangen in één gebaar, van thuiskomen na een lange reis gevangen in één blik. Liefde is eenvoud De eenvoud van gedeelde pijn om geluk dat niet mocht zijn en iets moois dat niet mocht bloeien…

Niet iedereen heeft een stem niet naar iedereen wordt geluisterd Tegen iedereen kun je je hart luchten maar je krijgt geen garantie voor ontvangst Niet iedereen heeft een stem vaak word je beoordeeld op opleiding vaak word je beoordeeld op afkomst Maar iedereen wordt gehoord door HEM Niet iedereen heeft een stem ook al leven we in een moderne…

I was living in a black box Not knowing what to do Until that special moment; The moment I saw you. I jumped out of my box And reached out for your love And now I'm finally happy Living in the clouds above...…

Ik lach voel me goed alle nare dingen verdwenen voorgoed Ik lach mijn leven heeft weer zin dit is voor mij een nieuw begin…

Twee figuren lopen op het strand Het meisje heeft haar blik op hem gericht De jongen houdt wanhopig afstand Plotseling voelt hij haar koude hand Die voorzichtig zijn wang raakt De hand steekt hem in brand Met gebogen hoofd blijft hij staan Met trillende stem spreekt ze zijn naam uit En hij kijkt haar onwillig aan Ze herhaalt haar vraag…

als een droom verschijn je ten tonele als een engel verlicht je mijn wereld echter voor jou ben ik een toevallige passant een van die schimmen in het dagelijks bestaan al treft jou geen blaam want hoe vaak heb ik je blik niet ontweken mijn ogen weggedraaid om maar niet te onthullen wat ik werkelijk voel dus begraaf ik mijn gevoelens…

De bladeren van de bomen verkleuren Nu gaat het weer gebeuren Het wordt weer herfst koud en nat Ik wou dat ik warme kleding aan had Het is snijdend koud en kil De wind die weet niet wat hij wil Hij waait alle kanten uit Papiertjes en bladeren vliegen vooruit Vallen op het mooi gemaaide gras Van het schooltje van de kleuter klas De vogeltjes…

Waarom sterven mensen jong, wat is de bedoeling ervan? Ik wilde dat ik toveren kon. Kijk, eeuwig leven dat hoeft nou ook weer niet, maar mensen die jong sterven, geeft nog steeds zoveel verdriet. Hoeveel kan een mens verdragen, ja, ik weet wel, kruis naar kracht, maar ik mag dit toch wel vragen, al is de dood nog zo zacht. Tenminste…

We horen bij elkaar We zijn voor elkaar geschapen Zoals een traan is geschapen voor verdriet En de nectar gemaakt is voor de bij Zo ben jij geschapen voor mij We zullen altijd samen zijn Samen als de sterren en de maan Wij zullen net als twee vlinders Altijd samen door het leven gaan Want zonder jou kan ik niet bestaan Een leven zonder…

je adem tocht een spoortje angst je kust me licht onzeker de armen voor je borst gaan open als je ogen hopen heupen komen thuis de knip eraf het voelen hoe de sleutel past je bent apart een meisjeshart een glimlach vol verrassing mijn handen raadselen je huid we lossen op in enkel passie…

Tranen vallen Terwijl ik nooit huil De woede wint Terwijl ik nooit boos ben Ik hoor je stem Voel je aanwezigheid En krijg je steun Vertrouwde niemand Zoals ik jou vertrouwde Hield van niemand Zoals ik van jou hield Je geeft je advies Spreekt je gedachten uit En laat me denken Mijn vriendin Mijn eerste Echte vriendschap Geen…

Ooit was men eens in Koeweit Een hele mooie koe kwijt Doch plots klonk er "boe" En vond men die koe In een veldje met malse boekweit…

Houden van jou is verdrinken in jouw mooie ogen. Houden van jou is alles kunnen gedogen. Houden van jou is niet uit mijn woorden kunnen komen, omdat ik er nooit van heb durven dromen. Houden van jou zijn de tranen die steeds opnieuw vloeien, tranen die vertellen hoe intens mijn liefde blijft groeien. Houden van jou is jouw lieve gezicht…

Als een mug Vlieg ik om je heen Jou nooit met rust latend Ik wil jou nooit kwijt Jij bent de bron van mijn leven Verlaat mij nooit Zoemend zweef ik om je heen Maar jij moet mij niet Jij slaat mij dood…

Kinderen zijn hinderen, wordt wel eens gezegd. 't Liefst kwam ik morgen, verlost van al mijn zorgen, in het 'kinder-rijk' terecht !…

In pastelkleurige wolken, verlies ik mijn hart... ...denk ik aan allen, ...vooral aan jou... die de hemel bevolken... Ik verloor mijn hart, Droom mijn dromen... die helaas nooit uitkomen... en probeer, steeds weer, ...een nieuwe start... Mijn hart is verloren, Bloedeloos en stil... Maar ik weet wat ik wil, Ik blijf wachten totdat jij…

de nacht komt aan het zacht verglijden van stromen woorden, gedachten het weten, voelen zacht verlangen naar huid, mond, lichaam wegdromen vervagen in hoge luchten zoeken naar erehagen verdwalen in mist dan zachte contouren in sterrenvonk lichaam lief…

Kronkelende paden, met zijwegen naar het niets, lopen langs de bergen van Emotie. In het land waar zielen eenheid vormen en harmonie bewaren als een schat van duizend prachten, komt het pad met de waarheid als doel, tot een einde. Haar zijwegen sterven af als een roos onder de wintermaan. Volmaaktheid is bereikt.…

Je hebt me verdronken in je duistere wateren Nu ben ik nog slechts een wrak huilend op de bodem van je kille hart…

ik dacht dat je vertrokken was in de stilte van de nacht we hadden een ruzie gehad ik had het al verwacht na alles wat ik je verweten had was het begrijpelijk dat je was weggegaan maar de tranen sprongen in mijn ogen toen ik je smorgens voor mijn bed zag staan…

Zand is een bed, korrel na korrel, het zacht van haar neus wordt doof, gehoorzaam is het lijf, de ledematen. Schaduw zamelt plooien, ze is van kop tot teen bevriend. Er is niet veel. En alles moet nog, ze moet nog worden toegedekt, van schoonheid nog, de vrouw nog uitgevonden. Ze ligt te wachten dat het overgaat en dat een huis rond haar ontstaat…

Ergens op de straten loopt een klein meisje, heel verlaten. Geen geld, geen eten, en niemand wil iets van haar weten. Ze slaat haar armen om haar heen, maar niemand die omkijkt, niet één. Dan ziet ze een groep kinderen, die haar pesten en de weg verhinderen. Uiteindelijk, uitgesloten en heel alleen, sterft ze, verlaten door iedereen…

We kenden elkaar al zo lang, ze was een als een beste vriend voor mij, ja, ze was mijn vriendin. En hoewel we niets hadden, hoorden wij bij elkaar. Veel deden we samen, en we misten elkaar als we elkaar een tijd konden zien. In de dingen die we deden, of juist niet deden, het eindeloos luisteren naar rustige muziek, liggend op de grond, het samen…

Tollende bladeren klimmen en draaien, zichtbaar gemaakte kracht van de wind. Kleuren op tilt -als een dans in een feestjurk, jacht op de liefde door levensblij kind - vallen na werveling neer op het grasveld, juist op de plek waar het spel net begon. De regen plenst, maakt eind aan ’t dolle feest,…

Tranen vullen mijn ogen, ze blijven maar komen, totdat ze talrijk, ...over mijn wangen stromen... Ik weet, het is enkel een lied, maar het voedt, ...mijn intens verdriet...…