Alle inzendingen, jaar 2002

Levenloos ligt de zwaan langs de snelweg, de buizerd dwarrelt in cirkels naar beneden. In de verte vlucht een ree. De prinses is gestorven. Aan de muur, naast de kast waar de verzonnen namen zijn opgeborgen, hangen keurig ingelijste verwijten. Herinneringen vergelen als kranten in de zon. De prinses is gestorven. Als scherven van beloftes…

Wie kent zijn eerste liefde niet? Een gewaarwoording voor het leven. Twee harten, die aan elkaar blijven kleven. Je denkt er ligt iets speciaals in het verschiet. De zon blijft elke dag maar schijnen en die lach is niet van je mond te verwijderen. Het belangrijkste in een relatie is vertrouwen, het gevoel dat er iemand is om op te bouwen…

Quantum oergedruis siddert nog tussen de tenen van de tijd en in de oksels van melkwegstelsels Weerkaatste materie gestolde energie druppels dartelen tussen de rimpels van hun waarschijnlijkheid Het niets van Nietzsche lost op in quark gelei maar pas op voor wormgaten in de snaren van de nietigheid Werkelijkheid is pure wiskunde geworden…

Moralistisch support, in "hoopvolle" dagen, van een beknopte vrede, in kort dienstverband, van de mensheid, in een vermaarde klucht, eens per jaar in uitvoering, op een schamele schaag, kerstfeest genaamd...…

Ik keek in zijn ogen zag de zon op zijn haar een vage herinnering gleed even voorbij Toen was het stil alsof de bomen gevallen waren en de aarde niet meer ademde…

bomen ruisen groen stammen kringen statig bos en wuiven met hun takken eens per jaar de bladeren los die dwarrelen een kleurig herfsttapijt dat in de winter modder wordt en het geluid van stappen smoort niet alle bomen maken bos ze hechten niet aan struiken vervlechten moeilijker met sfeer uit sprookjes van weleer ze staan wat…

Jaren was ik veel te zwaar. Ik was net een jojo, zoals menigeen. Kilo's eraf, maar ook weer kilo's erbij. Ik wilde slank zijn, net als velen om me heen. Iedereen vond me te dik, al zei niemand het, maar je merkt het gewoon aan al die blikken. Ze bekijken je en dat zegt genoeg. Je hoort gewoon bij de "dikken". Na heel veel jaren heb ik…

Als blaadjes vallen van de bomen Is er niet aan te ontkomen De liefde die valt net zo hard En kleur verandert in pikzwart Waarom toch bij jou en mij Ging dit niet aan ons voorbij Moeten wij het ook bekopen Is er niets om voor te hopen Komt het echt dan nooit meer goed Is dit echt mijn laatste groet Ik hoop van niet maar denk van wel Einde…

Je hele leven ervoor zorgen nooit wordt het te veel de hele dag vandaag en ook alvast voor morgen Hoe zou het gaan voor onze kleine wordt het een jongen of een meisje Gaat alles goed wordt ons kind gezond Zorgen voor een dak boven het hoofd en als het nou niet in God gelooft? Zorgen voor eten wat zal het worden? Ik zou het niet weten…

Toen ik een ongedwongen kind was, en zonder zorgen steeds een nieuwe dag begroette, leefde ik beschermd. De sterke armen van mijn vader, De lieve nachtzoen, van mijn moeder. Hand in hand, met mijn broertjes en zus. Een spontane lach, aanstekelijk ontvangen. het onverwachte verdriet, de troostende woorden, pijn die werd weggekust. Het verdriet…

Je hebt me lang in onzekerheid gelaten, Slapeloze nachten, iedere dag Gister wilde je er ineens met me over praten En wat ik verwachtte was een tegenslag. Het kwam voor mij zo onverwacht, Je uitte je gevoelens voor mij, Stiekem had ik daar al die tijd al op gewacht. Was dan eindelijk die onzekerheid voorbij?! Ik had iets speciaals bij je…

Leer mijn vlindervleugels dansen op de melodie van jouw gedachten die mij leiden zonder woorden als een paso-doble van de geest. Dans om mij heen met gesloten ogen en bespeel het verlangen van mijn lerende vleugels, onze ziel zo verbonden zoals zij nimmer verbonden is geweest.…

regendruppels glijden, net als dromen, wil ze niet vermijden, laat ze maar komen! regendruppels vloeien, ze voelen veilig, als bloemen die bloeien, ze zijn me heilig... regendruppels huilen, met een diepe snik, regendruppels verschuilen, net... net als ik!…

Gekleurd kabinet? Laten we maar eens groen doen ! beetje geel, ietwat blauw, druppeltje wit... Misschien, dat zo'n regering, dan wat langer zit...…

Geniet van de rust. Geniet van de natuur. Loop door de bossen, zeker een paar uur. Geniet van de vogels. Geniet van hun gezang. Ga zitten op een boomstronk. Doe het in je eigen belang. Geniet van het groen. Geniet van de bomen. Laat je gedachten hun gang gaan en probeer tot jezelf te komen. Geniet zoveel je kunt. Geniet van het leven…

De stilte is breekbaar, is voelbaar dichtbij Hij is nu echt rond me is nu in mij Geen woorden geen wind geen geluid Alleen de vraag die ik steeds stel Is het boek uit? De mist in het bos, maakt me eenzaam De stilte maakt me bang Het water staat stil, het donker is pril De mist in m’n hoofd trekt niet op Alleen op de wereld een bank onder…

Een keer teveel... ...heb je me pijn gedaan.... een keer teveel.. ...nu moet ik gaan... Je tranen raken me niet meer, ...Ik sluit me af... Ik denk aan mijn jeugd.. ...Die ik je gaf... Ik open de deur, ..ik kijk niet om.... Het is voorbij... ,,,Vrijheid,...ik kom...…

Het is voorbij Je zit naast me je zwijgt Ik denk aan toen aan jou en mij Vleugjes verdriet pompen door mijn aders bij elke hartslag Stukjes herrinneringen razen door mijn hoofd bij elke ademhaling Flarden heimwee waaien door mijn ziel bij elk zuchtje wind Het is voorbij Maar jij bent nog lang niet uit mijn leven Je woont in mijn hart,…

Terroristen in de golf George heeft uw acties verafschuwd Maar de woede is nog niet geluwd Binnenkort laat hij z'n tanden zien, de wolf…

Ik wil mezelf zijn maar ver weg van de mensen die me kennen weet ik niet meer wie dat is Ik wil van mezelf houden maar ver weg van de mensen die van me houden weet ik niet meer wat liefde is Ik wil schreeuwen maar ver weg van de mensen die naar me luisteren ben ik mijn stem verloren Ik wil mezelf zijn maar ik weet niet wie dat is…

Ik heb een hele slechte eigenschap, Onzekerheid....ik baal er zo van. Ik weet niet wat ik eraan moet doen en niemand die het mij vertellen kan. Iedere keer denk ik weer dat ik er ben, dan zit ik vol goede moed maar er hoeft maar iets negatiefs te gebeuren en dan gaat het weer niet goed. Ik val dan weer in een diepe stilte. De mensen begrijpen…

Eeuwenoud geduld ontworteld statig alle wind gevangen. Verscholen achter jouw bast. Zonde, zo'n schoonheid. Moedig spreiden mijn takken zoekend naar vaste grond. Stevig en trots beschuttend de vruchten die jij droeg.…

ik stond hier, jij stond daar, zonder woorden keken we naar elkaar, je liefde was te ver weg voor mij, mijn liefde geloof ik, te dichtbij, je was bang, waarvoor weet ik niet, er was hoge spanning, ik voelde verdriet, je liep weg, zonder woorden, je bleef staan, toen je mij hoorde, ik zei: alsjeblieft, blijf bij mij... je kromp ineens, maar…

Alleen bleef ik weer achter op de kade Alleen ging ik terug naar ons huis Alleen moet ik 's avonds eten Alleen ben ik drie en een halve maand thuis Waarom ben jij gaan varen Ik weet het is je plicht Je kan er niet onderuit komen Je bent het je baas verplicht Alleen sta ik onder de douche Alleen slaap ik in ons bed Alleen word ik elke…

Ooit zullen ze waanzin zijn Mijn klachten van grafiet Zover dat nu nog niet geldt Voor die machteloze slagen in de rondte Want je kunt proberen te negeren Dat ja en nee hetzelfde betekenen Wanneer het leven een zucht van de tijd is Die slechts door enkelen wordt gehoord Op een dag zal ik ook beseffen Dat zelfs wat ik hierboven…

Vriendschap gezaaid als een pit, Uit gegroeid tot een kostbaar bezit Een bezit waar niemand aan mag komen Vriendschap is iets om van te dromen Wordt wakker uit die droom En zie die wonderboom Je zult een vriend hebben Hij zal alles voor je overhebben…

Zonder na te denken, zeg k mijn dagelijkse zinnen, weet ik liefde te schenken en de mensen te beminnen...…

Mijn gevoel Daar sta ik dan, met m'n grote bek overtuigd van eigen kracht, mij maken ze niet gek Maar dan gebeurt het toch, heel stiekem en heel snel de boog ineens ontspannen en het suizen van die pijl Een doffe plof, een roze wolk en die warmte ineens slapeloosheid, weinig honger, hoe komt dat toch opeens? M'n gedachten ergens anders,…

1 Jaar na 11 september. Er is nog woede en pijn. Het is een dag "to remember". Het zal nog jaren zo zijn. Het puin is verdwenen, maar de leegte blijft bestaan. Namen zijn verschenen, van hen die moesten gaan. De strijd is nog niet gestreden. De mensheid is door een hel gegaan. De wereld heeft veel geleden, is even stil blijven staan…

Buiten woedt de laatste Beaamt haar heerschappij door snauwend onderschreeuwen brult om dit land bevelen Binnen past een ander pak om zwart zien te verbloemen Achter gebroken enkelglas blijft het louter lyrisch kristallen bolle beelden kiezen ze omlijnen steeds verliezen Zolang een ijzig vooruit blikken evenwicht voorspellen…